Зяленскі паслаў Лукашэнку па курсе ваеннага карабля

Што стаіць за зваротамі беларускага дыктатара да Украіны.

У апошні час разумныя людзі ўсё часцей хвалююцца, што Пуцін можа напасці на Еўропу. І я сам часам, бывае, тут за гэта хвалююся. Усе гэтыя дроны над Еўропай крыху, вядома, намякаюць на самыя недобрыя намеры. Бо ва Украіне Пуцін выйграць не можа, а ў асобных еўрапейскіх мясцовасцях можа. І яму нават неабавязкова для гэтага кідаць у штурм танкавыя дывізіі. Хаця з танкавымі дывізіямі ўсё, вядома, выглядае больш эфектна.

Ты мяне ведаеш. Я ў стратэгіях і тактыках не разбіраюся. Але штосьці мне раптам успомніўся люты дваццаць другога года, калі Кіеў яшчэ быў «за тры дні». А калі б тады Кіеў быў не «за тры дні», дык Пуцін ні на якую Украіну, вядома, нападаць бы не стаў.

Але Пуціна пераканалі, што Кіеў будзе «за тры дні». І добра б яго ў гэтым упэўніваў толькі яго тэлевізар. Тэлевізар Пуціна заўсёды пераконвае яго ў тым, у чым яму хочацца пераканацца. Але ж яму разнастайныя разведкі дакладвалі пра схільнасць украінцаў да мірнага ўз'яднання. Пра тое, як удзячныя селянкі будуць засыпаць кветкамі танкавыя калоны. Пра тое, што ўкраінская армія толькі і чакае, каб скласці зброю куды падалей. А пуцінскія генералы дакладвалі, што расійская армія, можа, і не першая ў свеце, але ўжо не другая. Таму пасля «Кіева за тры дні» па плане быў адразу Берлін.

Але замест «Кіева за тры» праз два гады атрымаліся толькі руіны Аўдзееўкі. А замест штурму Рэйхстага пуцінская армія дагэтуль штурмуе Пакроўск. Хоць, пры ўсім павазе да Пакроўска, хто наогул пра яго чуў да таго, як расійская армія год таму пачала яго штурмаваць.

І, здавалася б, за тры гады з таго, што адбылося, можна было б зрабіць пэўныя высновы. Але высноваў ніхто рабіць не стаў. Дзе яны былі, там і засталіся. Дык што апошнія два гады расійская армія рашуча наступае са хуткасцю 38 квадратных метраў на кожнага забітага расійскага салдата. А Пуцін з пачатку года тлумачыў Трампу, што яшчэ адзін-два тыдні — і ён зробіць апошні і вырашальны прарыў.

Хоць ужо нават Трамп у гэта не верыць. Ужо ніхто ў гэта не верыць. Акрамя, вядома, самога Пуціна.

І таму ў мяне ёсць цьмянае адчуванне, што планы ваяваць з Еўропай заснаваныя на дакладах тых самых разведак, тых самых генералаў, таго самага тэлевізара, якія абяцалі Пуціну Кіеў за тры дні. А потым хаця б Сумскую вобласць. І кожны месяц дакладваюць яму пра канчатковае ўзяцце Пакроўска.

І вось цяпер гэтыя самыя спецыялісты тлумачаць яму, што Еўропа слабая і безабаронная. Што ніякае НАТА не будзе ваяваць за Нарву. Што танкавыя калоны ў Латвіі засыпаюць кветкамі ўдзячныя за ўз'яднанне мясцовыя жыхары.

Можа, вядома, на гэты раз спецыялісты па «Кіеву за тры дні» нават і не хлусяць. Чаго не ведаю — таго не ведаю, а хлусіць не хачу. Але, улічваючы ўвесь папярэдні досвед, я б усё ж такі трохі перажываў за надзейнасць іх прагнозаў.

Вось Лукашэнку, наколькі я разумею, зноў схіляюць да саўдзелу, дык ён так перажывае, што кожны раз плача пра тое, як Зяленскаму трэба тэрмінова капітуляваць. Нават пасля таго, як Зяленскі паслаў яго па курсе рускага ваеннага карабля, не супакоіўся. Бо нехта адчувае. Нехта заўсёды адчувае.

Telegram-канал «Лісты да дачкі»

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com