Андрэй Більжо: Крытыка «Левіяфана» сведчыць аб таленце сапраўднага мастака

Вядомы мастак і пісьменнік падзяліўся сваім меркаваннем пра скандальны фільм.

У інтэрв'ю «Камерсанту» Андрэй Більжо адказаў тым расейцам, якія патрабуюць забараніць стужку і пакараць яе стваральнікаў.

«Гэта сведчыць аб тым, наколькі добры гэты фільм, бо ўсё, што адбываецца потым, калі фільм ужо зняты, гэта і ёсць на самой справе «Левіяфан», гэта і ёсць чыноўнікі, якія паднялі галаву, якія там пералічаныя, і яны там усе пералічаныя па прозвішчах, - сказаў ён. - Дэпутаты Самарскай губернскай думы Дуцеў і Сівіркін - гэта проста нейкія гогалеўскія Дуцеў і Сівіркін у Самарскай абласной старшынскай арганізацыі праўлення Громаў і гэтак далей. Гэта ўсё галовы вось гэтага Левіяфана, і меў рацыю Звягінцаў сто разоў. Увесь вэрхал вакол фільма толькі пацвярджае рацыю і прароцтва гэтага мастака. Мне на розум успаў верш Галіча на смерць Пастэрнака, вось гэтыя словы:

- Мы не забудзем гэты смех
І гэтую нуду!
Мы - пайменна! - Успомнім усіх,
Хто падняў руку...

І праўда, яны ўжо ўвекавечылі сябе, а цяпер Мядзінскі кажа: «А мы пусцім гэты фільм у пракат, а ён цяпер атрымае «Оскар», і Звягінцава ўзнагародзіць Уладзімір Уладзіміравіч Пуцін ордэнам». І што гэтым рабіць хлопцам, дэпутатам Самарскай вобласці? Яны ўжо ліст гэты напісалі. Або яны напішуць іншы ліст: «Як рады мы, што наш зямляк, рэжысёр Грышко сыграў ролю вось такога святара ў гэтым фільме, які атрымаў столькі прэмій, і мы ўзнагароджваем яго і робім ганаровым жыхаром горада Самары»?

Вось гэта і ёсць «Левіяфан», вось гэта і ёсць гэтыя галовы, гэта жаданне бегчы наперадзе паравоза, жаданне зрабіць паслугу, жаданне лізнуць, жаданне, каб цябе пахвалілі, каб цябе па галоўцы пагладзілі - вось пра гэта кіно Звягінцава».

Раней жыхары Самары папрасілі пакараць аднаго з актораў фільма «Левіяфан». Абурэнне людзей выклікаў галоўны рэжысёр мясцовага акадэмічнага тэатра драмы Валерый Грышко, які выканаў у стужцы ролю арцыбіскупа. На думку прадстаўнікоў грамадскасці, фільм сам па сабе ганіць дзяржаву і праваслаўную царкву, а канкрэтнае амплуа - гэта наогул цынічная пародыя на праваслаўны епіскапат. Таму чалавек, які фармуе рэпертуар дзяржтэатра і які ўплывае на гледача, не павінен здымацца ў такіх творах, мяркуюць самарцы. Разабрацца з пытаннем грамадскія дзеячы, заслужаныя дзеячы мастацтваў, святары і дэпутаты папрасілі мясцовага міністра культуры Вольгу Рыбакову.