Праз паўгода будуць ашаламляльныя вынікі
9- Аляксей Копыцька
- 8.11.2025, 9:02
- 35,116
Пуцін дабівае Расію небачанымі тэмпамі.
Па выніках сустрэч Трампа з лідарамі краін Цэнтральнай Азіі адзначу наступнае.
Па-першае, у СМІ актыўна разганяюць цытату прэзідэнта Казахстана Касыма-Жамарта Такаева пра тое, што Пуцін нібыта праявіў уражальную гнуткасць, пагадзіўшыся спыніць агонь на ЛБС у выпадку выходу Украіны з Данецкай вобласці. Маўляў, больш саступак чакаць не варта, бо Пуцін не зможа пайсці супраць грамадскай думкі ў Расіі.
Зразумела, чаму лідар Казахстана робіць такія заявы (незалежна ад рэальных намераў Пуціна). Ён мае 7 тыс. км агульнай мяжы з Расіяй. Казахстан не адмаўляў сабе ў задавальненні зарабіць на абыходзе санкцый. Аднак цяпер дэкларуе паглыбленне палітычных і эканамічных сувязяў з ЗША.
Пачынаючы ад раней аформленай здзелкі па амерыканскіх лакаматывах (4,2 млрд), да свежых дамоўленасцяў па радовішчы вальфраму і іншых мінералаў (заяўлена 17+ млрд). Плюс намер далучыцца да «Пагадненняў Абрагама» (што ўжо асудзіў ХАМАС).
Дадае пікантнасці тое, што амерыканскія лакаматывы могуць стаць асноўай лагістыкі кітайскіх грузаў па альтэрнатыўным Расіі маршруце.
Усё гэта ўжо рэўніва ўспрымаецца ў РФ, таму слоўнымі рэверансамі сітуацыю змякчаюць.
Аднак Такаеў і ўсе астатнія мусяць памятаць: Паўночны Казахстан дагэтуль застаецца мірнай казахскай тэрыторыяй выключна таму, што расійская армія ўвязла ва Украіне. Нават у рыторыкі павінны быць межы.
Хаця ў выпадку з Трампам межаў няма: Такаеў назваў яго «пасланым звыш» вялікім лідарам, планеце пашанцавала.
Па-другое, пасля манархій Заліва, Японіі і Карэі, абвешчана пра чарговую «касмічную» здзелку Трампа, на гэты раз — з Узбекістанам.
У найбліжэйшыя 3 гады Узбекістан, паводле слоў Трампа, павінен укласці ў ЗША $35 млрд. А затым цягам 10 гадоў — яшчэ $100 млрд. Разам — $135 млрд.
Пакуль гэта выглядае гэтак жа «грандыёзна», як і закупкі Еўропай вуглевадародаў у ЗША на $750 млрд плюс $600 млрд інвестыцый. Бо ВУП Узбекістана да канца 2025 г. ацэньваецца ў $130 млрд. Аднак эканоміка краіны расце, там вельмі шмат моладзі. Сувязі з Амерыкай могуць мець танізуючы эфект і сыграць на кантрасце з Расіяй. А колькі трыльёнаў цяпер заяўлена — справа жытэйская.
Напэўна, у РФ пачнуцца крыкі ў духу «калі ў Ташкента столькі грошай, хай укладвае іх у РФ, іначай выганім усіх мігрантаў!».
Лаўрова я ўжо цытаваў: Расія відавочна занепакоеная спробамі «адарваць» Каўказ і ЦА, але мала што можа супрацьпаставіць, акрамя прамых пагроз…
А цяпер зноў паглядзім у цэлым.
Швецыя і Фінляндыя ў НАТА. Прэм’ер Швецыі проста кажа: Балтыка — нашае мора, трэба перайсці да доўгатэрміновага стрымання Масквы за плотам.
Малдова стараецца выпутацца. Сігнал пра закрыццё «Рускага дома» — у гэты кошык. Хаця пытанне «ПМР» па-ранейшаму вісіць.
Каўказ значна паслабіў расійскую пятлю. Аліеў днямі заявіў пра пераход арміі на стандарты НАТА.
Цэнтральная Азія эканамічна і палітычна ўбудоўваецца ў нерасійскія праекты. Бо Расія асабліва прапанаваць нічога не можа. Толькі зброю, ваенны досвед і традыцыйную галіматыю пра шкоднасных англасаксаў. А таксама можа пагражаць. Але гэта толькі штурхае да пошуку балансаў.
Усё гэта — прамое следства падзей з лютага 2022 г. Стратэгічны «геній» Пуціна асляпляльны.
Яшчэ мінімум паўгода вайны, на якія наладжваецца Крэмль, — і вынікі могуць стаць яшчэ больш ашаламляльнымі.
У Крамля ўжо не атрымалася адным ходам перакласці замежныя актывы «Лукойла» з адной кішэні ў другую. Да вясны яшчэ можа быць нямала сюрпрызаў.
Расіянам, якія разлічваюць на штосьці пасля Пуціна, трэба спяшацца.
Аляксей Копыцька, Telegram