Расея, зведзеная да карыкатуры

Калі нехта лічыць, што «цемра як быццам затрымалася назаўжды» толькі ў Расеі, хутчэй за ўсё, яго ўспрыманне гісторыі Расеі моцна перакошана.

Уільям Дэрэсевіч прапануе вельмі змрочны погляд на Раею і яе гісторыю:

«Рускі народ, як быццам праводзіць над сабой доўгатэрміновы эксперымент, спрабуючы высветліць, ці можна арганізаваць грамадства выключна на аснове грубай сілы. Вынікі эксперыменту: стагнацыя, прыніжанасць, алкагалізм, адчай, клептакратыя, карупцыя, разбурэнне навакольнага асяроддзя, анархія на дарогах і вуліцах, мафія, у параўнанні з якой «Коза ностра» выглядае сацыяльнымі работнікамі. Гэтым справа, зразумела, не абмяжоўваецца, аднак менавіта гэта стабільна застаецца цэнтральным сюжэтам».

Падазраю, што «цэнтральным сюжэтам» гэта заўсёды застаецца - у тым ліку - менавіта з-за таго, што людзі па-за Расеі канцэнтруюцца на падобных рэчах, якія яны лічаць рысамі, што вызначаюць краіну, а затым робяць іх «цэнтральным сюжэтам» незалежна ад таго, што адбываецца, піша Дэніэл Ларысан у «The American Conservative».

Расея, вядома, па-ранейшаму пакутуе ад неліберальнай палітычнай культуры, аўтарытарнай улады, карупцыі і гэтак далей, аднак, апроч гэтага ў большасці сучасных заходніх інтэрпрэтацый Расеі прысутнічае дзіўная ідэя пра тое, што гэтая краіна безнадзейная і як быццам асуджаная гісторыяй на тое, каб ніколі не мяняцца.

Хоць сучасная Расея моцна адрозніваецца ад Расеі дваццацігадовай даўніны, многія на Захадзе працягваюць пісаць і казаць пра яе так, як быццам нічога сур'ёзнага ў ёй не змянілася - ці, што яшчэ горш, як быццам яна страціла нейкія «дасягненні» катастрафічных 90-х. Між тым, цяпер яна стала нашмат больш развітой і багатай, чым раней, і нават яе дэмаграфічная карціна не такая жудасная, як была ўсяго дзесятак гадоў таму. Калі некаму (як Дэрэсевічу) пры думцы пра Расею на розум перш за ўсё прыходзяць два словы - «неабсяжнасць» і «жорсткасць», ён, верагодна, будзе шукаць рэчы, звязаныя з імі, у любым сюжэце аб гэтай краіне, ігнаруючы ўсё іншае . Калі нехта лічыць, што «цемра як быццам затрымалася назаўжды» толькі ў Расеі, хутчэй за ўсё, яго ўспрыманне гісторыі Расеі моцна перакошана.

Я не кажу, што ў Расеі няма ніякіх праблем, або што гэтыя праблемы трэба перамяншаць, аднак увесь час мяркуючы горшае і ніколі не ставячы гэтую версію пад сумнеў, мы выпрацоўваем вельмі павярхоўны, аднабаковы і памылковы погляд на гэтую краіну і яе народ.

Пераклад: Inosmi.ru