Трэшчыны, цвіль і выбітыя дзверы: як у Мінску здаюць жыллё для «льготнікаў»
4- 8.10.2025, 10:31
- 4,094
Чым насамрэч аказаўся «дом мары» для шматдзетных.
Даўгачаканыя ключы абярнуліся горкім расчараваннем: жыхары новага дома ў Новінках замест утульных кватэр атрымалі трэскнутыя ванны, крывыя сцены і няроўныя падлогі. Чаргавікі, якія гадамі чакалі ўласнае жыллё, цяпер вымушаныя змагацца з падрадчыкамі за ўстараненне шматлікіх дэфектаў, піша Tochka.by.
Пустуючае поле ў раёне сталічных Новінак пачалі забудоўваць у 2023-м. Радасная навіна для чаргавікоў: шматпавярхоўкі з развітай інфраструктурай абяцалі здаць на працягу некалькіх гадоў. І ўсё — для тых, хто мае патрэбу, пераважна для шматдзетных.
Першы 19-павярховы дом (на вуліцы Паўліны Мядзёлкі, 6) пабудавалі. Хай і з затрымкай на 14 месяцаў. Жыхары 225 кватэр рыхтаваліся засяляцца на свае новыя квадратныя метры — амаль усе вырашылі ўзяць памяшканні з аздабленнем, каб хутчэй вырашыць пытанне і з’ехаць з найманай кватэры, з інтэрнатаў або ад бацькоў.

Але радасць была нядоўгай, і пераезд у многіх перанесся на нявызначаны тэрмін. Большасць так і не падпісалі акты прыёмкі і працягваюць патрабаваць ад падрадчыкаў устаранення недахопаў. А пытанняў — шмат.

Разам са спецыялістам паглядзелі, якія кватэры пабудавалі для тых, хто мае патрэбу, і даведаліся ў жыхароў, што не так у іх новым «эксперыментальным» доме.
Хацелі адразу заехаць і жыць
На вокнах некаторых кватэр у шматпавярхоўцы ўжо вісяць шторы і стаяць кветкі: нехта заехаў у сваё жыллё практычна адразу, змірыўшыся з недахопамі аздаблення.

Нехта вырашыў усё выправіць уласнымі сіламі — рамонт у самым разгары. А многія працягваюць чакаць устаранення праблем.
«Калі мы ўбачылі, што нам здалі… Так, дом для тых, хто мае патрэбу, мы чаргавікі. Але гэта не падстава так да нас ставіцца і здаваць кватэры ў такім выглядзе. Мы таксама людзі. І ўсё роўна ўкладалі свае сродкі пры будаўніцтве», — пачынае свой расповед Аляксандра.
Яна стаяла ў чарзе сем гадоў — у сям’і ёсць дзіця з інваліднасцю. Жанчына тлумачыць, што на жыллё выдзелілі субсідыю — амаль 40% ад кошту кватэры. А нядаўна сям’я стала яшчэ і шматдзетнай.

Кватэру першапачаткова разглядалі толькі з аздабленнем: цяпер жанчына здымае жыллё за 300 долараў у месяц, таму хацела пераехаць у свой дом як мага хутчэй. А вырашаць нейкія пытанні па рамонце і добраўпарадкаванні планавала ўжо паступова.
«Мы разлічвалі, што атрымаем хоць якое-небудзь аздабленне, не чакаючы чаго-небудзь звыш. Проста каб жыць, а не перарабляць. Яшчэ на этапе будаўніцтва я бачыла пэўныя “касякі”, але мы з мужам закрывалі на гэта вочы, бо плацім за найманую кватэру. І многія так зрабілі і ўжо жывуць, паралельна ўхіляючы недаробкі», — кажа Аляксандра.

Як толькі яна атрымала ключы і ўбачыла канчатковы варыянт, адразу зразумела: трэба падключаць спецыяліста і прымаць жыллё разам з ім. Хаця многія праблемы былі прыкметныя і непрафесіяналу.

«Плітка ў санвузле хадзіла ходарам проста пад нагамі. Міжпакаёвыя дзверы ўсе размоклыя, з цвіллю — яны цэлы год ляжалі на будоўлі пад адкрытым небам. На ванне — велізарная трэшчына ў 40 см. А ў адным пакоі — шпалеры розных адценняў», — пералічвае Аляксандра.
Праблемы ва ўсім доме
Тое, што ўбачылі новыя ўладальнікі кватэры, было толькі вяршыняй айсберга.
Інжынер кампаніі «Стройкантрольсэрвіс» Яўген Атрахімовіч у гэтай 19-павярхоўцы прымаў не адну кватэру. І ва ўсіх былі падобныя праблемы: у каго лепш, а ў каго…
«Пад дэмантаж ішло амаль усё — плітка, ламінат, дзверы, шпалеры… Трэскнутая ванна, патрабавалася замена некалькіх шклопакетаў. Заўваг шмат», — пачынае Яўген.

Кожны недахоп у кватэры быў пазначаны спецыяльнымі стікерамі ад прыёмшчыка — толькі на адным квадратным метры іх налічылі дзесяткі. А ўсяго прэтэнзій распісана на 40 пунктаў.

«Напрыклад, сцены. Дом панэльны. Выстаўляем узровень — ёсць зазоры. Калі б такія сцены не былі з аздабленнем, усё прайшло б па нормах. Але паколькі прадугледжана паклейка шпалер, такая падрыхтоўка не адпавядае нормам. Плюс рознатон у шпалерах — недапушчальна. Ну і нейкія нюансы бачныя няўзброеным вокам (каразія, маршчыны, адслаенне), мы ўжо падрабязна на іх не спыняліся, бо тут дакладна ўсё — пад замену», — пералічвае інжынер.

Далей — падлогі. Ламінат у цэлым быў дрэннай якасці і выканання. І ў выніку ўвесь пайшоў пад дэмантаж.
«У панэлі ёсць свае дапускі, у тым ліку і па падлозе. Паміж адной і другой панэллю дапушчальны перапад да 5 мм. Але калі ты здаеш працу пад фінішнае аздабленне, пад пэўнае пакрыццё, такая няроўнасць не павінна перавышаць 2 мм», — кажа Яўген.

Столі ў многіх кватэрах гэтага дома пачалі абсыпацца і адслаівацца.
На ўваходных дзвярах ёсць драпіны і сколы. Але гэта драбяза, кажа майстар. У гэтым доме ён прымаў кватэру ў суседа Аляксандры: там дзверы і ўвогуле аказаліся выламаныя.

«Проста нехта згубіў ключы, выбіў металічныя дзверы і ў такім выглядзе спрабаваў здаць гаспадару. Мужчына спачатку быццам быў гатовы заплюшчыць вочы на некаторыя недахопы, але калі ўбачыў такое стаўленне, вырашыў усё праверыць па поўнай праграме», — распавядае спецыяліст.
Дыра ў бюджэце
Аляксандра кажа, што дата доўгачаканага пераезду перасунулася на некалькі месяцаў. Даводзіцца плаціць і па крэдыце, і за найманую кватэру. Але самае галоўнае — узніклі непрадбачаныя выдаткі, зусім непад’ёмныя для сям’і.
«У нас на руках акт, але мы яго не падпісвалі. Так, цяпер нам устараняюць некаторыя праблемы, але за гэта даводзіцца пазмагацца. Павялічыліся тэрміны нашага пераезду. Спатрэбіліся і дадатковыя грошы, якіх у нас папросту няма… Напрыклад, перакладаем падлогу. Падумалі: раз ужо такая праблема здарылася, вырашылі замяніць танную расійскую плітку на сваю. Падрадчык дае майстроў, мы — матэрыялы», — кажа Саша.

Ёй ужо знялі ўсе шпалеры і зачысцілі сцены. Заадно сям’я вырашыла пытанні з электрыкай, якія не былі крытычнымі і ўкладаюцца ў стандарты сацыяльнага аздаблення, але іх не асабліва задавальнялі. Знялі падлогі — ламінат куплялі самі. Замянілі вокны — усё аператыўна і якасна.
«Я, вядома, удзячная, што праблемы вырашаюцца. Але ўсё гэта — нервы і грошы. Мы планавалі адразу заехаць, не рабіць ніякіх рамонтаў. Думалі, пажывём пакуль так, галоўнае — ёсць дах над галавой, а там усё вырашым. Але выйшла як выйшла», — уздыхае Аляксандра.
Самастойна будуць ставіць і ванну — варыянт ад забудоўшчыка, на думку сям’і, зусім ужо дрэнны. Міжпакаёвыя дзверы пакуль не ўсталёўваюць, а ўваходную — пакінулі як ёсць, з часам усё роўна плануюць змяняць.

Як кажа жанчына, нямала суседзяў таксама адклалі пераезд на нявызначаны тэрмін і чакаюць устаранення «касякоў» ад падрадчыкаў.
І нават камунальныя службы не спяшаюцца прымаць праблемны дом: надта ўжо шмат пытанняў да таго, што пабудавалі.
Што кажа генпадрадчык?
Сітуацыю з праблемным домам пракаментаваў генпадрадчык у асобе выконваючага абавязкі дырэктара СМУ-1 «Метростроя» Раман Шлюгін. Ён адзначыў, што пра недахопы ў новабудоўлі ведае, з імі згодны і заклікаў жыхароў не панікаваць.
«Зараз спецыялісты ўстараняюць недахопы на аб’екце. Усе работы будуць завершаны ў найбліжэйшы час. Тэрмін устаранення дэфектаў, выяўленых на працягу гарантыйнага тэрміну, вызначаецца пагадненнем бакоў і не можа быць большым за тры месяцы пры ўмове магчымасці выканання работ па ўстараненні недахопаў у адпаведнасці з тэхнічнымі нарматыўнымі прававымі актамі», — адзначыў Раман Шлюгін.
Акрамя таго, дом на гарантыі, а гэта значыць, што на працягу пяці гадоў яшчэ будуць устараняць праблемы, калі яны адносяцца да гарантыйных абавязацельстваў.