З кардонным пісталетам супраць Еўропы

Пуцінская амуніцыя яўна не адпавядае яго амбіцыям.

Эпоха «Свяшчэннага саюза», калі Расія была, як прынята пісаць, «жандармам Еўропы» (хоць мне больш даспадобы тэрмін «наглядчыка за Еўропай» ад імя і па даручэнні агульнаеўрапейскай рэакцыі), безумоўна, з’яўляецца для Пуціна і яго клана «залатым стандартам» адносінаў паміж Расіяй і Еўропай. Карацей, былі часы, калі не Еўропа «гнула» Расію пад сябе, а Расія «выгібала» Еўропу пад сваё бачанне «палітычнага шчасця», і многім хочацца, каб яны паўтарыліся.

Ёсць, аднак, у прававой тэорыі тэрмін — замах з непрыдатнымі сродкамі. Яго ўжываюць тады, калі метад і прылада злачынства, выбраныя злачынцам, відавочна недастатковыя для выканання яго злачыннага намеру. Напрыклад, напад на банк з кардонным пісталетам відавочна будзе аднесены да падобных сітуацый. Так і Пуцін: калі ўжо і захацеў стаць новым «жандармам Еўропы» (хацець не шкодна), дык відавочна зайшоў «не з той карты».

Пакіну ўбаку пытанне пра маральна-прававы бок справы — урэшце, мы жывём, калі і не ў эпоху «канца гісторыі», дык дакладна ў эпоху «канца маралі», — але з чыста практычнага пункту гледжання вайна з Украінай, кажучы словамі самога Пуціна, стала другой найбуйнейшай геапалітычнай катастрофай Расіі за апошняе паўстагоддзе пасля распаду СССР. І колькі б цяпер зверху ў Крамлі ні падкідвалі краплёных карт, гэты прысуд гісторыі застанецца. Гэта разумеюць практычна ўсе ў пуцінскай эліце. Зрабіць пакуль нічога не могуць, але ўсе разумеюць.

Вайны пачынаюць, больш-менш пралічыўшы хаця б найбліжэйшыя наступствы. Расія паўтарыла ва Украіне тую самую памылку, якую Германія зрабіла ў Расіі (тады — СССР) у мінулым стагоддзі: разлічваючы на бліскучы бліцкрыг, уляпалася ў рэсурсную вайну з праціўнікам, які шматкроць пераўзыходзіць яе па тых самых рэсурсах.

Успомнім паказанні Рыбентропа на Нюрнбергскім працэсе пра прычыны паразы Германіі: недаацанілі лютасць супраціву Чырвонай арміі, маштаб дапамогі ёй з боку Амерыкі і Вялікабрытаніі і эфектыўнасць авіяцыі саюзнікаў. Ці ж нельга ўсё гэта, з папраўкай на час, прымяніць да расійскага ўварвання ва Украіну?

Пуцінская амуніцыя яўна не адпавядае яго амбіцыям. Чалавек, які тры гады не можа заваяваць дзве вобласці Украіны, наўрад ці можа спадзявацца заваяваць усю Еўропу. На што ён цяпер разлічвае? Як смешна і трагічна паўтараецца гісторыя: на цуда-зброю і на тое, што Рузвельт (Трамп) пасварыцца са Сталіным (Зяленскім), і кааліцыя распадзецца. Аж хочацца перагледзець «Сямнаццаць імгненняў вясны», але пад іншым ракурсам.

Так, з дапамогай Кітая ён можа доўга не прайграваць гэтую вайну, але нават з дапамогай Кітая ён не можа яе выйграць. А значыць, час ваюе супраць яго. Няма нічога дзіўнага ў тым, што ён адкрыў яшчэ адзін фронт і абвясціў вайну самому часу, збіраючыся жыць вечна.

Навошта? — Няправільнае пытанне. Правільнае пытанне — Чаму? Таму што ведае: з яго сыходам ЛЮБЫ ягоны пераемнік будзе згортваць гэтую вайну. А значыць, у яго няма і не можа быць пераемнікаў. Гэта страшны тупік для краіны, для дзяржавы і для Пуціна асабіста.

Уладзімір Пастухоў, Telegram

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com