«Знаёмыя круцілі пальцам ля скроні»

Беларус прадаў кватэру ў Менску, каб пачаць справу жыцця ў вёсцы.

Усё здарылася 15 гадоў таму. Андрэй быў у справах у Капыльскім раёне. Убачыў закінуты надзел, якіх тысячы ў вёсках. У зарасніках стаяў дыхтоўны стары дамок - моцны, не гатовы да гніення. Што было далей? Купля, будоўля, інвестыцыі і паспяховы праект, піша onliner.by.

Дом

«Усё пачалося з аднаго дома. Калі я ўбачыў яго, то адразу паехаў у сельсавет, каб даведацца, ці ўдасца купіць. Адшукалі тастамент - высветлілася, дом належыць хлопцу са Слуцка. Знайшоў яго, паведаміў навіну і прапанаваў $500. Прададзена! Так я стаў уладальнікам», — расказвае гаспадар «Вясёлай хаты».

«Спачатку я думаў, што зраблю лецішча. Што буду прыязджаць з сям'ёй. Потым даведаўся пра агратурызм. Зацікавіўся. Былі вольныя, але абсалютна невялікія грошы. Былі веды будаўніцтва. Так і закруцілася. У 2011-м, у траўні, сядзібу адкрылі - з домам, лазняй, альтанкай. Пасля надумалі зрабіць возера, бо як на адпачынку без вады? Сом, шчупак, плотка, нават ракі зараз тут жывуць».

«Дзівак»

«У сярэдзіне будаўніцтва я зразумеў, што грошай не стае. І прадаў кватэру ў Менску. Сябры і знаёмыя смяяліся, маўляў, хлопец з глузду з'ехаў. Ну як гэта - з'ехаць са сталіцы! Быў толькі адзін чалавек, жонка Наталля, якая ў мяне верыла. Ва ўсім».

«У самым пачатку мы працавалі ўдваіх з жонкай - прыбіралі, гатавалі. Пасля гасцей рабілася ўсё больш. Узялі двух памагатых».

Поспех

«Акрамя продажу кватэры, на нейкім этапе пазычылі грошы. Прайшло пяць гадоў - мы разлічыліся з пазыкамі, зарабілі на кватэру ў Менску. Але не купілі яе, а пабудавалі яшчэ адну сядзібу. Таксама адрэстаўраваны дом, пяць спальняў, санвузел. У выніку ў нас два дамы, дзве лазні, возера і два гектары зямлі».

«Працэс запушчаны - ты не можаш спыніцца. Табе хочацца ствараць, тварыць».

«Перад тым як стартануць бізнэс, набіраюць каманду маркетолагаў, бізнэс-аналітыкаў, якія ствараюць выяву таго, што трэба зрабіць. У мяне гэтага не было. Усё нарадзілася ў душы. Мы засяроджваліся на дробязях, нават лежакі зрабілі самі, каб ніякага кітайскага пластыка. Вядома, ёсць традыцыйная кухня з экапрадуктаў. Шмат жывёлін - авечкі, куры, - каб госці маглі паглядзець і пагладзіць».

План

«У планах - музей старадаўняга сельскага побыту. Каб ён быў інтэрактыўны, каб можна было змалоць муку, пакасіць, саткаць ручнік».

«Каб вы дакладна разумелі: займацца агратурызмам - цяжкая праца. Прыйдзецца працаваць па 14 гадзін на дзень без выходных на працягу многіх гадоў - толькі тады магчымы вынік».