Кастусь! - Браце мой, паскаржуся хоць табе. Не чуе наш люд тваіх парадаў, глухі нібы камень.Маскаль ушчэнт высушыў у іх беларускі дух парабіўшы іх людзмі другога гатунку.Цёмныя, забітыя, яны ўсадзілі на трон сабе падобнага.Цяпер яны плачуцца, жаляццана на сваю нэндзу.Зажраўшая ўлада здзірае з іх апошнія порткі. Непаслухмяных збіваюць, саджаюць і забіваюць. Беларусь ператварылі ў зону строгага рэжыму...
Эх Кастусь! - каб ты збудзіўся на краіну глянуў...