Дзмітрый Тымчук: Нішто так не правакуе агрэсію, як дэманстрацыя слабасці

Уступленне ў НАТА - адзіны спосаб захавання суверэнітэту Украіны.

Пра гэта заявіў дырэктар Цэнтра ваенна-палітычных даследаванняў Дзмітрый Тымчук.

«Так, НАТА недасканалае. У НАТА куча недахопаў і праблем. Страшэнных і абуральных. Але рэальнасць такая, што на сёння больш эфектыўнай сістэмы бяспекі ў свеце не існуе. Пытанне пра перспектывы ўступлення Украіны ў НАТА круціцца на вуснах у многіх, але ў высокіх кабінетах агучваецца пакуль толькі шэптам.

Здавалася б, чаго думаць? Мы пераканаліся, што ваенная пагроза для нас рэальная, і можа каштаваць нам суверэнітэту. Пра тэрытарыяльную цэласнасць гаворка ўжо нават не ідзе - яна па факце груба парушаная Расеяй. Хвалёныя «міжнародныя гарантыі бяспекі» па Будапешцкім мемарандуме апынуліся пустышкай, фанцікам», - напісаў ён у сваім акаўнце ў сацыяльнай сетцы «Фэйсбук».

Эксперт кажа пра тры варыянты далейшага развіцця падзей ва ўкраінска-расейскім канфлікце.

«Першы - сядзець ціхенька, як прусак у шчылінцы, у разліку, што Пуцін задаволіцца Крымам, і далей не палезе. Але цяпер, можа быць, і не палезе - каб пераварыць Крым, таксама час патрэбны. А заўтра?

Другі - тэрмінова спрабаваць выправіць тое, што адбывалася 23 гады. А ўвесь гэты час у нас адбываўся развал сістэмы абароны.

Прычым нам яе цяпер трэба нават не аднавіць, а стварыць новую, разлічаную на кругавую абарону ва ўмовах пазаблокавасці. Гэта значыць - рэзка нарасціць армію як мінімум да 1% ад насельніцтва (г.зн. 450 000 чалавек), забяспечыць яе сучаснымі ўзбраеннямі і годным узроўнем баявой падрыхтоўкі. Гэта - каласальныя выдаткі. Якіх украінская эканоміка ў яе цяперашнім выглядзе дакладна не вытрымае.

Трэці - уступаць у НАТА і атрымліваць гарантыі калектыўнай бяспекі», - піша Дзмітрый Тымчук.

Ён не згодны з тым, што шлях у альянс для Украіны зачынены з-за неўрэгуляваных тэрытарыяльных праблем.

«Тут я збіты прыклад Турцыі і Грэцыі з Кіпрам нават прыводзіць не буду. Прывяду свежы прыклад Грузіі. У яе Абхазія і Паўднёвая Асеція сапраўды гэтак жа акупаваныя Расеяй. Але абяцанне, што дзверы ў НАТА па-ранейшаму адкрытыя для Грузіі, увайшло ў выніковую дэкларацыю Лісабонскага саміту НАТА (2010 год), а таксама ў дэкларацыю Чыкагскага саміту Альянсу (2012 год).

Больш за тое: ужо ёсць інфармацыя, што План дзеянняў адносна членства ў НАТА можа быць прыняты для Грузіі ў верасні гэтага года, на саміце НАТА ў Велікабрытаніі.

Гэта не значыць, што Грузія зараз без праблем праскочыць ў НАТА. Гэта значыць, што акупаваныя тэрыторыі - не падстава закрываць пытанне членства ў прынцыпе.

Але мы чуем і іншыя пярэчанні: маўляў, як толькі мы заявім пра жаданне ўступіць у НАТА, адразу ж справакуем Расею на агрэсію!

Паўтаруся: агрэсія ўжо ідзе, што каштавала нам ладнага кавалка нашай тэрыторыі.

Давайце прадставім на секунду карціну. Уначы мы прачынаемся ў сваім ложку і чуем, што ў кухню праз акно забраліся рабаўнікі. У нас ёсць два варыянты. Альбо сядзець ціха («не правакаваць») у слабой надзеі, што злачынцы задаволяцца чайнікам і лыжкамі, і ў іншыя пакоі не палезуць і вас не крануць. Альбо ўсё ж тэлефанаваць у міліцыю і прасіць аб дапамозе.

Трэба разумець, што нішто так не правакуе агрэсію, як дэманстраваная слабасць і нежаданне абараніцца. Гэта тычыцца і агрэсіі дробнага крымінальніка ў цёмным завулку, і імперскай агрэсіўнасці тытулаваных рабаўнікоў у Крамлі», - піша Дзмітрый Тымчук.