Напярэдадні грандыёзнага шухера
6- TELEGRAM-КАНАЛ «ЛІСТЫ ДА ДАЧКІ»
- 15.10.2024, 17:38
- 28,098
Нехта днямі "ўнюхаў нафту".
“Адчувае маё сэрца, што мы напярэдадні грандыёзнага пярэпалаху”. А ведаеш чаму яно чуе? Бо сёй-той днямі ўнюхаў нафту і паабяцаў яе абавязкова знайсці ў Гомельскай вобласці. А ў кагосьці ёсць такая асаблівасць арганізма, што яго пачуцці заўсёды абвастраюцца акурат напярэдадні грандыёзнага пярэпалаху. Вось калі сёй-той ўнюхаў нафту, я адчуваю набліжэнне пярэпалаху.
Першы раз на маёй памяці сёй-той адчуў, што ў беларускіх нетрах ад яго хаваюцца прыродныя багацці (нафта, газ, золата, алмазы ці "што-небудзь абавязкова павінна быць") у 2011 годзе. І як толькі ён гэта адчуў беларускі рубель пайшоў у зацяжное піке, а інфляцыя была больш за сто адсоткаў.
Іншым разам сёй-той адчуў кліч карысных выкапняў паміж 2014 і 2015 годам. І беларускаму рублю зноў было нядобра.
Потым сёй-той доўга нічога не адчуваў да самага 2021 года. Чаму не адчуваў у дваццатым, зразумела. Тады пярэпалах быў не той сістэмы. А ў дваццаць першым пачуцці абвастрыліся якраз паміж забаронай на палёты і санкцыямі на беларускі калій.
І вось, разумееш, зноў. Ізноў сёй-той сказаў, што не можа быць, каб у яго нетрах не хаваліся прыродныя багацці. Што трэба ў гэтых нетрах проста добра пакапацца. І калі ў іх добра пакапацца, то абавязкова знойдзеш што-небудзь з карысных рэсурсаў. А калі дагэтуль не знайшлі, дык гэта навукоўцы хаваюць.
Вядома, у гэтай звышадчувальнасці можа быць два тлумачэнні. Вось я асабіста схіляюся да містычнай. Да таго, што ў кагосьці ёсць асаблівая сувязь з прыродай наогул і яе багаццямі.
У гэтага тлумачэння ёсць толькі адная маленькая хіба. Яна не тлумачыць перыядычнасць абвастрэння пачуццяў.
Таму, ёсць яшчэ тлумачэнне рацыянальнай уласцівасці. Проста сёй-той ведае занадта шмат пра сваё росквіт, каб не спадзявацца на цуд вялікіх геалагічных адкрыццяў.
А на што яму яшчэ спадзявацца пасля таго, як экспартны цуд дастаўкі ў Расею беларускіх легкавікоў з Еўропы накрыўся санкцыямі? Не на аўтобусы ж МАЗ, якія так гараць на працы, што іх нават у Расеі перасталі браць. І не на калій, які так таннее, што яго хутка будзе танней закапаць назад, чым везці да Кітая.
І ўжо нават не на беларускія НПЗ, якія працуюць настолькі добра, што праз іх прыбыткі цэлых раёнаў занурыліся ў страты.
А росквіту трэба дацягнуць да канца электаральнай кампаніі. Не пытайся ў мяне, навошта яму гэта трэба. Такая ў росквіту звычка. Цягнуць да канца электаральнай кампаніі.
І вось, як я сабе падазраю, каб дацягнуць да канца электаральнай кампаніі, росквіту патрэбны асаблівыя, прабач, Божа, манетарныя стымулы. Бо натуральным шляхам ён можа ўжо і не дацягнуць.
А чым заканчваюцца асаблівыя манетарныя стымулы, мы з табой усё памятаем. І тут, вядома, схаваныя прыродныя выкапні маглі б вельмі спатрэбіцца. Каб заліць заканчэнне росквіту фантанам сакрэтнай нафты.
Telegram-канал "Лісты да дачкі"