Беларускі Маўродзі – банкрут

Сёння беларусам важна не празяваць момант.

Сур'ёзныя змены ў нашым жыцці наступілі напярэдадні Новага года.

Спачатку я хацела напісаць пра блакаванне інтэрнэт-сайтаў. Пра тое, што свабоду слова ў Беларусі знішчалі так доўга і планамерна, што крыху пакінутым незалежным журналістам якраз сказаць сваім чытачам: «Калі прыйдуць за вамі, заступіцца будзе няма каму».

І сапраўды, калі манапалізавалі тэлебачанне, народ маўчаў. Калі зачынялі радыё «101,2» і рэгіянальныя радыёстанцыі, беларусы маўчалі. Калі зачынялі незалежныя газеты, на вуліцах стаялі нешматлікія пікеты. Сёння блакуюць апошнія незалежныя навінавыя сайты, а народ штурмуе крамы, скупляе састарэлыя тэлевізары «Гарызонт», і банкі, спрабуючы забраць уклады, пакладзеныя ў разліку на вялікую халяву.

А потым спытала сябе: для чаго маралізатарства? Ужо лепш хай штурмуюць банкі, бо на штосьці сёння трэба жыць. На вашы грошы пабудавалі фінансавую піраміду больш моцную за «МММ».

У пагоні за лёгкай нажывай і бясплатным сырам, многія заплюшчвалі вочы на злачынствы гэтага рэжыму. Забойства, выкраданні і катаванні кандыдатаў у прэзідэнты былі чымсьці далёкім, нерэальным і дробным. У краіне ўтварылася цэлая праслойка людзей, якая даволі сыта жыла за кошт піраміды, слепа паверыўшы, што аферыст, які абакраў усіх, чамусьці ў іх выпадку праявіць высакароднасць.

Нядаўна адзін мой знаёмы выказаў версію, што Лукашэнка шчыра верыў, што пасля абрынання расейскага рубля і ўкраінскай грыўні з беларускім рублём нічога не здарыцца. Адсюль і смешныя заявы аб немагчымасці дэвальвацыі за 20 гадзін да ўвядзення 30-адсоткавага падатку на набыццё валюты. Я не ведаю, як можна быць такім ідыётам, але дапускаю, што такое магчыма.

Сёння Лукашэнка ніхто. Ён нічога не вызначае, ні на што не ўплывае, а толькі зладжвае тужлівыя шоў у жывым эфіры. Яго спічрайтэры толькі перакладаюць пажоўклыя старонкі з папкі «2005-ы» ў тэчку «2014-ы», а ён, адрываючыся ад паперкі, з усёй шчырасцю шызафрэніка нясе ўсю тую ж завею, што і два дзясяткі гадоў таму.

Пракаповічы, Мясніковічы, Калауры і Налівайкі ціха мэкаюць у загоне. Сілавыя структуры, уключаючы КДБ і войска, даўно атрымліваюць загады з Масквы.

Сам Лукашэнка, са шматлікіх сведчанняў, праводзіць на працы не больш за дзве гадзіны ў дзень. Увесь астатні час адбіраюць хакей, лазня, паляванне, дзяўчыны і чытанне вершаў. Нават сына прыходзіцца браць на працу.

Міжнародная дзейнасць зводзіцца да сустрэч з Пуціным, Назарбаевым і Парашэнкам. І калі Пуцін і Назарбаеў на гэтых сустрэчах ужо даўно глядзяць на Лукашэнку, як на пустое месца, то Пётр Аляксеевіч са сваім захопленым стаўленнем да суседняга дыктатара сам пачынае паходзіць на блазна.

Апошнім часам я часта бываю ў Кіеве. Сустракаюся не толькі з палітыкамі і калегамі-журналістамі, але і з валанцёрамі і ўдзельнікамі АТА. Нягледзячы на гора вайны, там лёгка дыхаецца. Таму што ва Украіне адбылася сапраўдная духоўная рэвалюцыя. Мільёны людзей жывуць у рэжыме альтруізму і гатовыя змагацца за будучыню сваёй краіны. І хай, на жаль, палітычная «вярхушка» пакуль не дацягвае да ўзроўню народа, я веру, што ніякага дыктатара ва Украіне не з'явіцца. Украінцаў сапраўды «не подолати».

Прачнуўся народ - галоўнае багацце краіны. Сёння беларусам важна не празяваць момант. Многія мае знаёмыя шкадуюць, што не ўключыліся ў жыццё Беларусі ў 1994-1996 гадах, калі яшчэ быў шанец усё змяніць і павярнуць вектар развіцця краіны ў іншы бок. Хтосьці пабаяўся страціць бізнэс, хтосьці працу. Але ў выніку праз сваю пасіўнасць беларусы страцілі самае каштоўнае - будучыню.

Блакаванне незалежных сайтаў - гэта ж рэпрэсіі не толькі супраць журналістаў. Сёння ўлады спрабуюць змагацца з тымі некалькімі мільёнамі беларусаў, якія не вераць хлусні афіцыйных СМІ і шукаюць вольнае слова ў інтэрнэце. А такіх людзей становіцца ўсё больш.

Блакаваць інтэрнэт у сённяшняй сітуацыі для Лукашэнкі падобна да самагубства. Спроба ў чарговы раз сесці на шпагат паміж Крамлём і Захадам адназначна скончыцца трагедыяй. Тым больш, што цела завісла над катлом, вечка якога вось-вось сарвецца ад не выпушчанай пары.

За фільтрацыю інтэрнэту прыйдзецца адказаць. Мы будзем патрабаваць увядзення новых санкцый супраць дыктатуры ў Беларусі, уключаючы забарону на пастаўку тэхналогій. Думаю, Аператыўна-аналітычны цэнтр пры адміністрацыі Лукашэнкі, які атрымлівае абсталяванне ад амерыканскай транснацыянальнай кампаніі Cisco, можа адчуць нязручнасці адным з першых, таксама як і праславуты Парк высокіх тэхналогій.

Забіць імкненне народа да свабоды не атрымаецца. Не выйшла ні ў Мілошавіча, ні ў Януковіча.

Каб абыйсці блакаванне сайта charter97.org, дастаткова карыстацца Opera Turbo. Для таго, каб стаць свабодным, трэба проста пачаць сябе паважаць. Забыцца пра страх і ўключыцца ў жыццё сваёй краіны.

Мы нічым не рызыкуем. Мы ў становішчы людзей, якім няма чаго губляць. Халявы больш не будзе. Беларускі Маўродзі - банкрут.

Наталля Радзіна, галоўная рэдактарка сайта charter97.org