Кандуктараў менш - праблем больш

Новаўвядзеннем незадаволеныя і кіроўцы, і пасажыры.

З 1 верасня колькасць кандуктараў у грамадскім транспарце Менска значна знізілася. Цяпер іх можна сустрэць толькі на рэдкіх, у асноўным прыгарадных маршрутах. Такі парадак радуе далёка не ўсіх кіроўцаў, якім цяпер у нагрузку продаж квіткоў, ды і пасажыраў. Калі кандуктары націснулі на тармазы, пасажыры націснулі на газ у спрэчцы, паведамляе СТВ.

- Я мяркую, што павінен быць кандуктар: у людзей прачынаецца сумленне, - кажуць менчукі. - Раней былі кандуктары, было лягчэй набыць талон на праезд, а цяпер гэта сапраўды нязручна.

Квіткі ў гадзіну пік ледзь не становяцца дэфіцытным таварам. Пры гэтым у наяўнасці запаветныя талончыкі ёсць заўсёды, праблема - у іх набыцці. Продажам - непасрэдна ў салоне - цяпер займаецца кіроўца. І апошняга зразумець можна: за прыпынак ўсіх не абслужыш, а пасля - за дарогай сачыць трэба. У нашым выпадку не хапіла ні часу, ні рэшты. Пра пабочныя эфекты, сярод якіх і павелічэнне ў часе маршруту, кажуць і самі кіроўцы.

- Мы стаім на прыпынках, людзі падыходзяць патокамі, стаяць у чарзе, грымяць-грукочуць. Даходзіць і да канфліктных сітуацый, - кажа Лявонцій Грыцэвіч, кіроўца аўтобуса філіяла «Аўтобусны парк №5» ДУ «Менсктранс».

Сваіх калег некаторыя кіроўцы маршрутак не разумеюць. І мяркуюць, што кандуктары не патрэбныя. Ім пад сілу не толькі адначасова ездзіць і прадаваць білеты, але і развязваць у працэсе столькі задач, што і сам Цэзар мог бы пазайздросціць.

Да 1 верасня квіткі ў гартранспарце прадавалі блізу тысячы чалавек. Дарэчы, сталічных кандуктараў можна сустрэць і цяпер, праўда толькі на прыгарадных маршрутах.

- У сувязі з укараненнем аўтаматызаванай сістэмы аплаты кантролю была прынятая пастанова паменшыць колькасць кандуктараў. Скарачэнне не праводзілася ў прадпрыемстве, ім была прапанаваная праца: кантралёр пасажырскага транспарту, білетныя касіры і іншыя вакансіі, наяўныя ў штаце прадпрыемства, - патлумачыла намесніца генеральнага дырэктара ГП «Менсктранс» Ірына Даноўская.

Толькі штат кантралёраў пашырылі да 400 чалавек, з іх 300 - навабранцы з ліку кандуктараў. Вось і гэтая брыгада рэвізораў ў поўным складзе ўжываецца ў новую ролю. Высветлілася, прадаваць квіткі было прасцей, чым правяраць іх. На пытанне, у чым перавага новай прафесіі, яны адказваюць унікліва, маўляў, за чатыры дні хіба зразумееш?