29 сакавiка 2024, Пятніца, 5:34
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Новая сцяна ілюзій Пуціна

6
Новая сцяна ілюзій Пуціна
Фота: Getty Images

Якую рэальнасць Крэмль стварае для расейцаў.

Пасля таго як Украіна перайшла ў наступ, Расея спачатку абвясціла, што больш не будзе спрабаваць праводзіць «рэферэндумы» на тэрыторыі, якую яна акупуе ва Украіне. Потым, адразу пасля выступу Пуціна, гэтая палітыка рэзка памянялася, і было сказана, што «рэфэрэндумы» будуць праведзеныя – больш-менш хутка, неадкладна, ва ўмовах вайны. Людзі спрабуюць знайсці спосаб гаварыць гэтую лухту, не выкарыстоўваючы слова «рэферэндум», якое ў гэтым кантэксце з'яўляецца прапагандай, што відавочна ўводзіць у зман, калі не сказаць больш, прыводзіць артыкул амерыканскага гісторыка Цімаці Снайдэра «Новое время».

Лепш за ўсё расцэньваць тое, што адбываецца, як медыйную падзею. Няма не толькі юрыдычных падставаў гаварыць пра «рэферэндум», але мала фактычных падставаў гаварыць нават пра «фіктыўны рэферэндум». Фіктыўнае – гэта нешта бязладнае і дрэнна арганізаванае, але яно хоць бы існуе на самай справе. Тое, што робіць Расея, – не што іншае, як медыя экзэрсісы, закліканыя сфармаваць меркаванне людзей аб акупаванай Расеяй тэрыторыі Украіны.

Перш за ўсё, у прынцыпе незаконна праводзіць рэферэндумы падчас узброенага канфлікту і пад пагрозай ужывання сілы. І гэта дастатковая прычына, каб цалкам ігнараваць гэтыя «медыйныя экзэрсісы». Але гэта толькі знешняя частка праблемы. У выпадку іх правядзення рэферэндумы сапраўды з’яўляюцца незаконнымі. Але трэба быць асцярожнымі: нават калі мы гаворым «незаконны рэферэндум», мы не зусім дабіраемся да сутнасці рэчаў. Мы можам пераканаць сябе, што нейкае галасаванне адбылося з нейкімі памылкамі.

Але для правядзення выбараў патрэбная інфраструктура. Там няма гэтай інфраструктуры. Хоць мы, несумненна, убачым фатаграфіі бабуляў, якія трымаюць у руках аркушы паперы, рэпарцёрам няправільна гаварыць пра «галасаванне».

Больш за тое: нават калі б у расейцаў сапраўды была інфраструктура для галасавання, якой у іх няма; і нават калі б яны мелі намер прымусіць людзей на акупаваных тэрыторыях галасаваць, чаго яны не робяць; яны не маглі б іх праводзіць, бо яны фактычна не кантралююць сукупнасць ніводнага з рэгіёнаў, на якіх, як яны сцвярджаюць, праходзіць галасаванне.

Ніякага значнага галасавання не было і быць не магло. Рэальная сітуацыя не мае нічога агульнага з украінцамі ці з тым, як яны могуць галасаваць. Гэта звязана з патрэбамі, якія адчуваюцца Пуціным. Расея церпіць паразу ў вайне, і Пуціну патрэбная новая сцяна ілюзій. Падобна да тыранаў усюды і ва ўсе часы, ён здзейсніў фатальную памылку, і таму ягонае апошняе дзеянне – дамагчыся таго, каб яна стала фатальнай і для ягонага ўласнага народа. Пуціну трэба накіраваць ва Украіну расейскія рэзервы, і яму патрэбная гісторыя пра тое, чаму ён гэта робіць – апроч таго, што гэта праз тое, што ягоная вайна была памылкай, а Расея церпіць паразу. Гісторыя складаецца ў тым, што наступальная вайна Расеі з мэтай знішчыць Украіну на самай справе з'яўляецца абарончай вайной для абароны Радзімы. Для гэтай гісторыі яму і патрэбныя гэтыя «медыя экзэрсісы».

Пуцін ведае, што большасці расейцаў насамрэч напляваць на Украіну, яна іх хвалюе хіба што ў тым сэнсе, што яны атрымліваюць асалоду ад вайны ў тэлевізіі. Але вайна ідзе так дрэнна, што тэлевізійную версію становіцца цяжка падтрымліваць. Пуціну трэба, каб некаторыя расейцы ўсталі з канапы і пачалі ваяваць, і ён абвясціў «частковую мабілізацыю». Каб пераканаць расейскіх мужчынаў ваяваць, а іх сем'і не бунтаваць, ён змяніў сваю характарыстыку вайны. Калісьці гэта была «спецаперацыя», якая павінна была знішчыць Украіну за тры дні. Цяпер ідзе грандыёзная барацьба для абароны цывілізацыі і г. д. Але абарончая вайна павінна весціся на тэрыторыі Расеі.

Такім чынам, Пуцін павінен паказаць украінскую тэрыторыю, якую ўкраінцы хочуць вярнуць, як тэрыторыю Расеі, і, такім чынам, яму патрэбныя «медыя экзэрсісы» для таго, каб прыкінуцца, што «рэферэндумы» адбыліся і што людзі ва ўкраінскіх рэгіёнах хочуць далучыцца да Расеі. Presto-chango-russo – чароўнае расейскае ператварэнне – жаданне тырана, некалькі радкоў сцэнара на расейскай тэлевізіі, некалькі закадаваных радкоў на сайтах расейскіх СМІ – і тэрыторыі становяцца расейскімі! Гэтая нікчэмная постмадэрнісцкая імправізацыя не пераканае нікога, акрамя Расеі, і, магчыма, нават не пераканае саміх расейцаў. Але цяпер, калі Пуцін прыняў такую пастанову, неабходна прадаўжаць працу са СМІ ў падтрымку ягоных чароўных думак.

І расейскія СМІ проста абвесцяць, што (прыкладна) 97% жыхароў Данецкай вобласці хочуць далучыцца да Расеі, у Луганскай – 96%, у Запарожскай – 86%, у Херсонскай – 80%. Гэтыя лікі будуць прыдуманыя, узяты з паветра. Яны ўжо ёсць у нейкім файле. Прыводзіць гэтыя лікі ў спалучэнні са словамі «рэферэндум» ці «галасаваць» – не больш прычынаў, чым верыць маёй заяве, зробленай тут, што 97% жыхароў Брукліна хочуць далучыцца да Місісіпі.

Гаварыць, што такія лікі непраўдападобныя, не мае сэнсу, таму што яны проста выдуманыя. Калі мы ўжо ведаем, што нешта выдумана, мы звычайна не спыняемся, каб пайсці далей і падумаць, маглі б тым не менш паверыць у гэта. Але так, выдумкі, паказаныя ў «медыйных экзэрсісах», будуць непраўдападобныя. І гэта наўмысна. Прынцып працы расейскай перадвыбарчай прапаганды палягае ў тым, каб зманіць, калі ўсе ведаюць, што гэта хлусня, а потым сілай паказаць, што няма альтэрнатывы таму, каб жыць так, як калі б гэтая хлусня была праўдай. Так што мы атрымаем паўночнакарэйскія лікі, таму што так працуе гэтая сістэма.

Так што гэтыя медыйныя экзэрсісы расейскіх СМІ – абсурдныя. Але яны не смешныя. Яны проста непрыстойныя.

А як наконт загінулых? Як наконт больш чым 100 000 украінцаў, забітых расейцамі ў Марыюпалі? Як мы павінны ставіцца да іх «галасоў»? Што можна сказаць пра больш як тры мільёны грамадзянаў Украіны, гвалтоўна дэпартаваных у Расею, многія з якіх цяпер знаходзяцца ў лагерах? У рэгіёнах, дзе праводзіліся гэтыя медыйныя экзэрсісы, Расея знішчала горад за горадам. Усюды, дзе Расея акупавала тэрыторыю, яна пакідае пасля сябе брацкія магілы. Калі я быў ва Украіне пару тыдняў таму, я наведаў адну з іх, а таксама дамы людзей, якія страцілі чальцоў сям'і. Пакуль я быў ва Украіне, украінскае войска вызваліла большую частку Харкаўскай вобласці, і цяпер мы ведаем пра іншыя масавыя пахаванні, напрыклад у Ізюме.

Такі свет, у якім праводзіліся медыйныя экзэрсісы. Калі Расея сцвярджае, што пераважная большасць украінцаў хочуць далучыцца да Расеі, яна сцвярджае, што ўкраінцам падабаюцца брацкія магілы, украінцам падабаюцца катаванні, украінцам падабаецца дэпартацыя, украінцам падабаецца, калі іх дамы руйнуюцца, а іх гарады сціраюцца з твару зямлі.

Медыйныя экзэрсісы расейскіх СМІ, якія прадаўжаюцца («рэферэндумы») – гэта проста непрыстойнасць. Калі расейскія СМІ абвесцяць пра выдуманыя «вынікі», Масква будзе сцвярджаць, што ўкраінцы хочуць адсвяткаваць генацыд, які прадаўжаецца, далучыўшыся да краіны, якая яго здзяйсняе. Такая спроба публічнага прыніжэння агідная. Экзэрсісы расейскіх СМІ – не што іншае, як элемент ваенных злачынстваў Расеі, якія прадаўжаюцца.

Напісаць каментар 6

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках