Скажы мне, што ў Расіі не ўпала
5- Дзмітрый Быкаў
- 17.11.2025, 9:07
- 7,258
Aidol, вядома, сапраўдны калека.
Ну, зваліўся робат, штука з металу,
Метафара штучнай душы…
Скажы мне, што ў Расіі не ўпала,
А ўжо потым на робата крошы.
Aidol, вядома, сапраўдны калека,
Ды дзе нам узяць жаданы запал?
Ён мусіць быць мадэллю чалавека,
А чалавек у Расіі нізка ўпаў.
Айчына даўно за мяжой фолу,
Сама сабой расстраляна ўпрытул,
І заняпалых жанчын усякага полу
Ў ім больш, чым не ўпалых дагэтуль.
У нацыі цяпер герой — Іуда,
А ідэал — вар'яцкі трагладзіт,
І калі што не падае пакуль —
Дык толькі таму, што ўсё ўжо сядзіць.
І нам не варта чакаць іншых ідылій,
Калі ўжо мы ўладкаваліся ў гаўне:
Вось Айдола як толькі пасадзілі —
Ён стаў функцыянаваць спаўна.
Ён пераканаў збянтэжаную планету,
Што наша сталь перарадзілася ў бляху,
Што ў Расіі будучыні няма —
Дакладней, ён даў зразумець, якая ёсць.
Сёння кожны з жахам убачыў:
Дзе моллю ўзурпаваная ўлада,
Там не стаіць, як трэба, нават ідал,
Дакладней, Aidol, вымушаны ўпасці.
Даўно мы балансуем над безданню —
Чатыры гады будучай вясной.
Але робату не балюча, ён жалезны,
А мы мясныя, нібы мясны штурм.
Злараднічаць паэту не пасуе,
Але сэнсу няма ні ў плачы, ні ў барацьбе.
Мне шкада, што ўсё ўпала, усё прапала —
Але, праўда, і стаяла так сабе.
Дзмітрый Быкаў, Telegram