«Ляпісы» і «Карыбасы» выпусцілі міні-альбом «Oldi. Serёnity Dub»

Гурты «Ляпіс Трубяцкі» і «Карыбасы» выпусцілі сумесны міні-альбом, прысвечаны музыке Сяргею «Олдзі» Белавусаву.

«16 кастрычніка споўнілася б 52 гады выдатнаму паэту і музыканту Сяргею «Олдзі» Белавусаву, лідару лепшай рускай рэгі-каманды «Камітэт Аховы Цяпла». У гонар дня народзінаў Олдзі гурты «Ляпіс Трубяцкі» і «Карыбасы» выпусцілі сумесны міні-альбом пад назвай «Oldi. Serёnity Dub», - паведаміў гурт сайту charter97.org.

У гэты EP увайшлі чатыры трэкі «Ляпісаў», рэмікшыраваныя Дзмітрыем «ДзімДзімычам» Васільевым («Карыбасы»): ён зрабіў рэгі- і даб- міксы на песні «Афрыка» і «Рыбка залатая». ДзімДзімыч прыдумаў і назву для рэлізу - падчас працы ў студыі яму трапілася на вочы старая вокладка ад касеты, на якой рукой Олдзі было напісана: Serёnity Dub (serenity, у перакладзе з англійскай, азначае спакой).

Лідар «Ляпісаў» Сяргей Міхалок пра Олдзі:

- У свой час песні Олдзі былі вядомыя толькі дастаткова вузкаму колу аматараў рэгі і ска, карацей, людзям з субкультуры. Я таксама быў такім, калі даўным-даўно выконваў яго песні пад гітару ў Крыме, на набярэжных Ялты і Гурзуфа, але я ўжо тады разумеў, што, гэтак жа як Летаў, Башлачоў, Майк Навуменка, Чысцякоў, як усе вялікія рок-паэты і рок-музыкі, Олдзі можа быць цікавы і зразумелы значна больш шырокаму колу людзей. Рэчы, пра якія ён спяваў, выходзяць не толькі за рамкі нейкай канкрэтнай субкультуры, але і наогул - за рамкі рок-н-ролу. Яго песні зразумелыя людзям, зусім далёкім ад панк-рока або растафарыянства, і ў гэтым ён падобны на іншага вялікага рэгі-музыку Боба Марлі - яго ж таксама слухаюць далёка не толькі растаманы, хоць сам ён да смерці заставаўся такім. Песні Олдзі павінны і будуць жыць доўга. Для маладых людзей, якія разам з намі спяваюць песню «Афрыка», мы проста медыятары ў свет Олдзі. Пасля нашай «Афрыкі» яны пачынаюць слухаць «Камітэт Аховы Цяпла» і для іх, у агульным, у гэтых песнях усё зразумела. Значыць, гэтая музыка, гэтыя тэксты, гэтая энергія - рэчы пазачасавыя.

Дзмітрый «ДзімДзімыч» Васільеў пра Олдзі:

- Мы пазнаёміліся годзе ў 89-м. «Камітэт Аховы Цяпла» прыехаў у Піцер іграць канцэрт у Тэатры на Фантанцы, разаграваць «Аукцыон». Да той сустрэчы пра іх я ведаў толькі тое, што гэта першы і адзіны ў Саюзе рэгі-гурт. Некалькі іх песень, пачутых на чужых касетах, і куча гісторый пра іх тусоўку ў чароўным Кёнігсбергу - гэта ўсё, з чым я ішоў на той канцэрт. Цікавасць і павагу да гэтых таямнічых першапраходцаў я адчуў адразу ж. Тэхнічна гэта не быў рэгі ў агульнавядомым, экзатычным выглядзе - нечакана, але гэта была абсалютна свая, наша тэма. На роднай мове. Зразумелая і даступная ў сваёй прастаце. Выкарыстоўваючы рэгічныя хады і прыёмы, Олдзі зусім ясна выказваў свае думкі, а не думкі нейкіх ямайскіх выканаўцаў. Яго падыход вельмі мяне натхніў. У асабістых зносінах Олдзі пастаянна разгортваў цябе да самога сябе. Можна было на яго злавацца, гэта магло раздражняць, але ў рэшце рэшт ты апыняўся сам-насам з самім сабой і раптам разумеў нешта важнае. А Олдзі ўжо не было побач. Адчуваць чалавечы боль і разумець чалавечыя недасканаласці - гэтаму я вучыўся ў тым ліку і ў Олдзі. Олдзі і яго гурт паўплывалі на многіх людзей у самых розных гарадах. Збольшага гэта звязана з чыста арганізацыйнымі поспехамі - тады, на мяжы 80-х - 90-х «Камітэт Аховы Цяпла» шмат ездзіў па краіне. Але там быў яшчэ чароўны фактар. Сабраліся людзі, якія надалі Олдзі асаблівую сілу, яго словы з іх саўндам - гэта была сумесь, якая прымушае ўпадаць у транс, загадкавая музыка. Олдзі ўдалося ўвасобіць на нашай глебе бунтарскую стыхію рэгі-культуры, злучыўшы яе з гераічным вобразам чалавека асуджанага, які не здаўся. Некаторыя называюць гэта асаблівым тэрмінам dark reggae. Не факт, што гэта правільны тэрмін, але факт, што Олдзі быў унікальным артыстам, ён не хацеў быць поп-зоркай, ён шукаў свой шлях. Менавіта таму яго песні памятаюць і сёння. Яны жывуць у нас.

Міні-альбом «Oldi. Serёnity Dub» можна паслухаць тут. У бліжэйшы час адбудзецца лічбавы рэліз EP на iTunes, а таксама выпуск лімітаванага тыражу вінілавай саракапяткі.