Юры Лявонаў: «Не справу будуць у суд перадаваць, а стопку макулатуры»

Праваабаронцы лічаць, што суд па справе ваўкавыскіх прадпрымальнікаў павінен быць адкрытым.

Учорашняя заява намесніка генпракурора Віктара Конана пра тое, што ў справе ваўкавыскіх прадпрымальнікаў Мікалая Аўтуховіча і Уладзіміра Асіпенкі «суцэльны крымінал», выклікала рэакцыю ў адказ.

Адзін з былых падазраваных па справе, які быў вызвалены ад крымінальнай адказнасці, але адседзеў за кратамі паўгады, Юры Лявонаў лічыць, што заявы чыноўніка, не які курыруе крымінальную справу, недазваляльныя.

- У пачатку сакавіка гэтага года на прэс-канферэнцыі тагачасны міністр МУС Уладзімір Навумаў сказаў, што на працягу двух тыдняў будзе прад'яўленае абвінавачванне добра арганізаванай злачыннай групоўцы (гэта ён нас меў на ўвазе). Ну і што? Сказаў... і не зрабіў! Дзе тая злачынная групоўка? Засталіся Аўтуховіч і Асіпенка, астатнія ўсе вызваленыя ад абвінавачванняў і падазрэнняў, больш за тое, пачынаюць з'яўляцца новыя асобы - я маю на ўвазе Міхаіла Казлова. Вы толькі ўдумайцеся - супрацоўнік міліцыі падазраецца ў тым, што ён не паведаміў у міліцыю, ён што - сам сабе забыўся паведаміць?

Трызненне нейкае! І на гэтым фоне намеснік генпракурора Конан (першы раз чую гэтае прозвішча, яны там, відаць, так часта змяняюцца, на падвышэнне ці што ўсе сыходзяць ці, наадварот, на паніжэнне?) робіць заяву па справе, якую ён не курыруе. У нашай краіне міністр МУС за свае словы не можа адказаць, а тут усяго толькі намеснік пракурора, хай і з прыстаўкай «ген». Веры яго словам ну абсалютна ніякай няма, ні на грам. Як можа пракуратура казаць пра перадачу справы ў суд, калі следчы яе яшчэ не закрыў? А калі следчы напіша адмову?

Ну, тэарэтычна гэта магчыма. Хоць зусім малаверагодна. Хто яго ўпаўнаважваў каментаваць ход справы, якую ён «не курыруе»? І наогул, адкуль у яго інфармацыя, калі ён да гэтай справы не мае ніякага дачынення, яны там што ў пракуратуры - кожную справу паміж сабой у кулуарах абмяркоўваюць?

У сілу пастаўленых пытанняў - гэтая заява проста пустая балбатня, не больш за вымушаную рэакцыю наглядальнай арганізацыі на тое беззаконне, які робяць следчыя органы, відаць, тэрміны і заказчыкі падціскаюць настолькі, што трэба нешта казаць. Вось нарадзілася заява, якая нікога ні да чаго не абавязвае. А што датычыць справы - не справу будуць у суд перадаваць, а стопку макулатуры, якой месца нават не прыёмным пункце макулатуры, а на звалцы, таму што ад яе смярдзіць. Смярдзіць гніллём балота, у якім загразла беларуская сістэма правасуддзя, - заявіў Лявонаў у інтэрв'ю «Беларускаму партызану».

Абураны і давераная асоба сям'і Аўтуховічаў Алег Воўчак. Юрыст сцвярджае, што заява намесніка генеральнага пракурора закранула ўсіх «афганцаў».

- Ніякага крыміналу мы не бачым. Ва ўсялякім выпадку, у дзеяннях Мікалая Аўтуховіча і Уладзіміра Асіпенкі. Чамусьці пракурорскія чыны маўчаць пра тое, хто і калі будзе выплачваць кампенсацыі людзям, якія незаконна адседзелі ў турме па тым жа абвінавачванні? Чаму маўчаць? Бо за гэта ж таксама будуць адказваць пракуроры…

Уся крымінальная справа трымаецца на паказаннях аднаго чалавека - Аляксандра Ларына. Заўтра Ларын скажа, што Аўтуховіч (ці хтосьці іншы) рыхтаваў тэракт супраць Лукашэнкі, і што - новая крымінальная справа? За мінулыя двое сутак мы спрабавалі высветліць, хто такі гэты Ларын?

Ларын - сам родам з Нальчыка, расеец. Вельмі дзіўная, ці мутная, як зараз прынята казаць, гісторыя траплення ў Беларусь. Беларускае грамадзянства Ларын атрымаў наогул за два месяцы да арышту.

Ёсць інфармацыя, што Ларын можа быць датычны да справаў у Нагорным Карабаху ў 1988-89 гадах, быццам бы прымаў удзел у баявых дзеяннях супраць федэралаў. Мы спрабавалі высветліць, чаму гэты чалавек такі актыўны, на якім кручку знаходзіцца? А тое, што ён на кручку ў органаў, на добрым кручку, - сумнявацца не прыходзіцца.

Мы прапануем следству зрабіць адкрыты судовы працэс, скажам, у якім-небудзь кінатэатры, вакол паставіць відэакамеры, каб сведкі абвінавачвання былі без масак, называлі свае сапраўдныя імёны. І тады мы сапраўды ўбачым, дзе ёсць крымінал, дзе крыміналу няма.

Я б гэтую справу назваў страшнай казкай. Гэта - помста за карупцыю, выкрытую Аўтуховічам і Асіпенкам. Гэта адзіная прычына, з якой гэтая крымінальная справа наогул з'явілася на свет, - заявіў Алег Воўчак.