Беларус пайшоў у лес па грыбы і раптоўна сутыкнуўся з мядзведзем

Косалап сядзеў на ўскрайку лесу і смачна еў кукурузны качан.

На пачатку кастрычніка віцебскі фатограф Андрэй Таволжанскі паехаў разам з жонкай па грыбы і раптоўна сустрэўся з мядзведзем. Косалап сядзеў на ўскрайку лесу і так захоплена еў кукурузны качан, што не адразу заўважыў чалавека. А калі заўважыў — устаў на заднія лапы, каб лепш разгледзець фатографа. Жонка Андрэя не разгубілася і паспела зняць на тэлефон відэа, дзе ў адным кадры зафіксаваныя драпежнік і чалавек. Пазней здымкі мядзведзя з чалавечым позіркам і барадой, як у старога, аўтар выклаў у Instagram. Журналісты Onlíner звязаліся з Андрэем і даведаліся падрабязнасці неверагоднай сустрэчы, якую нікому не раім паўтараць.

Андрэй Таволжанскі шмат гадоў займаецца фота-паляваннем і, вядома, нямала за гэты час пабачыў. Праўда, у той дзень, 4 кастрычніка, здымаць зусім не планаваў. Але на зваротнай дарозе з лесу яны з жонкай заўважылі на ўскрайку мядзведзя.

— Мы спачатку нават з машыны не выходзілі, адрэналін, вядома, зашкальваў. Спачатку думаў, што гэта мядзведзяня, і побач, магчыма, дзесьці ходзіць мядзведзіца. Паздымаў з машыны, а потым накінуў куртку, узяў фотаапарат і павольна пайшоў да яго бліжэй. Калі ўжо наблізіўся да звера метраў на 70, то ўбачыў, што гэта вялізны мядзведзь.

Мядзведзь сядзеў пасярод палянкі на ўскрайку лесу і смачна, аж сліна цекла, еў кукурузны качан. Ён заўважыў мяне, калі я выпростаўся ва ўвесь рост. Толькі тады мядзведзь устаў на дыбы. Я падняў рукі над галавой, каб абазначыць свой памер, пачаў гучна гаварыць — разумеў, што дабегчы да машыны ў гумовых ботах не паспею: мядзведзь, калі б рвануў, дагнаў бы, — распавёў Onlíner Андрэй.

У гэты час жонка Андрэя стаяла каля машыны і здымала ўсё на камеру тэлефона. Па словах суразмоўцы, на выпадак сустрэчы з дзікай жывёлай у яго заўсёды ёсць пры сабе «сігнал паляўнічага» — прыстасаванне, якое імітуе стрэлы, а таксама свісток. Але ўсё гэта не спатрэбілася: мядзведзь, убачыўшы чалавека, кінуў есці кукурузу і ўцёк у лес.

— У тых мясцінах у маіх знаёмых стаяць фотапасткі. І калі яны іх праглядзелі, высветлілася, што там, дзе мы з жонкай збіралі грыбы, пастаянна ходзяць гэтыя мішкі, а таксама рысі, ваўкі — наогул, шмат жывёл.

Прыкладна за тры тыдні да гэтай сустрэчы Андрэй ужо бачыў мядзведзя — той увогуле раптам вылез з кукурузы ў трыццаці метрах ад нашага суразмоўцы.

— Раніцай перад працай паехаў за горад у надзеі застаць аленяў або казуль (у іх цяпер гон), ды ўвогуле прыроду паздымаць. Іду і заўважаю на дарозе свежыя мядзведжы сляды. Пайшоў па іх, а пасля проста спыніўся на дарозе, ззаду кукурузнага поля, і стаў прыслухоўвацца. Думаю: пастаю-ка побач з гэтым полем, можа, хто-небудзь цікавы міма пройдзе. А ззаду — нейкія незразумелыя гукі ў кукурузным полі. Па гуках звычайна чутна, хто ідзе: лось там ці мядзведзь — яны ходзяць вельмі гучна. А там былі нейкія незразумелыя гукі, таму я яшчэ крыху прайшоў уперад — і раптам метрах у трыццаці ўстаў ва ўвесь рост мядзведзь! Ён там таксама еў кукурузу, як і той мішка. Мядзведзь, калі ўстаў, быў вышэй за кукурузу. Усё гэта цягнулася літаральна долі секунды, я нават не паспеў адрэагаваць, у сэнсе — спалохацца не паспеў: зрабіў літаральна пару кадраў, і мядзведзь уцёк. Першы кадр наогул атрымаўся размыты, расплывісты, нібыта глядзіш у акулярах з дрэнным зрокам.

Суразмоўца адзначае, што ў асноўным сустрэчы з дзікімі жывёламі — гэта справа выпадку. Часта жывёлы самі стараюцца абыходзіць людзей і не перасякацца з імі.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com