Кітайскія студэнты: Як дарослыя беларусы могуць есці прысмакі?

Студэнты з Паднябеснай распавялі, што іх здзіўляе ў Менску.

Па нядзелях у бібліятэцы імя Пушкіна працуе клуб кітайскай культуры «Цан Цзэ», дзе збіраюцца беларускія і кітайскія студэнты. На апошняй сустрэчы кітайцы распавялі, што ў Менску здзіўляе іх больш за ўсё, піша газета sb.by.

Перад сустрэчай клуба арганізатары зрабілі анкеты для больш чым ста студэнтаў з Кітая аб тым, што ім не падабаецца ў Беларусі. Як і варта было чакаць, сярод папулярных адказаў было суровае беларускае надвор'е, але на першае месца патрапіла кухня і прадукты.

Вараная бульба: «вараная бульба? Як гэта можна есці !? Яшчэ і без падліўкі або вострага...» - пытаецца кітаянка Фу Сюеін, якая выдатна размаўляе па-расейску і ўжо выкладае сваю родную мову студэнтам БДУ.

- З селядцом, напрыклад, - раіць хтосьці з беларусаў і тут жа выклікае не самыя прыемныя ўспаміны ў тых кітайцаў, якія рызыкнулі хоць раз гэта паспрабаваць («Ну і пах!»).

«Мы любім гатаваць курыцу з кока-колай, але, калі гэта бачаць беларусы, яны не разумеюць, што адбываецца. Спачатку смажым курыныя крылцы, а калі яны становяцца жоўтымі, паліваем іх колай», - кажа кітаянка Фу Сюеін.

Дарослыя ядуць прысмакі: «Мы хутчэй думаем, што цукеркі - гэта толькі для дзяцей. Але, калі ўбачылі, што ў вас мужчыны ядуць цукеркі і шакалад, былі ў шоку. Ці белы і ружовы зефір! Гэта ж так смешна! Як яны могуць гэта есці? Цукеркі для дзяцей, каб яны не плакалі. У нас цукеркі прадаюцца вельмі маленькія. Асабліва рэдка сустракаецца горкі шакалад. Мы не разумеем: ён жа нясмачны, навошта яго наогул есці?» - распавяла Фу Сюеін.

Якасны, але непрыгожы абутак: «Беларускі абутак вельмі якасны, але складана знайсці нешта прыгожае па форме. А яшчэ колер - часцей за ўсё або чорны, або карычневы. У нас у Кітаі абутак яркі, з упрыгажэннямі, але, на жаль, можа быць няякасным і неўзабаве разваліцца. Але я для сябе вызначыла: затое не паспее надакучыць!» - кажа адна з удзельніц сустрэчы клуба.

Дарагія кітайскія рэчы: SB.by піша, што кітайцам асабліва крыўдна, калі напісана «made in China» і побач велізарны цэннік. Але цяпер, прызнаюць, стала прасцей: адкрываюцца новыя гандлёвыя цэнтры, дзе з'явіўся добры выбар. Вось толькі кошты...

Норавы ў менскіх барах: «Шматлікія кітайцы сядзяць у інтэрнаце, нікуды не ходзяць і мяркуюць, што ў Менску сумна. У барах занадта шмат п'яных, а ўзаемастасункі людзей рознага полу часам выклікаюць здзіўленне: як хлопец і дзяўчына могуць жартам змагацца, заломваючы адзін аднаму рукі? Ці ўдарыць незнаёмую дзяўчыну па заду? На радзіме такога б не зразумелі», - распавёў студэнт Чжоу Інь.

Беларуская «талерантнасць»: «Праблем дастаўляе і азіяцкая знешнасць, хоць беларусаў і прынята ўважаць за талерантных, але дзе-небудзь у пераходзе прадавец вусцілак для абутку возьме ды і скажа: «Кітайцам не прадаю!» - піша газета.

Дзвюхмоўе: «Нашы суразмоўцы ўспамінаюць, што толькі праз паўгода зразумелі: «Кастрычніцкая» і «Октябрьская» - адна і тая ж станцыя метро. А яшчэ прызнаюцца: часам беларуская мова ім даецца нават лягчэй за расейскую. Бо куды прасцей сказаць «Дзякуй!», чым «Спасибо». Або «Са святам!» замест «С праздником!». А ў расейскай гаворцы кітайцаў усё часцей праскокваюць слоўцы «сюды» і «туды», - піша sb.by.

Нетэхналагічнае жыццё: «Можаце сабе ўявіць жабрака, які просіць на вуліцы міласціну з QR-кодам на грудзях? Для кітайцаў гэта норма. Як, зрэшты, і такі ж код на вяселлі на ўборах жаніха і нявесты. Такая ж сістэма на рынках, у пунктах рамонту абутку - так, уласна, усюды. Прыклаў тэлефон - пералічыў грошыкі», - распавяла газета.