Жыхар абласнога цэнтра: Купіў кватэру ў растэрміноўку і трапіў у фінансавае рабства

Дамова, якую мужчына падпісваў з забудоўшчыкам, мела мноства «падводных камянёў».

У крызіс многія забудоўшчыкі прапанавалі набыццё кватэр у растэрміноўку. Гэтая схема дазваляе абзавесціся жыллём нават тым, хто не мае дастатковай для куплі сумы. Аднак у растэрміноўкі ёсць і свае «падводныя камяні». Павучальнай гісторыяй наважыў падзяліцца чытач па імені Віктар, піша onliner.by.

«Год таму я падпісаў дамову на куплю аднапакаёвай кватэры. Першы час продажы кватэр у гэтым элітным па мерках абласнога цэнтра доме ішлі так сабе. Мабыць, праз высокія кошты. І таму маркетолагі прыдумалі цікавую сістэму растэрміноўкі. Дамова, падпісаная мною, мае на ўвазе, што я павінен штомесяц цягам 5 гадоў плаціць канторы крыху больш за адну тысячу даляраў ЗША па курсе Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь на момант аплаты. Гэта як мінімум. Паводле дамовы куплі-продажу за 5 гадоў я павінен заплаціць $73 443 за аднапакаёвую кватэру плошчай 45,9 кв. м. Вядома, калі дазваляюць сродкі, то пазыку можна пагасіць і датэрмінова, і тады сума паменшыцца.

Адзначу, што кватэра, у якую я ўсяліўся, была з рамонтам і нават з мэбляй. Мякка кажучы, якасць аздобных прац пакідала жадаць лепшага. Вецер праз з усе шчыліны, а іх там было нямала. Аднак чалавек я не канфліктны, таму з гэтай навалай без усялякіх скаргаў справіўся самастойна - дзе мог, запеніў дзіркі ў падлозе пад ліштвой, а ў аконных шклопакетах усе адтуліны наглуха заляпіў скотчам.

Пры падпісанні дамовы прадстаўнік забудоўшчыка паведаміў, што калі я пажадаю скасаваць дамову, то выплачаная мною сума будзе вернутая, але з утрыманнем 7% (праўда, калі апартаменты будуць каму-небудзь прададзеныя). У прынцыпе, гэта мяне задаволіла. І я быў прапісаны ў «элітным» жыллі. Аднак час унёс свае карэктывы. Праз эканамічную сітуацыю я звольніўся з працы і пераехаў жыць да сваіх бацькоў у іншы горад. Такім чынам, магчымасці аплачваць па рахунках у мяне няма. Ды і за гэты час ашчаджанні вычарпаліся... Апошнюю плату я ўнёс у студзені 2016 года, заплаціўшы ў агульнай складанасці забудоўшчыку блізу 170 мільёнаў беларускіх рублёў.

Заяву з просьбай аб скасаванні дамовы куплі-продажу я адправіў фірме поштаю. Зваротным лістом забудоўшчык паведаміў, што згоды на скасаванне дамовы куплі-продажу кватэры не дае. Далей цытата: «Прычына, якая змешчана ў вашай заяве, не ўплывае на прававую прыроду дамовы куплі-продажу. Вы застаяцеся правамерным уласнікам або набытчыкам незалежна ад месца жыхарства».

Вядома, дзякуй за такія намаганні ў навязванні мне кватэры, аднак у той жа дамове ёсць істотнае але. Скасаваць гэтую хітрую дамову можа толькі прадавец, калі палічыць патрэбным. А ў скасаванні забудоўшчык, мабыць, не зацікаўлены. Уся справа ў тым, што, згодна з яшчэ адным пунктам дамовы, за кожны дзень пратэрміноўкі аплаты з мяне спаганяецца пеня сумаю 0,15% ад астатку сумы неаплачанага кошту кватэры. Атрымліваецца, што кантора «ўключыла лічыльнік», які кожны дзень паглынае ўнесеныя мною грошы.

Удакладню яшчэ адзін немалаважны момант: паводле дамовы, забудоўшчык мог бы скасаваць са мной дамову ў выпадку невыканання або неналежнага выканання мною абавязанняў у аплаце цягам двух месяцаў. Але фірма гэтага не зрабіла. Мабыць, таму, што «лічыльнік» паглынуў яшчэ не ўсе мае грошы.

Больш за тое, штомесяц мне прыходзіцца аплачваць камунальныя паслугі за апартаменты, дзе я прапісаны, але не жыву. Парадокс: кватэра як бы належыць мне, але ў той жа час не мая».

Са слоў Віктара, адзіны аптымальны варыянт у яго выпадку - звяртацца ў суд з позвай аб прымусе да скасавання дамовы куплі-продажу кватэры. Менавіта так ён і зрабіў. Усім тым, хто разглядае варыянт куплі кватэры ў растэрміноўку, Віктар раіць уважліва чытаць умовы ўгоды, прапісаныя ў дамове. Ну і вядома, пралічваць на некалькі гадоў наперад свае фінансавыя магчымасці.