Змова Прыгожына

Развал абаронных інстытутаў РФ мае сваіх наўпроставых выгаданабытчыкаў.

Ваенныя няўдачы падчас уварвання ва Украіну вядуць да фармавання вельмі небяспечнай сітуацыі ў сферы бяспекі РФ. Яшчэ з часоў цара-міратворца Аляксандра ІІІ выдатна вядома: у Масквы толькі два хаўруснікі - войска і флот. Але неразумная пуцінская кліка гістарычныя веды чэрпае не з аб'ектыўных крыніц, а з перакручаных звестак рэсурсаў прапаганды. Таму прыкметны катастрафічны разрыў паміж заліхвацкімі планамі «дайсці да Лондана» і татальным развалам узброеных сіл. Калі гаворка заходзіць пра рэшткі «другога войска свету», якое яшчэ «нічога не пачынала», то тут без валяр'янкі не абысціся. Штодзень гінуць 300-400 акупантаў, тады як сукупныя страты перавысілі 42 тысячы чалавек забітымі. У металалом ператварыліся 52% ад агульнай колькасці ўсіх прыдатных да выкарыстання танкаў, а таксама амаль 25% баявых самалётаў. Вайсковыя экспэрты ў закрытых дакладах рапартуюць у Крэмль аб неабходнасці найхутчэйшага заканчэння баявых дзеянняў усякім коштам дзеля захавання хаця б мінімальнага абароннага патэнцыялу Расеі. Таксама гучаць заклікі катэгарычна не звяртацца да паслуг краін-ізгояў накшталт КНДР, інакш узнікнуць рызыкі канфрантацыі з Японіяй. Тым больш ніводная краіна Азіі не можа быць апорай для РФ з прычыны пераменлівасці іх пазіцый. Іран, здаецца, адмовіў Пуціну ў вайсковай дапамозе ў абмен на рэанімацыю ядзернай угоды з ЗША і ЕЗ. Еўразійскія патугі трашчаць па ўсіх швах.

Дадатковым фактарам развалу войска з'яўляецца татальны недавер Пуціна да карумпаванай верхавіны Мінабароны імя Шайгу. Як мінімум 6 генералаў узроўню камандуючых вайсковых акруг і вышэй пазбавіліся сваіх пасадаў праз нездавальняючыя паказчыкі рэалізацыі «СВА». Іх сірыйская тактыка ва ўкраінскіх умовах выявілася контрпрадуктыўнай. А па-іншаму ваяваць ужо нават няма чым. Апошняй надзеяй застаецца флот, якому паставілі задачу забяспечыць «панаванне ў сусветным акіяне». Але з пачатку ўварвання ў Чорным моры ВМФ страцілі 15 караблёў, у тым ліку флагман - ракетны крэйсер «Масква». У сілу гэтага шмат нязручных пытанняў да абноўленай марской дактрыны.

Развал дзяржаўных абаронных інстытутаў Расеі мае сваіх наўпроставых выгаданабытчыкаў. Вакуум запаўняюць прыватныя войскі, якім на аўтсорсінг перадаецца ўсё больш і больш задач дзяржаўнага значэння. Лідарам тут выступае ПВК «Група Вагнера», якая належыць расейскаму алігарху Яўгену Прыгожыну. Падкантрольная яму бізнэс-імперыя, набраклая на абаронных і ахоўных замовах, якая дзейнічае пад дэвізам «Наш бізнэс - смерць», стала дзяржавай у дзяржаве. Дзясяткі тысяч наймітаў у шматлікіх гарачых месцах планеты, горы зброі, у тым ліку самай сучаснай, свая авіяцыя, свае выведвальныя структуры, а таксама аўтаномныя фінансава-эканамічныя юніты - дазваляюць Прыгожыну стаць царом гары ў існых надзвычайных умовах.

Ён атрымаў ад Крамля «асаблівыя паўнамоцтвы», дзякуючы якім яму «па*й на ўсіх». Але такі карт-бланш персанажу авантурысцкага склада робіць яго вельмі небяспечным для Пуціна.

У руках Прыгожына цяпер зыход «спецаперацыі» ва Украіне. «Лысы мужык з зоркай героя РФ» вярбуе ў шэрагі вагнераўцаў самых заўзятых маньякаў і забойцаў для жудасных ваенных злачынстваў. Чым больш злачынец свядома тварыў беззаконні ў мірным жыцці, тым больш каштоўны ён для Прыгожына, якому «трэба перамагчы ў гэтай д’ябальскай вайне ўсякім коштам». «Мы не ўзброеныя сілы, а самая сапраўдная ваенізаваная АЗГ... Ваша пастанова служыць у ПВК - гэта ўгода з д'яблам», - так ён прыцягвае зэкаў да сябе.

Слушнае пытанне: што будзе з Прыгожыным, калі ва Украіне ён пацерпіць фіяска? Адзіным спосабам уцалець для яго будзе зрынуць Пуціна і захапіць уладу. У Прыгожына багаты досвед арганізацыі пераваротаў у краінах Афрыкі. Відавочна, у «патрыёта» прызапашаны такі варыянт змовы і для свайго пакуль яшчэ гаспадара. Няма Пуціна - няма праблемы.

Тэлеграм-канал «Сіта Сакрата»