29 March 2024, Friday, 15:19
Support
the website
Sim Sim,
Charter 97!
Categories

March on Moscow with pillows (Photo)

21

On September 8 about 1,000 young people gathered in Minsk for a “pillow fight” dedicated to the anniversary of the Battle of Vorsha.

Comments 21
0 +
amateur, 12:12, 9.09

Віншаваньні ўсім нам, што у нас такая моладзь. Дзякуй! Нават Менгарвыканкам пад іх уплывам зрабіў нешта добрае для Бацькаўшчыны... :)))))

Reply
0 +
Гость, 13:14, 9.09

"Поскольку все хотели быть литвинами".......
Какие проблемы? надо было кинуть клич москве, желающих нашлось бы не мало, в Минске тесно стало бы))))))))))))

Reply
0 +
Весело!, 13:14, 9.09

Молодцы!

Reply
0 +
Юрка, 13:29, 9.09

Пазітыўна! Мая павага аўтарам мерапрыемства

Reply
0 +
Alex, 14:05, 9.09

В Британии была старинная поговорка - Мы можем проиграть все битвы кроме последней

Reply
0 +
k-v, 14:13, 9.09

Гость, 13:14, 9.09

"Поскольку все хотели быть литвинами".......
Какие проблемы? надо было кинуть клич москве, желающих нашлось бы не мало, в Минске тесно стало бы))))))))))))----------------------------------------------------------------
Нет Гость Вы не правы. Беларуская молодёшь против насилия, молодые парни и девушки, хотели всего-то отметить годовщину ПОБЕДЫ НАШИХ ПРАДЕДОВ ЛИТВИНОВ над москальскими захвадчиками. А Вы тут предлагаете опять драку учинить! Москали с добрыми намерениями ещё никуда не приходили. Поэтому все и хотели быть за Литвинов, а не за проклятых нашими предками москалей.
А Беларуской молодёже большое уважение и низкий поклон! Молодцы, что не забываете наших предков, которые не жалея себя погибали на том поле, в бою с москальскими захватчиками нашей родной земли! Вечная память героям!

Reply
0 +
Garik!!!, 14:39, 9.09

Malojcy! Tak trymac'
Zyvie Bielarus!!!!!

Reply
0 +
О_о, 15:02, 9.09

k-v, 14:13, 9.09
Страшно? о_О

Reply
0 +
№Х, 16:12, 9.09

Супер! І дату адзначылі і рэжыму не падалі падставы да разгону акцыі. Ну можам жа калі захочам.
Дух літвінаў у нас жыве!

Reply
0 +
Arthur, 16:16, 9.09

Беларусі патрэбны нацыяналізм!!!
Вызваленьне з пад імперскага і савецкага ўплыву эўрапейскіх і постсавецкіх краінаў, узьняло пытаньні адраджэньня дзяржаўнасьці, сапраўднай гісторыі, вяртаньня нацыянальнай ідэі, а з гэтым і нацыяналізму. У большасьці дзяржаваў усходняй і цэнтральнай Еўропы існуе нацыяналізм, як уплывовы грамадскі рух, які часам памылкова атаесамляюць з ксэнафобіяй ці расізмам. У Беларусі, пасьля кароткай хвалі нацыянальнага адраджэньня і прысутнасьці нацыянальна скіраваных сілаў у вышэйшай палітыцы, у 1994 годзе да ўлады прыйшла неасавецкая рэакцыя. Гэты прыход ствараў ілюзіі ў значнай частцы постсавецкага грамадства аб хуткім вяртаньні былой савецкай стабільнасьці і магутнасьці.

Носьбітамі саўковага патрыятызму ў большасьці сваёй застаюцца расейскамоўныя жыхары Украіны, Казахстану, Прыбалтыцы і нажаль вялікая частка саміх беларусаў. Гэта даволі небясьпечна, бо гэтыя людзі заўжды будуць аб’ектам спекуляцыі і маніпуляцыі з боку Масквы, гэта так званая “пятая калона”, якая, калі патрэба - гатовая праціскаць чужыя інтарэсы ва ўласных краінах.

Расейскага жа, альбо рускага нацыяналізму, як канцэптуальнай плыні няма, ёсьць спадчынны імперскі комплекс блізкі да шавінізму, які адлюстраваны ў неўтаймаваных памкненьнях да падпарадкаваньня іншых народаў.

На Украіне ўкраінскі нацыяналізм традыцыйна папулярны ў заходніх абласьцях, часткова ўваходзіўшых раней у склад Аўстра-Вугорскай імперыі, а пасля 1917 года — у склад Польшы. Ва ўсходняй Украіне ён сфармаваўся толькі ў пачатку XX веку, быў амаль цалкам загнаны ў падпольле ў канцы 1920-х гадоў і зноўку стаў шырока распаўсюджвацца ў гады гарбачоўскай перабудовы.
Зараз галоўная нацыянальная праблема ва Ўкраіне: як прывіць украінскую адметнасьць большасьці жыхароў усходняй частцы краіны (палова насельніцтва). Што палягае ў пашырэньні ўкраінскай мовы на ўсход і поўдзень. За гады незалежнасьці ўдалося ўкраінізавць толькі Цэнтральную Ўкраіну з Кіевам.

Падобныя праблемы не вядомы Польшчы. Польскі нацыяналізм мае даўнія традыцыі і здаўна яднае эліту і масы, асобаў з самымі рознымі палітычнымі поглядамі. Польскі нацыяналізм склаўся ў XIX ст. у суперніцтве з расейскай імперыяй і Прусіяй. Першапачаткова ён ня быў клерыкальным, рэлігійны складнік узмацніўся толькі ў апошняй трэці 19ст. У канцы XIX ст. у сувязі з с антыкаталіцкай палітыкай «культуркампфа» у Нямеччыне і ўзмацненьнем русіфікацыі польскіх земляў (у тым ліку і Беларусі) у Расейскай імперыі, польскі нацыяналізм фармуецца як антырускі і антынямецкі, амаль не пакідаючы месца для фармаваньня на гэтых землях уласна беларускага, ці вялікалітвінскага нацыяналізма, зацягнуўшы тутэйшую эліту ў сфаю сферу каардынат. Аднак негатыў тут ня быў дамінуючым, складанай часткай была прыналежнасьць да мовы, рэлігіі і культуры, каторыя знаходзіліся пад пагрозай ва ўмовах адсутнасьці польскай дзяржавы.

Кансалідацыі польскай нацыі дапамагло і тое, што пасьля 1945 года з Польшы было пераселена большая частка прадстаўнікоў мясцовых нацменшасьцяў, напрыклад этнічнымі беларусамі з тэрыторыі Польшчы, актыўна засялялі тэрыторыю Караляўца (усх. Прусія, калінінградская вобл. РФ), якая тады згодна плянам мусіла адыйсьці да БССР. У выніку Польша сёньня монаэтнічная краіна, дзе няма паблемаў звязаных з этнічнымі меншасьцямі. У 1990-я гады адбыліся гістарычныя польска-украінскія і польска-літоўскія замірэньні і быў дасягнуты кансэнсус у асьвятленьні супярэчных гістарычных падзеяў. З нямецкім урадам згода ў асноўным таксама дасягнута — германскія ўлады прызналі адказнасьць нацыскай Нямеччыны за разьвязваньне другой сусьветнай вайны і генацыд польскага насельніцтва, спрэчку вызывае толькі праблема немцаў, сагнаных з заходніх польскіх земляў. Праблема паваеннай перадачы беласточчыны - нават не ўздымалася.

Цікава прасачыць станаўленьне нацыяналізму ў краінах Балтыі, дзе народы, як і беларусы, былі збольшага сялянскія, а ў гарадох і мястэчках дамінавала некарэннае насельніцтва. Тамака нацыяналізм зарадзіўся троху раней за беларускі, напрыканцы XIX — пачатку XXст. Першапачаткова ён меў антырасейскі і антынямецкі характар, — у Летуве яшчэ і антыпольскі. Але на сёньня летувіскі нацыяналізм, амаль што, згубіў свой негатыўны складнік. Гэтаму спрыяла адносна невялікая частка, у параўнаньні зь іншымі краінамі Балтыі, нацменшасьцяў і тэрытарыяльнае узбуйненьне, невялікім выключэньнем хіба застаецца Віленшчына..

Для ўсіх краінаў Балтыі важнейшай застаецца праблема захаваньня сваіх нацыянальных моў, культурных адметнасьцяў і выкарыстаньне сваіх моваў у якаксьці асноўнага сродку для міжнародных стасункаў. Тут найбольшыя посьпехі таксама заўважны ў Летуве.

Асобна пра чэскі нацыяналізм: У чэхаў і славакаў нацыяналізм дастаткова лагодны. У свой час чэхі змаглі адрадзіць сваю мову, зрабіць яе запатрабаванай і прэстыжнай. Што добры прыклад для зрусіфікаванай Беларусі. У перыяд ХVІІІ - XIX ст.чэскі нацыяналізм мацаваўся ў жорсткім суперніцтве з нямецкім населеньнем Чэхіі. Масавму пашырэньню нацыяналістычнай чэскай міфалогіі паспрыяла спартова-патрыятычная арганізацыя “Сокал”, якая паўстала ў другой палове XIX ст. Пад час камуністычнага панаваньня 1948-1989, арганізаця пад забаронай, але пасьля зьменаў, за кароткі час, змагла зноўку адрадзіца. Ужо на зьлёце арганізацыі ў 1994 годзе прысутнічала больш за 25000 “сокалаў”. У этнічным пляне, сёньня існуе пэўны антаганізм зь мясцовымі цыганамі, якіх тут каля 6% і якія зь цяжкасьцю сацыялізуюцца.
У Славакіі нацыяналізм ня быў так папулярны ў масаў, як на Чэхіі, хаця там і існавалі моцныя антывенгерскія пачуцьці на тле невырашанасьці аграрнага пытаньня. Таму славацкая эліта і вагалася ад нацызму ў час другой сусьветнай вайны - да камунізму ў супольнай з чэхамі дзяржаве. Аднак, у далейшым, рост славацкага нацыяналізму прывёў да разьдзяленьня гэтай дзяржавы. Сёньня існуе пэўная праблема зь вялікай этнічнай меншасьцю (больш за 10%) цыганоў, але дзяржава выпрацоўвае пэўныя стратэгіі па іх далучэньню да грамадства.

На Вугоршчыне нацыяналізм узьнік на хвалі супрацьстаяньня з аўстрыйцамі ў барацьбе за нацыянальную дзяржаўнасьць, але пасьля кампрамісу па пераўтварэньню ў 1867 годзе Аўстрыйскай імперыі ў Аўстра - Вугорскую, нацыяналізм прыдбаў і імперскі складнік ў адносіенах да народаў Вугорскага каралеўства. У гады камуністычнага рэжыму, памяць пра нацыянальныя рэвалюцыі 1848-1849 і 1956 гадоў дапамагала вугорцам супрацьстаяць камуністычнай ідэалёгіі. Сёньня вугорскі нацыяналізм страціў свой агрэсіўны пачатак і вызначаецца высокай талерантнасьцю, а большасьць нацыяналістычных арганізацый выступаюць за падтрымку і інтэграцыю шматлікай дыяспары ў вугорскае грамадства. Як і польскі, чэскі і славацкі нацыяналізм, ён цалкам перайшоў на культурна-гістарычны прыступак і не зарыентаваны на правакаваньне гвалтоўных патрасеньняў.

Падводзячы высновы - можна сказаць, што прысутнасьць нацыяналізму, нацыянальнай ідэі карысна для пост-імперскіх грамадстваў, бо дапамaгае народу ў самім сабе, сваёй гісторыі знайсьці падмурак для свайго адраджэньня і разьвіцьця. І калі, магчыма, стварае некаторыя праблемы, то значна меньшыя, чым маглі бы паўстаць пры яго адсутнасьці. Карысным для любога народу ёсьць грамадзянскі нацыяналізм,”дбаеш сваё, паважаеш чужое”, калі нацыяналізм на дзяржаўным узроўні не мае шавіністычнага адценьня. Сёньня, у ніводнай з краін усходняй Эўропы - гэтага не назіраецца.
Такім чынам, асэнсаваньне і прыняцьцё нацыянальнай ідэі - гэта шлях які беларусы мусяць прайсьці, як і свае суседзі. А для нас, беларускіх правых – гэта яшчэ і справа годнасьці. Мы мусім прапагандаваць і пашыраць свае ідэі, змагацца за тое, каб нашая Бацькаўшчына і наш беларускі народ хутчэй сталі з каленаў і занялі сваё належнае месца разам з іншымі народамі ў вольнай сям’і Еўропы Айчынаў.

Наша справа правая! Жыве Беларусь!

Reply
0 +
№Х, 16:25, 9.09

Гость, 13:14, 9.09

"Поскольку все хотели быть литвинами".......
Какие проблемы? надо было кинуть клич москве, желающих нашлось бы не мало, в Минске тесно стало бы))))))))))))
----------------------------------------------------------------------------------
Хочешь исторического реванша?
Все вы москали одним миром мазаны, точнее войной, агрессивны, не цивилизованы, страдающие манией величия. Тяжело признавать ,что вас били на полях сражения даже такие "национальные меньшинства" как Белорусы (Литвины)?

Reply
0 +
хлопец-беларус, 16:26, 9.09

Малайцы! Жыве Беларусь!

Reply
0 +
прохожий, 16:43, 9.09

<Дух літвінаў у нас жыве!>

Толькі не "літвінаў", а "ліцьвінаў" ;))

Reply
0 +
Гость, 17:47, 9.09

№Х, 16:25, 9.09
Хочешь исторического реванша?
------------------------------------------------------------------
Я белорус, но мои предки погибали в одном окопе с русскими за белорусскую землю. А вот в каком окопе тогда были твои предки? На моей Родине, в Орше, стоит памятник на Днепре в память о моих предках а где в Орше памятник твоим?

Reply
0 +
Владимир из Риги, 19:26, 9.09

Очень забавно. Если это было впервые, то предлагаю сделать традицией.
Люблю Беларусь!!!

Reply
0 +
Дзед Мазай, 21:03, 9.09

Вас бы на площадь!

Reply
0 +
Василь, 21:56, 9.09

Жыве Беларусь!!!

Reply
0 +
joga, 23:42, 9.09

congratulation Andrei!

Reply
0 +
Ahtung, 0:26, 10.09

Дзед Мазай, 21:03, 9.09
Вас бы на площадь!
----------------------------------
с подушками ? так ведь менты в поддавки не играют

Reply
0 +
Chief_Kisco, 1:37, 10.09

Просто прекрасное действо! В традицию! По-моему, такого нигде нет.

Reply
0 +
Пиллоу, 7:51, 10.09

Думаю, эту акцию стоило провести 09.09.09 на площади :-)

Reply
 
Write your comment
E-mail won't be published