Што адбываецца ў Грузіі?
4- 9.08.2025, 15:55
- 4,764
Грузінская грамадзянская супольнасць актыўная і адважная.
Кіроўная партыя «Грузінская мара» ўзмацніла ціск на апазіцыю – арышты, рэпрэсіўныя законы, падрыў дэмакратычных інстытутаў. На першы погляд, улада ўмацоўвае пазіцыі, аднак пратэставы рух не знік.
Больш за 250 дзён запар на праспекце Руставелі ў Тбілісі прадаўжаюцца акцыі – рэкорд у сучаснай гісторыі краіны, піша CEPA (пераклад – сайт Charter97.org).
Кожная новая хваля незадаволенасці ў апошнія гады была мацнейшай за папярэднюю. Найбуйнейшыя пратэсты разгарэліся ў 2023 годзе праз «закон аб замежных агентах», узмацніліся пасля адмовы ад курсу на ЕЗ і спрэчныя парламенцкія выбары 2024-га. Цяпер мітынгі часова сціхлі, але незадаволенасць не знікла. Праблема – адсутнасць давераных апазіцыйных лідараў і дакладнай палітычнай стратэгіі.
Рэпрэсіі толькі ўзмацняюць грамадскі гнеў. Абурэнне выклікаюць трагічныя здарэнні, карупцыя і жорсткасць паліцыі. Сімваламі супраціву сталі палітвязні, якія адмаўляюцца прасіць аб памілаванні. Сярод іх – актор Андро Чычынадзэ і актывіст Анісэ Цхададзэ, які страціў бацьку ў зняволенні.
Журналістка Мзія Амаглабелі атрымала два гады турмы за дробны інцыдэнт, а настаўніку-актывісту прызначылі прымусовую псіхіятрычную экспертызу, што выклікала паралелі з савецкімі рэпрэсіямі.
У той самы час у жніўні быў апраўданы і вызвалены лекар-актывіст Георгій Ахабадзэ, раней абвінавачаны ў захоўванні наркотыкаў.
Апытанні паказваюць, што нават 40% прыхільнікаў кіроўнай партыі хочуць вызвалення палітвязняў. У «Грузінскай мары» няма магутнага рэпрэсіўнага апарату, як у Расеі ці Беларусі, а грузінская грамадзянская супольнасць застаецца актыўнай і адважнай.
Эксперты думаюць, што менавіта гэты ўпарты супраціў здольны прывесці да дэмакратычных пераменаў. Захад, у сваю чаргу, павінен узмацніць ціск, у тым ліку санкцыі супраць усіх удзельнікаў рэпрэсій.