Святар з-пад Гродна дае ўрокі муай-тай

Практыкавацца ва ўсходніх адзінаборствах да яго прыязджаюць з усёй вобласці.

І не толькі для таго, каб даведацца тонкасці байцоўскіх тэхнік. Трэнажоры, баксёрскія грушы - ён акружаны інвентаром, далёкім ад ладу служыцеля царквы. Штодня намотвае сорак кіламетраў з Гродна ў вёску Жытомля і назад: на службу ў царкву Звеставання Найсвяцейшай Багародзіцы, дзе з'яўляецца настаяцелем, і ў школу, дзе бацюшка Уладзіслаў - настаўнік тайскага бокса. Усе вучні святара цяпер спяваюць у царкоўным хоры. Раней яны нават не заходзілі ў храм, паведамляе тэлеканал «Беларусь 1».

Як і сам святар, храм неардынарны. Тут знаходзяцца старажытныя рэліквіі - іконы XVI і XVII стагоддзяў. Іконы Казанскай Божай маці, узор уніяцкага іканапісу - Багародзіца з немаўлём. Храм ніколі не закрываўся, іконы выратаваныя, хоць некаторыя і пашкоджаныя кулямі.

Гісторыя Жытомля абрасла міфамі і легендамі. Мясцовыя кажуць, што менавіта тут праходзіў шлях самой імператрыцы Кацярыны, але на шляху яе карэта засела ў гразі, выратавала жыта, якое падклалі пад колы. Адсюль і назва Жытомля.

Уладзіслаў Ракуцін прыняў хрышчэнне толькі ў 27 гадоў. Да гэтага класічнае дзяцінства савецкага хлапчука. У юнацтве стаў кандыдатам у майстры спорту, служыў у гарачай кропцы - спецчастцы міліцыі ў Нагорным Карабаху. Некалькі гадоў быў прыватным прадпрымальнікам. Ганяў машыны з Германіі, гандляваў у Еўропе. Але пасля трагічнага выпадку ў сям'і - страты трохгадовай дачкі - усё змянілася. Уладзіслаў захапіўся тэорыяй рэлігіі. У выніку такой самаадукацыі зрабіў свой выбар - праваслаўе. Але рукапашныя баі не кінуў.

Бокс у інтэрпрэтацыі святара, калі галоўнае - вера ў Бога, а накаўты і накдаўны - фізкультура. Дзве сілы, здавалася б, у розных плоскасцях бацюшка аб'ядноўвае ў сваіх ўроках і царкоўным служэнні.