12 кастрычнiка 2024, Субота, 0:09
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Пункт уразлівасці Лукашэнкі

1
Пункт уразлівасці Лукашэнкі
Фота: Getty Images

Цяпер мы ведаем, дзе яна знаходзіцца.

Штосьці незразумелае мне здараецца з гуманізмам. Учора сёй-той вызваліў яшчэ 37 палітвязняў, якіх няма. Агулам атрымліваецца, ужо больш за сто вызваленых. Якіх не было. Калі, вядома, верыць беларускаму тэлевізару.

Не тое каб я не верыў беларускай тэлевізіі. Тэлевізар жа не можа казаць няпраўду, правільна? Проста са 115 вызваленых палітвязняў, якіх няма, мы па імёнах ведаем чалавек трыццаць. Хаця тэлевізар хлусіць не будзе. Ды і ўвогуле, сутнасць не ў гэтым.

А сутнасць у тым, што колькі б чалавек той-сёй не вызваліў, ён усіх вызваліў цалкам бясплатна. Мяне вось нават не самі гуманізм бянтэжаць. Мяне больш бянтэжыць, што сёй-той займаецца гуманізмам цалкам бясплатна. У ранейшыя часы сёй-той сабе такога не дазваляў. У ранейшыя часы кожны акт гуманізму аплачваўся асобна згодна з узгодненым тарыфам. І каб займацца гуманізмам бясплатна, патрэбны сур'ёзныя стымулы.

Некаторыя кажуць, што цяперашні гуманізм - гэта такая прома-акцыя. І я ў прынцыпе не спрачаюся. У беларускіх турмах няма тысяч палітвязняў. Таму хоць сто, хоць дзвесце чалавек можна вызваліць без вялікай шкоды для агульнага балансу. Тым больш, што захоп новых закладнікаў ніхто не спыняў. Так што вельмі магчыма, што па выніку баланс складаецца адмоўны.

Але нават для прома-акцыі павінны быць сур'ёзныя фінансава-эканамічныя абгрунтаванні. Таму што калі паглядзець няўзброеным поглядам, то ніякіх прычын, каб займацца гуманізмам быццам і не відаць. Стабільнасць стабілізуецца, а росквіт квітнее.

Але, з іншага боку, сёй-той пра свой росквіт і стабільнасць сапраўды ведае лепш, чым мы з табой. Я не ведаю як там у яго са стабільнасцю, але росквіт сапраўды не такі квітнеючы, як у тэлевізары і ў Белстаце.

Вось нездарма ж сёй-той надумаў правесці сабе датэрміновую электаральную кампанію. Бо калі праводзіць электаральную кампанію ў належныя тэрміны, дык працвітання да яе можа не выстарчыць.

Яно нават да заўчаснай электаральнай кампаніі можа трагічна скончыцца. Таму што ў росквіту ёсць пункт уразлівасці. І мы нават ведаем, дзе ён знаходзіцца. У пункце пропуску Малашэвічы на польскай мяжы, праз які кітайскія грузы едуць па чыгунцы ў Еўропу. І калі гэты пункт пропуску закрыюць, а Кітай пасля гэтага пакрыўдзіцца і надумае перагледзець таварна-грашовыя дачыненні, то росквіт раптоўна скончыцца.

Заўваж, я не кажу, што сёй-той заняўся гуманізмам дзеля кітайскага транзіту. Але кітайскі транзіт мог быць для гуманізму лішнім стымулам. І ўвогуле, усё адно з-за чаго ён гэтым гуманізмам заняўся. Галоўнае зараз, каб заняткі гуманізмам увайшлі ў звычку.

Я вось толькі, што яшчэ хачу сказаць. Нехта раней гуманізмам не займаўся і таму не ведае, як гэта правільна рабіць. Дык вось калі займацца гуманізмам няхай нават рэгулярна, але ў малых дозах, то ўсе звыкнуць і ніхто ўжо на гэты гуманізм не будзе звяртаць увагу. А каб уразіць зацікаўленыя стораны трэба здзейсніць акт гуманізму ў вялізных для уяўлення маштабах.

Telegram-канал "Лісты да дачкі"

Напісаць каментар 1

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках