Крах рэжыму Асада з'яўляецца для Расеі значна горшай катастрофай, чым многія думаюць»
14- 9.12.2024, 18:42
- 13,494
Геапалітычны ўплыў Крамля згортваецца на вачах.
Скіданне ў Сірыі рэжыму сям'і Асадаў – гэта яшчэ большая катастрофа для Расеі, чым здаецца на першы погляд. РФ страчвае ўплыў не толькі на Блізкім Усходзе, але і ў Афрыцы.
Пра гэта адкрыта піша расейскі прапагандыст Андрэй Мядзведзеў, паведамляе «Дыялог».
Ужо відавочна, што Расея страчвае дзве свае вайсковыя базы на тэрыторыі Сірыі – Хмеймім і Тартус. Турцыя ў якасці жэсту добрай волі дазволіла расейскім вайскоўцам эвакуявацца, аднак захаваць ваенную прысутнасць у краіне не ўяўляецца магчымым.
Крах Асада стаў для Расеі стратай не толькі Сірыі, але і Афрыкі.
«Са стратай базаў у Сірыі страцім і Афрыку. Хутчэй за ўсё. Вазіць грузы ў тую ж ЦАР або Малі стане амаль немагчыма. І гэта заадно азначае, што расейскі бізнэс будзе вымушаны знізіць прысутнасць у Афрыцы. Ну што ж, будзем асвойваць Сібір», – напісаў Мядзведзеў.
Ён мяркуе, што Расеі прыйшоў час «загарнуць сірыйскую старонку».
Блогер Tendar больш дэталёва расказаў, як гісторыя ў Сірыі адаб'ецца на расейскай прысутнасці ў Афрыцы.
«Крах рэжыму Асада з'яўляецца для Расеі значна горшай катастрофай, чым шмат хто думае… Як вядома, адна з “бізнэс-мадэляў” РФ заключаецца ў падтрымцы дыктатураў і рэжымаў па ўсім свеце, уключаючы Афрыку. Малі, Буркіна-Фасо, Нігер і ЦАР – гэта толькі некаторыя з іх. Расея нават самастойна распаліла грамадзянскую вайну ў Судане, пасля чаго наклала вета на мірныя ініцыятывы ў Радзе Бяспекі ААН. Вайна і пакуты – гэта добры бізнэс як для расейскай вайсковай прамысловасці, так і для сумна вядомай ПВК “Вагнер”. У абмен на падтрымку гэтых пагібельных рэжымаў у Афрыцы “вагнераўцы” атрымалі прамы кантроль над здабычай карысных выкапняў у рэгіёне, асабліва золата і крывавых алмазаў… Аднак з гледзішча лагістыкі Расея заўсёды спадзявалася на сірыйскія базы для перамяшчэння багацця і наймітаў… Большая частка аперацый у Афрыцы каардынавалася ў Хмейміме (базе ВКС РФ у Сірыі – рэд.). Без гэтай базы ўсе аперацыі ў Афрыцы практычна немагчымыя ці, прынамсі, значна больш затратныя. Гэтая “бізнэс-мадэль” магла квітнець толькі датуль, пакуль марыянетка Масквы – Башар Асад – знаходзілася ў Дамаску. А гэтаму, як мы ўжо ведаем, прыйшоў канец… Тое, што адбываецца, можа даць афрыканскаму народу, які пакутуе пад уладай дыктатараў і Масквы, шанец на вызваленне», – паведаміў эксперт.