Адзін раз спяшаўся. Падышоў да банкамата і ... хацеў пальцам тыкнуть ў рускую мову але, літаральна долі секунды ... падумаў, а вось дулю ... і націснуў беларускую мову))
Што там дзіўнага? На Беласточчыне палова этнічных беларусаў, калі не больш. Калісці нярэдка там бываў у фальклорных экспедыцыях, дык ў вёсках (таксама ў саміх Беластоку і Бельску) па-беларуску людзі размаўлялі. І лепей валодалі мовай, чым мы.
І толькі ў беларускіх гіпермаркетах (любых - і харчовых, і будаўнічых) вельмі цяжка сустрэць хаця б адзін цэтлік ці шыльду па-беларуску. Што казаць, калі нават назвы брэндаў неяк сорамна пазіцыянуюць сябе, як беларускія. Напішуць, напрыклад, "Малочны гасцінец", а далей "Молоко питьевое пастеризованное", ці хлеб "Спадчына", а ніжэй - "Классический". Што гэта за "дзвюхмоўе" такое дзіўнае? Аніводнага разу ня бачыў этыкеткі цалкам на беларускай мове.
Гэта тым больш дзіўна, што з боку антыбеларускай улады ёсць хаця б нейкі беларускамоўны мінімум (няхай і вымушаны) - шыльды у метро, інфармацыйныя таблічкі на дарогах, сацыяльная рэклама на білбордах, аб'явы прыпынкаў у грамадскім транспарце - па беларуску. Нават беларускамоўны інтэрфейс у банкаматах прысутнічае. Так што сумна і сорамна, але з боку большасці грамадзян, у тым ліку і прадпрымальнікаў, афармляючых сваі тавары ці крамы, амаль няма вялікай патрэбы у роднай мове.
Я пачаў карыстацца банкаматам на беларускай мове! Проста так... паспрабаваў - спадабалася. ))
ReplyАдзін раз спяшаўся. Падышоў да банкамата і ... хацеў пальцам тыкнуть ў рускую мову але, літаральна долі секунды ... падумаў, а вось дулю ... і націснуў беларускую мову))
ReplyВось такое было!
Рэспект!Усё вялiкае--пачынаецца з малага!
ReplyБеласточчына - край беларусау))
ReplyШто там дзіўнага? На Беласточчыне палова этнічных беларусаў, калі не больш. Калісці нярэдка там бываў у фальклорных экспедыцыях, дык ў вёсках (таксама ў саміх Беластоку і Бельску) па-беларуску людзі размаўлялі. І лепей валодалі мовай, чым мы.
ReplyПрыемная навіна.
ReplyІ толькі ў беларускіх гіпермаркетах (любых - і харчовых, і будаўнічых) вельмі цяжка сустрэць хаця б адзін цэтлік ці шыльду па-беларуску. Што казаць, калі нават назвы брэндаў неяк сорамна пазіцыянуюць сябе, як беларускія. Напішуць, напрыклад, "Малочны гасцінец", а далей "Молоко питьевое пастеризованное", ці хлеб "Спадчына", а ніжэй - "Классический". Што гэта за "дзвюхмоўе" такое дзіўнае? Аніводнага разу ня бачыў этыкеткі цалкам на беларускай мове.
Гэта тым больш дзіўна, што з боку антыбеларускай улады ёсць хаця б нейкі беларускамоўны мінімум (няхай і вымушаны) - шыльды у метро, інфармацыйныя таблічкі на дарогах, сацыяльная рэклама на білбордах, аб'явы прыпынкаў у грамадскім транспарце - па беларуску. Нават беларускамоўны інтэрфейс у банкаматах прысутнічае. Так што сумна і сорамна, але з боку большасці грамадзян, у тым ліку і прадпрымальнікаў, афармляючых сваі тавары ці крамы, амаль няма вялікай патрэбы у роднай мове.
Я не особо знаком с мовой, но то что вещают в метро больше похоже на издевательство над мовой.
Reply