НЗ у беларускім войску: Знойдзеныя павешанымі салдаты маглі быць забітыя

На памежнай заставе ў Свічслаўскім раёне знайшлі павешанымі дваіх салдатаў.

Памежнікам заставалася ўсяго некалькі дзён да дзембеля, які стаў для іх смяротным. Салдаты віселі побач, на двух дрэвах, на сабачых павадках. Па дадзеным факце ваеннай пракуратурай была ўзбуджаная крымінальная справа, піша «Ежедневник».

Падчас следстваў і правядзення судмедэкспертызы было ўсталявана, што салдаты скончылі жыццё самагубствам. Аднак бацькі з гэтым пунктам гледжання следства не згодныя.

«Вы думаеце, я паверу, што мой сын, які хацеў працягнуць далей службу ў памежвойсках на кантрактнай аснове, мог павесіцца?! Памятаю, сын патэлефанаваў мне днём 28 снежня і стаў нешта распавядаць пра дзедаўшчыну, пра тое, што з кімсьці пасварыўся з-за нейкай дробязі, і яшчэ нешта. Але я не надала гэтаму асаблівай увагі, сказала, што ў жыцці ўсялякае бывае. І паспрабавала яго супакоіць. Сказала: «Бо не заб'юць жа яны цябе за гэта…», - успамінае маці аднаго з загінулых салдатаў Валянціна Пятроўна Шупо.

Маці і не чакала, што ейныя словы стануцца ў некаторым сэнсе прароцкімі. Позна ноччу з атрада, дзе служыў Арцём Шупо, патэлефанавалі маці і паведамілі, што ён разам з сябрам Вадзімам Казловым пакінуў межы памежнай заставы. На ўсе роспыты адказалі сцісла: «Мы вядзем пошукі. І калі сын будзе з вамі звязвацца, перадайце, каб ён з сябрам вяртаўся ў частку».

«У 6 раніцы 29 снежня я пачынаю тэлефанаваць на заставу. У адказ чую, што ніхто нічога не ведае. І толькі ў дзве гадзіны дня муж маёй дачкі патэлефанаваў калегу Арцёма і даведаўся, што знайшлі іх ужо даўно. На дрэвах, у 15 м ад агароджы заставы, павешанымі. Гэтае месца практычна не схаванае дрэвамі, злева асветленае ліхтаром і агароджанае нацягнутым дротам па шчыкалатку. Я адчула сапраўдны шок ад убачанага. І адразу стала зразумела, чаму так упарта камандаванне заставы не хацела мяне з дачкой пускаць на месца здарэння, а мужа прымусілі застацца звонку…», - распавяла Валянціна Шупо.

Як двух маладых людзей не змаглі знайсці ў той жа вечар, для бацькоў застаецца загадкай дагэтуль. Бо памежвойскі абсталяваныя сучаснай пошукавай тэхнікай, сабакамі, навучанымі на пошук злачынцаў, таму калі шукалі зніклых салдатаў, то сабакі лёгка маглі іх знайсці на працягу некалькіх хвілін. Менавіта таму маці загінулага Арцёма перакананая, што пошук рабят уначы не адбываўся. Аднак ваенная пракуратура сцвярджае, што салдат шукалі з 6 вечары і да 9 раніцы.

«Я чытала матэрыялы следства. У іх было напісана, што пераход мяжы і выхад на дарогу закрылі. Калі ўвечары майго дзіцяці не знайшлі, калегі адправіліся спаць. Вайсковыя часткі, з якімі я мела зносіны, мне распавялі: «Усе думалі, што яны ўцяклі. Таму нікому і ў галаву не магло прыйсці паглядзець уверх», - адзначыла маці загінулага Арцёма Шупо.

Валянціна Пятроўна кажа, што на целе другога загінулага салдата былі бачныя сляды збіцця: выбітая сківіца, зламаны мязінец на адной руцэ, а другая распухла ад моцнага ўдару. У якасці доказаў маці загінулага салдата паказвае фатаграфіі, на якіх на твары 20-гадовага хлопца захаваныя целавыя пашкоджанні. На падставе гэтых дадзеных маці загінулага салдата сцвярджае, што маладых людзей перад смерцю збівалі. Гэта, у сваю чаргу, дае падставы меркаваць, што яны не самі павесіліся. Тым больш, што самім ім было б вельмі цяжка залезці на гэтыя дрэвы, прымайстраваць сабачыя ланцужкі, а потым здзейсніць акт суіцыду.

Праўда, падчас следстваў і правядзення судмедэкспертызы ваенная пракуратура акрамя дробных ранак і слядоў ад павешання чамусьці нічога больш не выявіла.

Па словах начальніка арганізацыйна-кантрольнага аддзела Беларускай ваеннай пракуратуры Ігара Шарснёва, на сённяшні дзень крымінальная справа па факце гібелі салдатаў спыненая. Падчас следстваў было ўсталявана, што памежнікі павесіліся самі. Пры гэтым не было здабыта ніякіх дадзеных, якія б паказвалі на тое, што салдат давялі да самагубства.

«Асноўнае адрозненне забойства ад самагубства – наяўнасць целавых пашкоджанняў. Іх не выяўлена. А што датычыцца непасрэдна гэтых двух таварышаў, яны хацелі пазбегнуць крымінальнай адказнасці за нестатутныя паводзіны ў частцы. Паверце, гэтая вельмі распаўсюджаная з'ява, калі салдаты, спрабуючы пазбегнуць крымінальнай адказнасці, перыядычна скончваюць жыццё самагубствам», - заявіў Ігар Шарснёў.

Па словах прадстаўніка пракуратуры, падчас следстваў быліт ўсталяваныя 20 сведак і пацярпелых, над якімі загінулыя здзекаваліся: прымушалі адціскацца, рыхтаваць ім чай, каву, наносілі ўдары ў лоб і шыю. Аднак у распачынанні крымінальнай справы па дадзеным факце было адмоўлена ў сувязі са смерцю хлопцаў.

Паводле адказу, які атрымалі маці салдатаў, «органамі папярэдняга расследавання дбайна даследаваная версія аб давядзенні радавых Шупо і Казлова да самагубства, у тым ліку дачыненне да іх смерці службовых асоб часткі і іх калегаў, якая свайго пацверджання не знайшла».

Аднак, па словах Валянціны Пятроўны, калі яна вывучала матэрыялы справы, то не знайшла ні аднаго дакумента, які б казаў пра тое, што следства дбайна вывучыла версію давядзення да самагубства.

«Там нават не было такога, каб разглядалася версія давядзення да самагубства», – заявіла маці загінулага салдата.