Фотофакт: В Дисне «отклеилась» стабильность

Какой исторический интересный городок и такой запущенный вот где история а не ледовые дворцы психопата

І амаль ўсё, што на фотках, пабудавана нашымі продкамі яшчэ за даўнейшым часам.Можа, хіба, нешта накшталт аднапавярховай сталоўкі зляпілі за саветамі. А за апошнія 26 год? Толькі пустыя лядоўні па краіне, ды аж 18 нейкіх рэзідэнцый? Выбачайце, адна нецэнзурная лексіка толькі просіцца. Панты, адны панты

Если фото "сделать" черно-белым и подписать..скажем:"Дисъна, 1913г.",-то даже у Главного Ы'сторыка РБ не закрадутся сомнения!))

na dne 20:06
Не пагаджуся з Вамі. Якраз да 1917 года апрыоры не магло быць не закінутых мОгілак, ні разваленых цэркваў і касцёлаў, старажытных будынкаў. Уся нежыць прыйшла з чырвонай чумою пасля 17 года. Ведаю, пра што пішу, Яшчэ ў 70-х мінулага ст. шмат размаўляў на гэтыя тэмы са старымі людзьмі, што памяталі дарэвалюцыйнае жыцце.
Канкрэтны прыклад. Расказваў дзед 900 года нарадж.
У яго сусед, просты селянін, меў трох сыноў, трымалі звычайную гаспадарку. Урадзіла жыта, павезлі ў Барысаў на базар прадаваць, старгаваліся. Пакупнік дастае залатыя царскія манеты, каб разлічыцца, а гэты селянін і кажа:нахалеру мне гэтыя залатыя кружэлкі, давай мне звычайныя папяровыя грошы. Вось так людзі жылі. парадак быў, былі і грошы ў тых, хто працаваў, хапала грошай і на ўтрыманне грамадскіх будынкаў.
Беларусы, змяцём сучасных камуняцкіх паследышаў, усіх тараканаў з прусакамі!

Да,только к одним приклеилась эта стабильность.Надо,чем быстрее,тем лучше собираться и отдирать от этих стабильность вместе с кожей.

Вы не панимите ничаво: главнае у нас стабильна атмечать дажынки.
А хто ни вазьмёт билеты на них адключым газ!

В апреле были в Десне проездом,можно снимать фильм-катастрофа,никаких декораций не надо.Далее поехали на Ушачи,по дороге картина та же.

С каждого населенного пункта Беларуси, нужно вот такую "красоту" фотографировать или снимать на видео. Ну и делиться этими достижениями луканомики в инете. Ведь других успехов, у них нет.

Давялося яшчэ гадоў з восем таму праехацца на дызель-цягніку з Воршы на Л епель. Уражанні; да гэтага часу млосна становіцца. Сапраўдны 1944 год.Асабліва Сенненскі раён. Ні адной станцыі ці паўстанка : ці зачынены, ці поўнасцю развалены. Усё разрабаванае, дзе дахі праваліліся , дзе брамы(вароты) з мясам выдраныя, ад вялізарнай гандлёвай базы пры чыгуначных пуцях толькі ашмёткі ды глухія забытыя весачкі там -сям. Вось і ўся луканоміка.
Ганіце гэтага гада з яго хеўрай з зямлі нашай.

Когда человек между хлебом и свободой выбирает хлеб, со временем он теряет все, в том числе и хлеб. Если народ выбирает свободу, он будет иметь хлеб, выращенный им самим и никем не отобранный.