У бутэлькаванай вадзе знайшлі небяспечныя злучэнні

Каманда даследчыкаў з Германіі прааналізавала ўзоры вады, узятай пластыкавых бутэлек, якія прадаюцца ў крамах.

У выніку яны высветлілі, што ў такой вадзе прысутнічаюць хімічныя злучэнні, здольныя парушыць працу эндакрыннай сістэмы чалавека, паведамляюць «Вести».

Пра свае даследаванні навукоўцы распавялі ў артыкуле, апублікаваным у выданні PLoS ONE.

Некаторыя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца пры вырабе пластыка, перашкаджаюць працы гарманальнай сістэмы (еўрапейцы адносяць іх да класа EDC). Яны асабліва небяспечныя для рэпрадуктыўных цыклаў і развіцця чалавека.

Многія тыпы падобных злучэнняў прысутнічаюць у пластмасе, вырабы з якой шырока выкарыстоўваюцца для захоўвання ежы і вады. Так, даўно вядома, што бісфенол А з'яўляецца адным з такіх шкоднасных рэчываў: да нядаўняга часу яго можна было знайсці нават у складзе бутэлечак для дзіцячага харчавання.

У ходзе новага даследавання навукоўцы паспрабавалі вызначыць, ці пераходзяць шкодныя рэчывы, якія адносяцца да EDC, з пластыкавых упаковак у саму ваду.

Эксперыментатары з Франкфурцкага ўніверсітэта імя Гётэ і Федэральнага інстытута гідралогіі пачалі з сістэматызацыі дадзеных, сабраных іншымі даследчыкамі і медыцынскімі ўстановамі.

Яны шукалі канкрэтныя выпадкі анціэстрагеннай і анціандрагеннай актыўнасці сярод васемнаццаці прадуктаў бутэлькаванай вады.

У далейшым навукоўцы выявілі, што 13 узораў утрымліваюць анціэстрагены, а 16 - анціандрагены. Гэта ў чарговы раз пацвердзіла падазрэнні даследчыкаў аб наяўнасці шкоднасных для эндакрыннай сістэмы рэчываў у пітной вадзе з бутэлек. У цэлым, яны выявілі 24520 розных хімічных рэчываў у пробах вады.

У прыватнасці, у бутэлькаванай вадзе было выяўлена рэчыва ды(2- эцілгексіл)фумарат. Даследнікі адзначаюць, што пакуль невядома, якую менавіта шкоду здольнае нанесці гэта рэчыва арганізму, ці здольнае і ў якіх дозах.

Наступныя даследаванні немцаў будуць накіраваныя на тое, каб вызначыць, ці з'яўляецца ды(2-эцілгексіл)фумарат такім жа небяспечным злучэннем, як бісфенол А, і ці варта забараніць яго выкарыстанне пры вырабе пластмас, у якіх будуць захоўвацца прадукты харчавання людзей.

Фота: Todd Morris/Flickr