Алена Квяткевіч: «Калі б ведала, што так адбудзецца, сама б пайшла на плошчу»

Алена Квяткевіч, маці Аляксандра Квяткевіча, асуджанага на 3,5 гады калоніі ўзмоцненага рэжыму, не змагла на судзе нават развітацца з сынам.

Пра гэта яна распавяла ў інтэрв'ю «Радыё Свабода».

- Ці спадзяваліся вы на іншы прысуд?

- Так, спадзявалася.

- Чаму так здарылася з вашым сынам, як вы думаеце?

- Не ведаю. Кажуць адно, атрымліваецца зусім іншае. Не ведаю, чаму так адбылося, я ж не прэзідэнт... Што ж паробіш: відаць, ён захацеў пасадзіць нашых хлопцаў, вось і пасадзіў.

- Ці паспелі вы перагаварыць з сынам?

- Не паспела, мяне нават не пусцілі падысці да клеткі іхняй. Мяне адціснулі (плача). Ён трымаўся з гонарам і сказаў: «Матуля, не плач».

- Хто вас цяпер падтрымлівае?

- Дачка, унукі, муж.

- Што ён пісаў з турмы?

- Ён піша: «Трымайцеся!», І мы пішам: «Трымайся!»

- Як думаеце, хто вінаваты ў тым, што адбылося?

- Не думаю, што гэтыя хлопцы ў нечым вінаватыя. Проста яны пайшлі і выказалі, што хацелі. Такая ў нас моладзь. Але не так трэба караць іх, можна было і па-іншаму.

- Вы самі б пайшлі на Плошчу?

- Калі б ведала, што так адбудзецца, то пайшла б... Можа, хоць сына абараніла б. А больш мне нічога не трэба.