Паліцыя Ганконга зачышчае апошні лагер дэманстрантаў

Блізу сотні паліцэйскіх уварваліся ў Козвэй-Бэй, ажыўлены гандлёвы раён, каб прыбраць барыкады.

У гэты час пратэстоўцы ўжо пакавалі свае рэчы, піша РБК.

«Я не думаю, што гэта правал. Гэта не канец, - сказаў адзін з дэманстрантаў. - Я спадзяюся, што ў наступны раз, калі мы збярэмся на вуліцах, мы будзем святкаваць, замест таго, каб праліваць слёзы праз тое, што так нічога і не дамагліся».

У чацвер, 11 снежня, паліцыя ачысціла ад дэманстрантаў большасць асноўных тэрыторый, дзе праходзіў пратэст, у Адміралцейскім раёне, побач з будынкам урада. Былі затрыманыя дзесяткі актывістаў.

Самым першым дэмантажу падпаў лагер пратэстоўцаў у раёне Монг Кок у канцы лістапада. Тады сутыкненні паміж паліцыяй і дэманстрантамі доўжыліся некалькі начэй.

Лідэры пратэсту заявілі, што будуць разглядаць іншыя формы грамадзянскага непадпарадкавання, улічваючы, што Пекін па-ранейшаму адмаўляецца ісці на якія-небудзь саступкі.

Падставай да пачатку акцыі грамадзянскага непадпарадкавання стала пастанова кітайскага парламента ўвесці ў Ганконгу прамыя выбары з прыкметнымі абмежаваннямі. Пасля перадачы Вялікабрытаніяй суверэнітэту над мегаполісам Кітаю ў 1997 годзе кіраванне ім будавалася па прынцыпе «адна краіна, дзве сістэмы». Ганконг захоўваў эканамічную незалежнасць і свабодны рынак, але для палітычных рэформаў быў уладкаваны пераходны перыяд.

Кіраўнік горада прызначаўся калегіяй выбарнікаў, склад якой вызначаўся ў Ганконгу, але зацвярджаўся ў Пекіне. У канчатковым выніку пры «пэўных абставінах» разглядаўся пераход да ўсеагульнага выбарчага права. Пасля 15 гадоў адмоваў, 31 жніўня 2014 пастаянны камітэт кітайскага парламента ўхваліў прамыя выбары ў горадзе з наступнага выбарчага цыклу ў 2017 годзе. Аднак працэс выбараў патрапіць пад двайны «адміністрацыйны фільтр» Пекіна: улады КНР будуць сцвярджаць і спіс кандыдатур, і самога пераможца. Адчуваючы сябе падманутымі, дэмакратычныя сілы вывелі на вуліцы мегаполіса тысячы пратэстуючых.

Першымі з 26 верасня страйкавалі сябры студэнцкай групы Scholarism. Праз некалькі дзён іх падтрымаў прафесар Бенні Тай, ідэолаг руху «Оккупай Сентрал». Дэцэнтралізаванае аб'яднанне разнастайных сіл ўвабрала ў сябе мноства дэмакратычна настроеных гараджан і сфармавала асноўную масу мітынгоўцаў. Пратэсты доўжыліся блізу двух месяцаў і паступова сціхлі.