28 марта 2024, четверг, 23:52
Поддержите
сайт
Сим сим,
Хартия 97!
Рубрики
Комментарии 4
+20 +
я777, 16:38, 25.09

Сяргей Грахоўскі. Ветразь

У выраі ветразь знікае
За хваляй, нібы на спачын,
І змора яго не злякае,
Не спыніць тугой далячынь.

У змроку зіхоткая здрада
Завабіць хлуснёй у віры,
На золку сканае прынада
І кволы прамень на жвіры.

Раптоўна згаданыя мроі
У карунках пяшчотнай тугі
Павольна знікаюць, як строі,
У бязважкасці кволай смугі.

Знікае ўсхвалёваны ветразь:
З кунегаю пільна сачу,
Як водар аздобіў паветра,
І ў бездані знічкі лічу.

Ответить
+11 +
я, 18:14, 25.09

....I,мабыць крыудна мне не аднаму, Што гэтае сьвятое слова"мама" Цяпер сказаць ужо няма каму.(С.Грахоускi "Мама").

Ответить
+13 +
Упарты у Праудзе, 19:01, 25.09

Цяжка жыць добраму Чалавеку са злыднямі. Але Жыве Беларусь, нягледзячы на маскалей і лукашыстау!!!

Ответить
+16 +
цётка з-пад Воршы, 19:26, 25.09

Багатая таленавітымі людзьмі наша БЕЛАРУСЬ навечна!

Ответить
 
Написать комментарий
E-mail не будет опубликован