Правілы жыцця душэўнага Instagram-трактарыста са Слуцка

Кожны дзень Міхаіла Гардзейчыка пачынаецца роўна ў пяць раніцы.

На мінулым тыдні ў СМІ з'явілася велічэзная колькасць нататак пра 28-гадовага мужчыну, які завёў інстаграм «простага сельскай чалавека».

Журналісты kyky наважылі звязацца з яго ўладальнікам Міхаілам Гардзейчыкам і даведацца, як ён жыве: у колькі прачынаецца, якія кніжкі чытае і ці лічыць войска неабходным у жыцці мужчыны.

Звязацца з Міхаілам было няпроста - яму напісалі ў інстаграме, але хлопец пару дзён не адказваў, а потым пагадзіўся на размову, але толькі пасля 20:00 - дагэтуль Міхаіл працуе. У тэлефоннай размове ён быў абсалютна шчырым чалавекам і не адмаўляўся адказваць нават на асабістыя пытанні.

Высветлілася, што мужчына нарадзіўся і ўсё жыццё пражыў у Слуцку. Як і ўсе, хадзіў у школу, потым атрымаў сярэдне-спецыяльную адукацыю трактарыста і аператара кацельні. У адрозненне ад юрыстаў-міжнароднікаў і палітолагаў, герой гэтага артыкула сапраўды працуе па сваіх двух спецыяльнасцях.

Кожны дзень Міхаіла пачынаецца роўна а пятай раніцы: ён устае, гатуе сабе сняданак, ссабойку і едзе на працу. У пяць вечара заканчвае з афіцыйны занятак і, замест хатняй канапы, едзе на лецішча збіраць агуркі і паліваць памідоры.

- Міхась, як вы рэагуеце на вашу раптоўную папулярнасць?

- Жыву сваім жыццём, як і жыў раней. Артыкулы ўсе чытаю, дыскамфорту ніякага няма. Сваякі і суседзі кажуць, што я малайчына.

- Вы пішаце ў інстаграме, што, можа, там і каханую знойдзеце. Якой павінна быць ідэальная жанчына?

- Жанчына - гэта, у першую чаргу, гаспадыня. Простая. А знешнасць мне не важная, абы чалавек быў добры. Ну, толькі не размаляваная - не люблю я такіх.

- Як да феміністак ставіцеся?

- А хто гэта?

- Жанчыны, якія выступаюць за раўнапраўе паміж мужчынам і жанчынай. Маўляў, яны і самі могуць цвік у сцяну ўбіць.

- Гэта глупства нейкае, як гэта, калі мужчына не патрэбны? З коткамі няхай тады жывуць. Гэта тое самае, як цяпер днямі і начамі ў гульні кампутарныя гуляюць - глупства.

- А што наконт мужчын? Вы, напрыклад, выстаўляеце фота вашых страў - кожны мужчына павінен умець гатаваць?

- Калі яму гэта падабаецца - так. Наогул, трэба жонцы ва ўсім дапамагаць, а тое, што гэта значыць: я грошы зарабляю, таму пасля працы на канапе ляжаць буду, а яна хай там пярэ, прыбірае? Можа, хтосьці так і жыве, але я не прывык так рабіць. Усё трэба вырашаць разам.

- Хто каго павінен першы на спатканне зваць?

- Усё-такі мужчына жанчыну. Вядома, ён не павінен на каленях стаяць і да апошняга адказ чакаць: калі сказала адзін раз, што не хоча - усё. Калі ты чалавеку не падабаешся, хоць гару залатую яму насып, нічога не будзе. Трэба, каб усё было ўзаемна.

- А як выглядае ідэальнае спатканне?

- З лыжкай супу - і нармальна (смяецца)!

- Раскажыце, чым вы захапляецеся: падарожнічаеце? Можа, спортам займаецеся?

- Турнічком (смяецца). Ну, езджу на ровары па 20 кіламетраў у дзень - вось усе мае падарожжы.

- А кніжкі, серыялы глядзіце?

- Кнігі амаль не чытаю - часу няма, ды і адразу спаць хочацца, як толькі пачынаю. Звычайна, калі бяруся чытаць, то дэтэктывы ці нешта пра гаспадарку карыснае. І серыялы не гляджу. Хоць, вось зараз па «Беларусь 2» ідзе «Вяселле ўсляпую» - вось яго гляджу, мне такія шоў падабаюцца.

- Міхаіл, вы былі ў Менску? Як вам гэты горад?

- Так, быў: часам да брата езджу. Не вельмі мне гэты горад: каб перайсці дарогу, на святлафоры па паўгадзіны чакаць трэба, хоць, і ў Слуцку ўжо рух, але не такі, як у Менску, вядома. У сталіцы шмат летаніны, людзей шмат, усе носяцца пастаянна. А так, горад - прыгожы.

- Зараз у прыгожым горадзе абмяркоўваюць, ці трэба ў Беларусі легалізаваць прастытуцыю і лёгкія наркотыкі, як вы на гэта глядзіце?

- Трэба браць і душыць тых, хто гэта прапаноўвае. І нават не абмяркоўваць.

- Добра, раскажыце лепш, якія вы святы звычайна адзначаеце?

- Дзявятага траўня, Дзень горада які-небудзь.

- Як Дзень горада ў Слуцку адзначаюць? Што наогул можна ў Слуцку паглядзець, куды перш за ўсё ісці?

- Ды як адзначаюць, канцэрты праводзяць, ды і ўсё. Куды ісці адразу? На рынак (смяецца). Там агуркі, памідоры.

А наогул, на паясы Слуцкія можна паглядзець, у музей, парк схадзіць. Так, дарэчы, клуб ёсць.

- А вы па клубах ходзіце?

- Не-е. Я ў такіх установах не бываю: не падабаецца мне адну і тую ж тэму ўсю ноч слухаць.

- выпівалі?

- Не, не люблю я гэтую справу. Толькі па святах.

- Мужчына павінен служыць у войску?

- Там, вядома, трошкі мазгі ўстаўляюць, самастойным вучаць быць. Вось гэтым, гарадскім галубкам не перашкодзіла б у войска схадзіць: трохі б ім там мазгі ўставілі і паказалі, каго трэба любіць, а каго - не.

- Калі б вам прапанавалі змяніць прафесію на любую магчымую ў сучасным свеце, што б вы выбралі?

- Нічога я бы нічога не мяняў, пакінуў бы ўсё, як ёсць.

- І апошняе пытанне: у вас за ўсяго за пару дзён сабралася цэлая тысяча падпісчыкаў, не плануеце манетызаваць ваш інстаграм?

- Я чуў пра такое. Галава, рукі – ёсць, сам зараблю (смяецца).