Як Брытанія стала галоўным «ворагам» Расіі
6- 17.11.2025, 12:08
- 5,534
Масква ўсё часцей робіць Лондан галоўным аб’ектам крытыкі.
У апошнія гады Вялікабрытанія заняла ў расійскай прапагандзе месца галоўнага праціўніка. Лондан абвінавачваюць у самых розных змовах — ад удараў па расійскіх аэрадромах і падрыву «Паўночных патокаў» да ўмяшання ў тэракт у «Крокус Сіці Холе». На гэтым тыдні да спісу дадаўся новы закід. ФСБ заявіла, што брытанская разведка спрабавала схіліць расійскага пілота да ўцёкаў на Захад, піша The Guardian (пераклад — сайт Charter97.org).
Лондан адхіляе ўсе абвінавачанні, аднак Масква ўсё часцей робіць Брытанію галоўным аб’ектам крытыкі, асабліва на фоне спробаў наладзіць адносіны з адміністрацыяй Дональда Трампа. Паводле слоў былога ваеннага атташэ Вялікабрытаніі ў Маскве Джона Формана, Расіі цяпер складана наўпрост крытыкаваць ЗША, таму ва ўсім «вінаватыя» брытанцы — зручная мішэнь для тлумачэння ваенных няўдач і велізарных страт ва Украіне.
Гістарычнае суперніцтва двух краін бярэ пачатак у XIX стагоддзі, з «Вялікай гульні» за ўплыў у Цэнтральнай Азіі. У савецкі перыяд Вялікабрытанія лічылася другарадным праціўнікам пасля ЗША, але пасля ўварвання ва Украіну яе роля рэзка змянілася.
Брытанія стала адным з самых актыўных прыхільнікаў Кіева: Лондан першым перадаваў узбраенне і публічна заклікаў да паразы Расіі. Асаблівую ролю ў расійскай рыторыцы займае былы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі Борыс Джонсан, якога ў Маскве абвінавачваюць у зрыве магчымай мірнай дамовы вясной 2022 года — нягледзячы на абвяржэнні Кіева.
У расійскай афіцыйнай рыторыцы слова «англасаксы» ператварылася ў вобраз ворага, які стаіць за ўсімі заходнімі інтрыгамі. Паводле дадзеных Левада-цэнтра, Брытанія ўваходзіць у тройку «галоўных ворагаў» для расіян, саступаючы толькі Германіі.
Пры гэтым Масква парадаксальным чынам апісвае Лондан адначасова як «аслабелую калоніяльную дзяржаву» і як сілу, якая стаіць за сусветнымі змовамі. Нягледзячы на варожую рыторыку, рэальныя палітычныя наступствы застаюцца незразумелымі: Расія мінімізуе дыпламатычныя кантакты з Лонданам і аддае перавагу весці дыялог з Берлінам і Парыжам, лічачы Брытанію больш ізаляванай і ўразлівай пасля Брэксіту.