Предлагаю читателям сравнить это стихотворение о мове с написанным много лет раньше (кажется в 2000 -м или 2001-м) и сделать выбор.
Марыя Цівінская
Мова мая
Мова мая – шум гаёў напрадвесні,
Стан дзявочы бяроз, звонкі пеў салаўя
I матуліны шчырыя песні –
Мова мая.
Мова мая – гэта сола заранкі,
Незабудак блакіт, перазвон ручая
I над стрэхамі шапка буслянкі –
Мова мая.
Мова мая – ціхі шэпат калосся,
Ветру легкі павёў і гудзенне чмяля,
Кропка жаўранка у паднябессі –
Мова мая.
Мова мая – пах дзівосны язміну,
Смак крынічнай вады, ў небе сум жураўля,
За сялом карагод арабінаў –
Мова мая.
Мова мая – жалкаванне жалейкі,
Горкі кнігаўкі плач, любых рук дабрыня,
I валошак махнатые вейкі -
Мова мая.
Мова мая – жалкаванне жалейкі,
Горкі кнігаўкі плач, любых рук дабрыня,
I валошак махнатые вейкі -
Мова мая.
Все стихотворение в первое письмо не поместилось, здесь - окончание.
Мова мая – пералівы вясёлкі,
Мяккі кужаль снягоў, вечароў цішыня,
Пад бажніцай купальскія зёлкі -
Мова мая.
Мова мая – то усмешка дзіцяці,
Майго сэрца біццё і пад сонцам ралля,
Хлеб духмяны у бацькавай хаце –
Мова мая.
Мова мая – ручнікі-абярогі,
Крыж расстайных дарог і сустрэч цеплыня,
I прамая дарога да Бога -
Мова мая.
Я не знаком с Марией Цивинской, но очень благодарен за это стихотворение. Считаю его самым лучшим гимном нашей родной мове. Простите за то, что сам написал на русском, чтобы не портить впечатление трасянкой.
Згодзен. Але толькі без здзекаў над мовай, з усімі гэтымі "рэкляма, плякат, лёзуг, сымбаль, парлямэнт, даляр" і гэтак далей, з усімі гэтымі мяккімі знакамі дзе папала, са штучна зробленнымі, рэжучымі слух словамі - "габрэй", напрыклад. Паверце - мне 70, нарадзіўся ў вёсцы каля Мсціслаўля, усе родныя - і па лініі таты, і па лініі мамы - беларусы, вырас у вёсцы пад Бабруйскам, першая самастойна прачытанная кніжка - не паверыце! - " Залаты ключык, або прыгоды Бураціна". І за ўсё сваё жыццё мне не даводзізася чуць беларускіх слоў у тым выглядзе, у якім я напісаў вышэй. Ну, а слова "габрэй" я ўпершыню пачуў па "Радыё Свабода", ад спадара Навумчыка (я ж не дарэмна напісаў, што вырас под Бабруйскам, дзе ў мяне было шмат сябраў-яўрэяў), які і сам як быццам бы не зусім беларус, хутчэй наадварот.
Паверце - гэта мой пункт гледжання.
29 ліпеня1925 г. бюро цэнтральнай Камуністычнай партыі пастанавіў выкараніць з ўжытку слова жыд і ўжываць - яўрэй.
У.Дубоўка пісаў - яўрэй - расейскае слова.
На месцы жыд, яўрэй у міжнароднай практыцы пашыраецца - габрэй:
англ. Jew Hebrew
ням. Jude Hebraer
Когда я сказал одному хорошему знакомому - сын живёт в Иерусалиме, дочь - в Лондоне ,- что в новой Беларуси в его паспорте будет написано, что он габрэй - он мне чуть морду не набил.
Так. І гэтым ганаруся.
"Я мужык беларус,
Пан сахі і касы,
Цёмен сам, белы вус,
Пядзі дзьве выласы ...."
Дарэчы, а ты хіба адно слова па-беларуску ведаеш?
Предлагаю читателям сравнить это стихотворение о мове с написанным много лет раньше (кажется в 2000 -м или 2001-м) и сделать выбор.
ОтветитьМарыя Цівінская
Мова мая
Мова мая – шум гаёў напрадвесні,
Стан дзявочы бяроз, звонкі пеў салаўя
I матуліны шчырыя песні –
Мова мая.
Мова мая – гэта сола заранкі,
Незабудак блакіт, перазвон ручая
I над стрэхамі шапка буслянкі –
Мова мая.
Мова мая – ціхі шэпат калосся,
Ветру легкі павёў і гудзенне чмяля,
Кропка жаўранка у паднябессі –
Мова мая.
Мова мая – пах дзівосны язміну,
Смак крынічнай вады, ў небе сум жураўля,
За сялом карагод арабінаў –
Мова мая.
Мова мая – жалкаванне жалейкі,
Горкі кнігаўкі плач, любых рук дабрыня,
I валошак махнатые вейкі -
Мова мая.
Мова мая – жалкаванне жалейкі,
Горкі кнігаўкі плач, любых рук дабрыня,
I валошак махнатые вейкі -
Мова мая.
Все стихотворение в первое письмо не поместилось, здесь - окончание.
ОтветитьМова мая – пералівы вясёлкі,
Мяккі кужаль снягоў, вечароў цішыня,
Пад бажніцай купальскія зёлкі -
Мова мая.
Мова мая – то усмешка дзіцяці,
Майго сэрца біццё і пад сонцам ралля,
Хлеб духмяны у бацькавай хаце –
Мова мая.
Мова мая – ручнікі-абярогі,
Крыж расстайных дарог і сустрэч цеплыня,
I прамая дарога да Бога -
Мова мая.
Я не знаком с Марией Цивинской, но очень благодарен за это стихотворение. Считаю его самым лучшим гимном нашей родной мове. Простите за то, что сам написал на русском, чтобы не портить впечатление трасянкой.
Дарэмна вы турбуецеся, што напісалі б трасянкай. Лепш пісаць і гаманіць напалову беларускі - рускі, чым чыста па-паруску.
ОтветитьПаверце, без мовы у нас нiчога не атрымаецца.!
ОтветитьЯк Кастусь Каліноўскі казаў: «..................... не забывайце мовы свае каб не памерці».
ОтветитьЗгодзен. Але толькі без здзекаў над мовай, з усімі гэтымі "рэкляма, плякат, лёзуг, сымбаль, парлямэнт, даляр" і гэтак далей, з усімі гэтымі мяккімі знакамі дзе папала, са штучна зробленнымі, рэжучымі слух словамі - "габрэй", напрыклад. Паверце - мне 70, нарадзіўся ў вёсцы каля Мсціслаўля, усе родныя - і па лініі таты, і па лініі мамы - беларусы, вырас у вёсцы пад Бабруйскам, першая самастойна прачытанная кніжка - не паверыце! - " Залаты ключык, або прыгоды Бураціна". І за ўсё сваё жыццё мне не даводзізася чуць беларускіх слоў у тым выглядзе, у якім я напісаў вышэй. Ну, а слова "габрэй" я ўпершыню пачуў па "Радыё Свабода", ад спадара Навумчыка (я ж не дарэмна напісаў, што вырас под Бабруйскам, дзе ў мяне было шмат сябраў-яўрэяў), які і сам як быццам бы не зусім беларус, хутчэй наадварот.
ОтветитьПаверце - гэта мой пункт гледжання.
29 ліпеня1925 г. бюро цэнтральнай Камуністычнай партыі пастанавіў выкараніць з ўжытку слова жыд і ўжываць - яўрэй.
ОтветитьУ.Дубоўка пісаў - яўрэй - расейскае слова.
На месцы жыд, яўрэй у міжнароднай практыцы пашыраецца - габрэй:
англ. Jew Hebrew
ням. Jude Hebraer
Когда я сказал одному хорошему знакомому - сын живёт в Иерусалиме, дочь - в Лондоне ,- что в новой Беларуси в его паспорте будет написано, что он габрэй - он мне чуть морду не набил.
ОтветитьMужык, ты такі мужык..!
ОтветитьТак. І гэтым ганаруся.
Ответить"Я мужык беларус,
Пан сахі і касы,
Цёмен сам, белы вус,
Пядзі дзьве выласы ...."
Дарэчы, а ты хіба адно слова па-беларуску ведаеш?
Разам падняцца з каленаў, разам ЗДАБЫЦЬ ПЕРАМЕНЫ!
Ответить