Імітатары

Драўляныя танкі на мяжы з Украінай адлюстроўваюць усю сутнасць беларускага рэжыму.

Тэлеграм-канал «Письма к дочери» напісаў пра фанерныя танкі на мяжы з Украінай і запал беларускіх уладаў да імітацыі:

- Ты, вядома, чула пра найноўшыя дасягненні айчыннай ваенна-тэхнічнай думкі. Я маю на ўвазе ўмацаванне паўднёвых рубяжоў драўлянымі танкамі. Вось нават і не ведаю… Можа гэта ўсё ж злыя языкі ва ўкраінскім міністэрстве абароны паклёпнічаюць.

А з іншага боку, драўляныя танкі на мяжы адлюстроўваюць сутнасць, сэнс і змест усёй дзяржаўнай палітыкі. І нават калі іх насамрэч няма, то іх варта было б прыдумаць. Бо імітацыя стала для беларускіх уладаў галоўнай нацыянальнай ідэяй.

Імітавалі то змаганне з Covid, то вялікае перасяленне народаў, то тэрарыстычную пагрозу для самалёта, які пралятаў міма. Барацьбу з экстрэмісцкімі і тэрарыстычнымі пагрозамі беларускія ўлады наогул імітуюць з асаблівым унутраным задавальненнем. Вось нездарма ж краіна выйшла на лідзіруючыя сусветныя пазіцыі па ўзроўні экстрэмізму на душу насельніцтва.

Доўга імітавалі шматвектарнасць. А калі карцінка ў тэлевізары завісла, то наважылі зымітаваць бескампрамісны контрсанкцыйны адказ. Праўда, у гэтай імітацыі хапілі залішняга. Калі выявілася, што ўяўныя поспехі сельскагаспадарчага імпартазамяшчэння на талерку не пакладзеш, прыйшлося адкаціць назад.

Але, наогул, дужацца з уяўнымі вонкавымі інтрыгамі адно задавальненне. Ну а што? Яны ж вонкавыя. Гэта значыць знутры ніхто ўсё роўна не бачыць. Адбівай - не хачу. Вось колькі ўжо разоў адбілі пагрозу NATO ад беларускіх межаў?

Адбілі, адбіваюць, будуць адбіваць. Ды на ўсе віртуальныя перамогі беларускіх уладаў ніякага NATO не хопіць. Няма ў NATO фантазіі супраць беларускага тэлевізара.

А як беларускія ўлады імітуюць стабільнасць! О, як яны навучыліся імітаваць стабільнасць за столькі год! Гэта ж, калі паглядзець, то ўжо нават не стабільнасць, а практычна Эдэмскі сад да грэхападзення. Незразумела, праўда, адкуль у гэтым садзе завялося столькі экстрэмістаў. Але экстрэмізм - асобна, а стабільнасць - асобна. Галоўнае не змешваць у рамках аднаго сюжэту.

І беларускія ўлады так ужо прызвычаіліся жыць у зымітаванай імі рэальнасці, што, здаецца, не заўсёды заўважаюць розніцу. Выбудавалі сабе фанерныя дэкарацыі і радасна паказваюць іх адзін аднаму ў тэлевізары. І ўсё добра, пакуль гэты багаты ўнутраны свет не сутыкнецца як-небудзь неспадзявана з грубай рэчаіснасцю.

А вайна, не тая, якая супраць уяўнай пагрозы NATO - суровы тэсціроўшчык. І ўсё пытанне зараз у тым, ці разумеюць самі беларускія ўлады, што іх драўляныя танкі не ўмеюць страляць. (Падазраю, што з улікам сучаснага ўзроўню развіцця візуальных сродкаў выведкі, ды хоць бы Google Maps, фанерныя танкі не працуюць нават для падману імавернага ворага).

Вось улічваючы, як гучна яны імітуюць лясканне гусеніц, узнікаюць асцярогі, што разумеюць не зусім. Бо інакш маглі б ляскаць і цішэй. А то ёсць яшчэ рызыка, што хто-небудзь здалёк можа прыняць дэкарацыі за рэальнасць.