Забароненых сайтаў ўжо каля 60

Але нягледзячы на ​​штрафы за доступ да «Хартыі'97», «Беларускага партызана» і блогу Ліпковіча, гэтыя сайты яшчэ працуюць у некаторых дзяржаўных установах.

Па дадзеных на 5 студзеня 2012 года ў спісе абмежаванага доступу знаходзяцца ўжо каля 60 сайтаў. Сярод іх «Хартыя'97», «Беларускі партызан», spring96.org, prokopovich.net і prokopovi.ch, блог Яўгена Ліпковіча ў ЖЖ. Усе гэтыя сайты ўнесеныя ў спіс рашэннем пракуратуры, а «Пракаповіча» забараніла МУС. Іншыя забароненыя старонкі - гэта порна- ці сайты тэрарыстычнага характару, якія ў чорны спіс дададзеныя КДБ. Пра гэта «Еўрарадыё» паведаміў прадстаўнік аднаго з беларускіх правайдэраў. Адзначым, што спіс з'яўляецца закрытым. Яго могуць пабачыць альбо правайдэры, альбо самі складальнікі. Таму афіцыйна ніхто не пацвердзіў інфармацыю аб наяўнасці тых ці іншых сайтаў у спісе.

На 6 студзеня «Хартыя'97», «Беларускі партызан» і іншыя свабодна працавалі ў пункце калектыўнага карыстання на «Белпошце», на тэлеканале ОНТ і ў адной з магілёўскіх школ. Хоць, згодна з указам № 60, доступ абмяжоўваецца для ўсіх дзяржаўных арганізацый. І за парушэнне - штраф ад 350 тысяч да 1 мільёна рублёў (10-30 базавых велічыняў).

Правайдэры ў сваю чаргу не разумеюць, адкуль столькі шуму вакол спісу. Фільтраванне адбываецца толькі сярод дзяржаўных арганізацый.

Адзінае, дзе ўказ № 60 і папраўкі ў Адміністрацыйны кодэкс закранаюць звычайнага карыстальніка, - гэта інтэрнэт-кафэ і рэстараны. Тут, каб выйсці ў Інтэрнэт, абавязкова спатрэбіцца пашпарт. У прынцыпе, ён быў патрэбны і раней, але цяпер кафэ могуць аштрафаваць на 175-525 тысяч рублёў (5-15 базавых). Як распавялі Еўрарадыё ў сетцы рэстаранаў «Белрасінтэр», наведвальнікі не заўсёды з задавальненнем даюць свой пашпарт.

«У законе ёсць неадназначныя тлумачэнні. Кожнае кафэ на сваю рызыку робіць так, каб не браць пашпартныя дадзеныя за доступ праз Wi-Fi. Але мы ўзважылі ўсе рызыкі і вырашылі праводзіць ідэнтыфікацыю, - кажа прадстаўнік кампаніі. - Вядома, некаторым кліентам гэта не падабаецца. Некаторыя, хто карыстаецца Інтэрнэтам дома, проста не ведаюць аб новым законе. Асабліва не разумеюць гэта замежнікі. Паколькі такога, мабыць, няма нідзе, акрамя нашай краіны».