Лукашэнка, сілас і «бары»
10- 5.09.2025, 21:47
- 15,986
Чым паказальная гісторыя старшыні калгаса «Завідаўскае».
Падобна, што кіраўнічы стыль дырэктаркі сельгаспрадпрыемства «Завідаўскае» Тацяны Белян уразіў не толькі добрушскую пракуратуру, але і праўладную прэсу, піша «Салідарнасць».
— Праваахоўнікі высветлілі: сакрыццё «мёртвых туш» — не адзіны грэх былой гаспадыні комплексу. Гаспадарка сапраўды пэўны час мела добрыя паказчыкі, вытворчасць славілася моцнай працоўнай дысцыплінай. Вось толькі метад бізуна і перніка то і справа выходзіў за межы закона. За жорсткі нораў падначаленыя называлі яе «барынай». Яна збівала, прымушала падначаленых есці сілас, — паведамляецца ў сюжэце рэгіянальнага тэлеканала «Беларусь 4».
На хвілінку — гаворка пра кіраўніцу, якой улады ўсяго два гады таму далі званне «Чалавек года Гомельшчыны», чыё імя не сыходзіла са старонак афіцыёза.
— Найцяжэйшае — працаваць з людзьмі. Для эфектыўнага кіравання дырэктар павінен быць аўтарытэтам, прапускаць усё праз сябе, імкнуцца да новых ведаў. (…) Клопат пра чалавека працы, пра ўмовы працы — на першым месцы, — цытавала адна з рэгіянальных газет дырэктарку калгаса, якая больш за дзесяць гадоў фальсіфікавала статыстыку падзежу статку.
Цікавы момант: паводле слоў пацярпелых, «завідаўская барына» біла і прыніжала іх проста на працоўным месцы — у ўласным кабінеце, на мехдвары, на ферме.
І зноў цытуем Тацяну Белян:
— У нас ужо шмат гадоў усталявана відэаназіранне. Нядаўна раскрылі крадзеж веласіпеда. Да таго ж камеры даюць магчымасць мне, як кіраўніку, манітораваць сітуацыю на прадпрыемстве, калі я знаходжуся ў раз’ездах. Камеры дысцыплінуюць: добра працаваць, прыходзіць своечасова, не ўтойваць праблемы.
У сувязі з гэтым узнікае пытанне: што было з тымі самымі камерамі ў моманты «ўрокаў дысцыпліны» ў выкананні дырэктаркі? Ці не спасцігла запісы з камер (калі яны вяліся) тая ж доля, што і справаздачнасць па падзежу жывёлы?
Цяжка паверыць, што пры такой колькасці пацярпелых ад кулакоў дырэктаркі інфармацыя пра гэта нікуды не прасочылася. Не выключана, што непрыглядная праўда выплыла вонкі выключна дзякуючы запушчанай зверху кампаніі супраць сакрыцця гібелі жывёлы. Магчыма, толькі пасля першага суда людзі вырашылі больш не маўчаць.
Ці здзіўляюць такія паводзіны «чалавека года»? Зусім не. Думаецца, Тацяна Белян была абсалютна шчырай, калі дзялілася з прапагандай сваімі ўяўленнямі пра ідэальнага кіраўніка, прыводзячы ў прыклад былога дырэктара шклоўскага саўгаса.
Тога самага, якога абвінавачвалі ў збіцці работнікаў. Застанься ён на пасадзе — магчыма, таксама атрымаў бы тытул «барын».
За трыццаць гадоў кіравання краінай Лукашэнкам хамства, грубасць і беспардоннасць сталі элементам карпаратыўнай этыкі, адметнай рысай кіраўнікоў усіх масцяў у дзяржсектары — ад міністраў да шараговых старшыняў калгасаў.
Сілком карміць падначаленага сіласам — безумоўна, дзікасць. Як і прымушаць міністра перад камерамі паўзці на каленях па полі і шукаць зерне.
Гнабіць супрацоўніка, не дазваляючы яму звольніцца, ніяк не лепш, чым абяцаць людзям вярнуць прыгоннае права, прымусіўшы адпрацоўваць бясплатныя паводле Канстытуцыі дыпломы.
Прынцып «часам не да законаў» маўкліва дзейнічаў задоўга да таго, як яму канчаткова надалі статус генеральнай лініі на сходзе пракурораў восенню 2020-га.
Менавіта таму «бары» і «барыны» гадамі атрымліваюць граматы і прэміі замест крымінальных тэрмінаў.