Слесар, які здабыў аўто на матчы «Дынама» Берасце: Калі можна будзе прадаць аўто - прадам

Слесару з завода газавай апаратуры давядзецца заплаціць падатак дзяржаве за здабытак.

У мінулую суботу 34-гадовы слесар Павел Раманаў з завода газавай апаратуры GEFEST быў самым шчаслівым жыхаром Берасця. Пасля матчу мясцовага «Дынама» з БАТЭ заўзятар «сіне-белых» стаў уладальнікам аўтамабіля Renault Logan. У салоне новенькі самаход каштуе 15 900 рублёў. Поспех мужчыну, які часта гуляе ў футбол на аматарскім узроўні, прынёс білет на матч, куплены за паўгадзіны да яго пачатку, піша «Трыбуна».

- Ведаў, што на матчы будзе разыграны аўтамабіль, але ішоў на футбол зусім не дзеля гэтага. Шчыра кажучы, асабліва не верылася, што змагу здабыць аўто. Я зусім не азартны чалавек. Ні разу ў жыцці нічога не здабываў у латарэях. Усяго пару разоў купляў білеты «Суперлато», - распавядае Павел.

Мужчына больш за 20 гадоў ходзіць на матчы берасцейскага «Дынама», але да ліку фанатаў сябе не адносіць.

- Наведваць усе гульні сезону не атрымліваецца. Стараюся не прапускаць гульні Кубка і матчы супраць моцных каманд. Дарэчы, наведаў усе берасцейскія гульні менскага «Дынама» ў кваліфікацыі Лігі Еўропы.

Вядома, з прыходам у «Дынама» арабскіх шэйхаў у клубе ўсё кардынальна змянілася. Арганізатары робяць многае, каб берасцейцы пайшлі на футбол. Трыбуны сталі запаўняцца. Гэта вельмі крута! Некалькі гадоў таму ў клуба былі сур'ёзныя фінансавыя праблемы. Было сорамна за кіраўніцтва горада і вобласці, якое ніяк не дапамагала «Дынама», таму каманда гуляла, як магла. Футбалісты ж не вінаватыя, што ім практычна не плацілі заробак. Яны і так малайцы, што ўсё ж захавалі месца ў вышэйшай лізе.

Радуе тое, што цяпер адбываецца ў Берасці. У абноўленай камандзе мне вельмі падабаецца Торэс. Ён выдатна глядзіцца ў цэнтры поля. Наогул, замежныя пачаткоўцы значна мацнейшыя за нашых футбалістаў. Адчуваецца, што іх узровень значна вышэйшы.

За 20 хвілін да пачатку сустрэчы Павел разам з таварышам заняў сваё месца на ўсходняй трыбуне. Дождж не асабліва сапсаваў яму настрой.

- Як заўсёды, купіў квіток на пяты сектар усходняй трыбуны. Увесь час хаджу туды. Хай на ёй няма брыля (таму часам даводзіцца мокнуць), але мне падабаецца глядзець футбол менавіта са старой трыбуны. Яна размяшчаецца бліжэй да поля, таму і гульня глядзіцца больш дынамічна. З сябрам абралі месцы бліжэй да цэнтра. Нават не задумваліся пра нейкую магію лічбаў, хацелася проста нармальна паглядзець футбол.

Пасля фінальнага свістка заўзятары засталіся на сваіх месцах. Кожны хацеў не толькі падзякаваць футбалістам за самааддачу, але і здабыць аўто. Ля краю поля з'явіўся лататроны.

- Калі вядучы сказаў, што ўладальнік аўто знаходзіцца на пятым сектары, я пачаў хвалявацца. Раптам я ўсё ж такі здабуду? Потым ён назваў мой нумар шэрагу. Хваляванне стала ўзмацняцца. Калі выцягнулі нумар майго месца, я глядзеў на квіток - і не верыў сваім вачам.

Спусціўся да поля, падышоў да аўто. Затым мы абмяняліся кантактамі з клубным юрыстам. Дамовіліся стэлефанавацца на пачатку тыдня і разгледзець усе нюансы, бо ў той момант я нічога не цяміў. Была такая эйфарыя! У такім стане разглядаць нейкія сур'ёзныя справы нерэальна.

Патэлефанаваў жонцы, распавёў, што здабыў аўто, але яна не паверыла. Потым мне сталі тэлефанаваць сябры. Ніхто не верыў, што звычайны чалавек можа сысці са стадыёна з ключамі ад аўто.

Павел кіруе аўто ўжо больш за дзесяць гадоў. Цяпер ездзіць на мінівэне і пакуль не ведае, што рабіць з прызам.

- Пакуль не ведаю, што рабіць з аўто. У прынцыпе, самаход асабліва не патрэбны сям'і. Калі можна будзе прадаць - прадам. Калі нельга, то на гэтым аўто будзе ездзіць жонка. У аўторак пацікаўлюся, ці можна будзе забраць прыз грашыма.

Яшчэ мне трэба заплаціць падаходны падатак. Гэта 13% ад кошту аўто. Давядзецца аддаваць грошы дзяржаве, але нічога страшнага. Вядома, хацелася, каб аўто падарылі проста так і не трэба было нічога выплачваць. Дадалося клопатаў, але яны прыемная.