Виктор Мартинович: Нужно понять, что наша литература - это серьезно
3- 11.09.2014, 17:11
- 5,434
Вечером 10 сентября в минском книжном магазине "ЛогвінаЎ" состоялась автограф-сессия писателя Виктора Мартиновича по случаю выхода его нового романа "Мова".
Няма чаго яму сказаць. Гэта не Быкау. Трэба чытаць Быкава, там усё ёсць.
ОтветитьПрачытаў. Поспехаў аўтару, чакаем наступную кнігу.
ОтветитьЯ зберагу цябе, мая Краіна.
ОтветитьЗаўсёды ў сэрцы ты маім,
мая Краіна…
Не,
не абшарышчам дзяржаўным – ад мяжы, ды да мяжы.
А рэчкай, з моцнаю страмнінай,
што па дзяцінству даўняму бяжыць…
І тою сцежкай, што вядзе да хаты,
з калодзежам сцюдзёнае вады…
І брамкай, ля якой сустрэлі б мамка з таткай –
у Часе тым, ня вернешся куды…
Ты – ў памяці маёй,
мая Краіна…
Не,
не Дзяржава – што Еўропы пасярод.
А вёскай той, дзе мяне маці нарадзіла,
дзе жыў прыветлівы народ…
Народ, з вяскоўцаў-зямлякоў,
якія не чуралісь Роднай Мовы.
Бацькоўскай Мовы, з даўнішніх вякоў –
на ёй вялі і спрэчкі, і размовы…
Ты у маёй Душы,
мая Краіна…
З мінулага – жывеш Удалячынь.
З мяне ты – Беларуса сатварыла,
каб мог цябе я ў сэрцы берагчы…
*+*
15 верасня 2014 г.
**Краіна – Страна; Дзяржава – Государство; сцежка – тропинка;
брамка – калитка; Час – Время; спрэчкі – споры).
© Copyright: Олег Буйницкий, 2014
Свидетельство о публикации №114091504989