Дыктатарская Беларусь не пакідае сумніўных рэйтынгаў

Расейскі партал апублікаваў пяць лічб з краін, што развіваюцца, якія настолькі неверагодныя, што прымушаюць усумніцца ў сваёй рэальнасці.

Slon.ru абраў дадзеныя, за якія павінна быць сорамна ўладам адпаведных краін, і паспрабаваў разабрацца ў гісторыях, якія стаяць за імі. Камусьці яны могуць здацца пацешнымі, хоць у большасці выпадкаў гэта, вядома, смех скрозь слёзы.

Казна Зімбабвэ

$200 засталося ў казне Рэспублікі Зімбабвэ, прызнаўся ў канцы студзеня 2013 года міністр фінансаў краіны Ціндаі Біці. Грошы скончыліся пасля таго, як дзяржава выплаціла зарплаты бюджэтнікам.

Зараз краіне не хопіць грошай нават на тое, каб правесці рэферэндум па новай канстытуцыі ў сакавіку 2013 года і прэзідэнцкія выбары. Кошт гэтых мерапрыемстваў ацэньваецца мясцовым выбаркамам у мільён разоў даражэй - $200 млн.

Зімбабвэ далёка не ўпершыню здзіўляе назіральнікаў неверагоднымі эканамічнымі паказчыкамі. 88-гадовы прэзідэнт Роберт Мугабэ знаходзіцца ва ўладзе ўжо больш за 30 гадоў і за гэты час паспеў няўдала для сельскай гаспадаркі выгнаць з краіны некалькі тысяч белых фермераў, а калі ў эканомікі пачаліся праблемы, запусціў друкавальны станок.

Інфляцыя зімбабвійскага даляра ў 2000-е вымяралася спачатку сотнямі адсоткаў, затым тысячамі, затым мільёнамі, а затым такімі астранамічнымі лічбамі, назвы якіх не кожны ўспомніць. Да сярэдзіне лістапада 2008 года месячная інфляцыя ў Зімбабвэ дасягнула 79,6 млрд адсоткаў, у гадавым выражэнні - 89,7 сексціліёнаў адсоткаў (сексціліён - гэта лік з 21 нулём). У гэты перыяд спажывецкія кошты падвойваліся кожныя 25 гадзін. Тады афрыканская краіна заткнула за пояс Веймарскую Германію і Югаславію 1994 года.

Ад зімбабвійскага даляра, які відавочна не каштаваў паперы, на якой быў надрукаваны, было вырашана адмовіцца на карысць даляра ЗША, які да гэтага часу з'яўляецца афіцыйнай валютай краіны, у якой афіцыйна вымяраецца цяперашні бюджэт Зімбабвэ - $200.

Золата Прыднястроўя

$49 тыс. знаходзілася на валютных рахунках непрызнанай Прыднястроўскай Малдаўскай Рэспублікі ў лютым 2012 года. Па выказванні прэзідэнта ПМР Яўгена Шаўчука, золатавалютныя рэзервы краіны былі «вымытыя» у канцы 2011 года. Усяго, па заяве палітыка, з дзяржрахункаў знікла каля $30 млн. Гэтая падзея супала з сыходам першага прэзідэнта Прыднястроўя Ігара Смірнова, які быў у руля аўтаноміі на працягу 20 гадоў.

Да студзеня 2012 года золатавалютныя рэзервы ПМР ператварыліся ў адмоўную велічыню - мінус $4 млн (ВУП Прыднястроўя за 2011 год - $1 млрд). У парламенце краіны карупцыйную версію энергічна адкінулі. «Яны [грошы] выкрадзеныя не былі, улады абсарбавалі лішнюю грашовую масу і размясцілі на дэпазіце, для таго каб падтрымаць валютны курс», - казала дэпутат Галіна Анцюфеева. Не без дапамогі Расеі эканоміка ПМР была выратаваная. Да студзеня 2013 года непрызнанай дзяржаве ўдалося давесці рэзервы да $81,3 млн. Мабыць, да таго, як іх «абсарбуюць» пры наступнай змене прэзідэнта.

Самая нізкая зарплата ў свеце

15 рупій або 13 самаў атрымлівалі Аку і Ліла Шэрігар за ўборку туалетаў у штаце Карнатака на поўдні Індыі з першага дня сваёй працы ў 1971 годзе. Яны неаднаразова прасілі падняць ім зарплату, але гэтага так і не адбылося. Пры гэтым графік працы ў двух індыйскіх жанчын быў дастаткова жорсткі: тры разы на дзень, сем дзён у тыдзень яны былі абавязаныя вычышчаць 21 туалет. Як пісала брытанская Daily Mail, прыбіральшчыцы нават падалі заяўку ў Кнігу рэкордаў Гінеса, прэтэндуючы на званне самых нізкааплатных работнікаў у свеце.

Пры гэтым яны відавочна крыху хітравалі. Справа ў тым, што з 2001 года працадаўца Аку і Лілы - Дзяржаўны жаночы педагагічны інстытут - наогул не плаціў ім зарплату. Такім чынам, гаворка ішла ўжо не пра наёмную працу, а пра рабства. Мабыць, начальства папросту пакрыўдзілася, бо менавіта ў 2001 годзе работніцы падалі скаргу на яго ў адміністрацыйны трыбунал Карнатакі. У 2003 годзе інстанцыя пастанавіла кампенсаваць Шэрыгар належнае ім узнагароджанне, але інстытут гэтага так і не зрабіў. Не дапамагло нават умяшанне праваабаронцаў і рашэнне Вярхоўнага суда Індыі ад 2010 года. Прыбіральшчыцы спадзяюцца, што ім выплацяць належныя грошы да іх адстаўкі, якая запланаваная ў 2013 годзе.

Уборка туалетаў - адзін з самых малапрэстыжных відаў працы ў Індыі. Да ручной ачысткі выграбных ям і «сухіх туалетаў» традыцыйна прыцягваюцца жанчыны з самай ніжэйшай касты «недатыкальных» (дзелітаў). У лістападзе 2012 года тысячы жанчын, якія належаць да гэтай касты, пачалі 63-дзённы марш па Індыі з патрабаваннем скасаваць гэтую нецывілізаваную практыку.

Рынак раскошы ў КНДР

$584 820 000 дасягнуў аб'ём імпарту прадметаў раскошы ў Карэйскую Народна-Дэмакратычную Рэспубліку ў 2011 годзе. Такія дадзеныя прывёў дэпутат паўднёвакарэйскага парламента Юн Сан Хён са спасылкай на кітайскую мытную статыстыку. Наколькі значная гэтая сума для адной з самых закрытых і бедных краін свету? ААН ацэньваў ВУП Паўночнай Карэі ў $12 млрд у бягучых коштах (апошнія дадзеныя - за 2009 год), CIA Factbook паказвае вельмі прыблізную лічбу $40 млрд за 2011 год па ППС. Калі суаднесці з памерам раскошнага імпарту, атрымаецца, што ён складае каля 1-3% ВУП.

Усяго ж пры новым лідэры Кім Чэн Ыне выдаткі на раскошу выраслі на 70% у грашовым выражэнні ў параўнанні з узроўнем пры яго бацьке Кім Чэн Іры. Узрослыя апетыты Хен звязвае з неабходнасцю Кім Чэн Ына траціцца на дарагія падарункі і пышныя вечарыны для мясцовай эліты. Гэта трэба вышэйшаму кіраўніку КНДР, каб зацвердзіцца ў якасці палітычнага лідэра (іншы дзейсны інструмент - смяротныя пакаранні шляхам растрэлу з мінамёта).

Магчыма, вышэйпаказаныя лічбы і не былі б такімі абуральнымі, калі б не бядотнае становішча большай часткі насельніцтва КДНР, для якога такія элементарныя рэчы, як рыс, мяса ці халадзільнік, з'яўляюцца недазваляльнай раскошай.

Беларускае беспрацоўе

0,5% склаў узровень беспрацоўя ў Беларусі на канец 2012 года па афіцыйнай версіі Белстата. Апошнія пяць гадоў, нягледзячы на сусветны крызіс 2008-2009 гадоў і ўнутраны фінансавы крызіс 2011 года, калі гадавая інфляцыя перавысіла 100%, узровень зарэгістраванага беспрацоўя заставаўся ніжэй за 1% і стала зніжаўся.

Улады краіны не збіраюцца спыняцца на дасягнутым і маюць намер звесці беспрацоўе да нуля, заявіў Аляксандр Лукашэнка. Усе магчымасці для гэтага ў краіны ёсць, сцвярджае ён. «Беларусь знаходзіцца ў цэнтры Еўропы. Праз нас штогод праязджаюць мільёны замежнікаў. Вазьмі і зрабі ім паслугу: машыну памый, ягаду прадавай, яблыкі і іншае. Дапусцім, ты не можаш адкрыць бізнес - для гэтага патрэбныя мазгі, але ідзі прысцёжкай да бізнесменаў і працуй», - казаў ён.

На самай справе да беспрацоўных у краіне на канец 2011 года можна было аднесці 24% эканамічна актыўнага насельніцтва, гэта значыць у 40 разоў больш афіцыйнай лічбы, паведаміў Gallup. Беларусь не карыстаецца методыкай МАП, якая загадвае ўлічваць як афіцыйна беспрацоўных, так і тых, хто знаходзіцца ў пошуках працы. Нізкія афіцыйныя лічбы не адлюстроўваюць рэальнасці, паўтарае Gallup англамоўны партал Belarus Digest. Працэс рэгістрацыі беспрацоўных вельмі складаны і патрабуе ад суіскальніка займацца «грамадскім працамі», каб атрымліваць сціплую дапамогу (цяпер $12-38 у месяц). У адрозненне ад афіцыйных статслужб, Gallup улічваў у сваіх падліках беларусаў, якія працуюць няпоўны працоўны дзень і хацелі б знайсці больш паўнавартасную працу.