18 April 2024, Thursday, 10:00
Support
the website
Sim Sim,
Charter 97!
Categories

4

Comments 4
+3 +
шорс, 12:29, 26.07

есть один секрет, жрать нужно меньше и больше двигаться

Reply
+6 +
Ваван, 15:09, 26.07

О, млечны дзюдзік на талерцы!

Цалком засмажаны ў духу!

Ягоны вобраз будзе ў сэрцы,

Пакуль не стлею на труху!

О, як ляжыць ён маляўніча

На падагнутых капытках,

Задзёршы ўгору пекны лычык

З пахучай траўкай у зубах!

Як той анёлачак — румяны,

Са скуркай крухкаю, ядкой,

І грэцкай кашаю напханы —

Не абы-як — абы-якой!

У кашы — яблынак мядовы

Ці ўпрэлы пахкі баравік!

Самлець нядоўга там, панове,

Калі к раскошы не прывык!

Я на прыёмах, у застольлях,

Прызнацца вам, і састарэў, —

А для душы сваёй раздольля

Нідзе такога не сустрэў.

Калі б я мог, то ў школах нашых —

Каб падхапіла Польшча ўся —

Прадмет увёў бы: „Як засмажыць

Па-беларуску парася“!..»

Reply
+3 +
Ваван, 15:12, 26.07

Што ж, знаць прыемна і ня лішне,

Чым слаўны ў сьвеце родны край.

Ды ты, зямляча, не за іншым,

А за сабой паназірай.

Вось ты ў гасьцях — і нават слоўца

Табе сказаць няма калі:

Вяндлінку з водарам ядлоўца

Мяцеш — зараз па два скрылі!

А побач — зірк! — як цуд, як казка —

З каляндрай, зь перцам, з часнаком —

Ляжыць вясковая каўбаска,

Таксама ўвітая дымком!

К таму ж падсохла на гарышчы —

Дык толькі плеўка шапаціць!

Умэнт кальцо з паўмэтра зьнішчыў —

Адно разьятрыў апэтыт!

Калі ж дапаў да вантрабянкі —

Цягаць стамілася рука!

Глядзіш — а ўжо кіндзюк крывяню

На блюда выклалі з гаршчка!

О, гэны зьверху і сысподу

Наскрозь усмажаны каўбух!

За чатырох змалоў — уходаў!

(Хоць сам ты лічыш, што за двух.)

Пасьпеў адчуць, што ўжо ня слабка

І ў паясьніцы, — а на стол

Тым часам едзе ў місе бабка

І парай дыхае пад столь:

З бакоў запечаная ў меру,

У бульбе скварачкі тырчаць... —

І так жа ўсьлед пайшла на зьмену —

Хоць замычы — каб не маўчаць!

«Усё!- сказаў. - На гэтым дзякуй

Reply
+3 +
Ваван, 15:13, 26.07

А на абрус — нясуць бліны

І к ім — мачанку-верашчаку

З наборам рэбрачак сьвіных!

Хвіліну выстагнаў ты моўчкі:

«Дзе месца ўзяць? Патоўпіць дзе?»

І неўпрыкмет на два-тры вочкі

Паслабіў пас на жываце...

Ужо ня здыхацца! Падпёрла -

Няйначай крушня камянёў!..

А перад носам... ставяць цёрла

Гарачых, тлустых калдуноў!

Reply
 
Write your comment
E-mail won't be published