Расея ідзе пад адхон

Закон аб абразе кіроўнай эліткі РФ - сведчанне краху дзяржаўнасці.

Урад РФ сабраўся дапоўніць артыкул Кодэкса аб адміністрацыйных правапарушэннях аб дробным хуліганстве новым зместам - нормай аб адказнасці за распаўсюд у інтэрнэце матэрыялаў, «якія ў непрыстойнай форме выказваюць відавочную непавагу да грамадства, дзяржавы, афіцыйных дзяржаўных сімвалаў, Канстытуцыі і органаў дзяржаўнай улады».

Пастаноўка пытання носіць даволі абсурдны характар, бо канстытуцыйная норма аб свабодзе слова мае на ўвазе права грамадзян на выказванні ў адрас дзяржавы, сімвалаў, улады і іншых атрыбутаў, пералічаных у абноўленым законе.

Выказванні могуць насіць не толькі прыемны для слыху характар, але і бесстаронні.

Калі злодзея забаронена называць злодзеем, ён усё адно не спыніць красці. Калі ўлада вядзе краіну ў прорву, то ці будуць папярэджанні на гэты конт з'яўляцца непавагай да яе, і, дарэчы, ці варта наогул паважаць уладу, якая сама чыніць злачынствы супраць уласнага народа і краіны?

Не зразумелая грань, якую Дзяржаўная Дума (больш вядомая пад назвай ДзяржДура) мае намер правесці гэтым законам, у асаблівасці, калі ўспомніць пра наша правасуддзе, якасць экспэртных высноў, «карную» сістэму ў праваахоўных органах, якая ставіць за мэту колькасць пасадак.

Агулам, тэндэнцыя на адраджэнне саўка цалкам відавочная - кожны манапалістычны капітал рана ці позна прыходзіць да таталітарызму, чаму ж пуцінская РФ павінна быць выключэннем? Іншае пытанне, што ў раскладзенай дзяржаве праводзіць сістэмны тэрор немагчыма - ён будзе насіць хаатычны і бессістэмны характар. Дарэчы, што горш - яшчэ незразумела.

Праўда, закон аб абразе кіроўнай эліткі наогул мала дзе працаваў. У тым жа саўку пад канец яго існавання таксама быў прыняты прыкладна такі ж закон, які павінен быў караць за непажаданыя выказванні ў адрас прэзідэнта і органаў улады, ён так і не здолеў запрацаваць - краіна ўжо ішла ўразнос, такія дробязі ўжо мала каго турбавалі. Цяпер сітуацыя шмат у чым падобная - Пуцін не ад добрага жыцця спрабуе ўзурпаваць уладу і прадоўжыць тэрмін свайго праўлення бясконца.

Гэта наўпроставае сведчанне краху дзяржаўнасці, няздольнага на мірную і бесканфліктнай змену ўлады. Можна пра гэта забараніць гаварыць, але сітуацыю гэта ніяк не зменіць - пуцінскі рэжым вядзе краіну пад адхон.

Парадокс у тым, што пуцінская РФ ухітраецца не толькі назапашваць нянавісць народа да сябе, але і на міжнароднай арэне весці справу да ваеннага сутыкнення, у якім у яе няма ніводнага шанцу. Зрэшты, і тут нічога новага: кожны таталітарны рэжым вельмі хутка скочваецца ў вонкавае супрацьстаянне, нармальнае існаванне для яго - гэта няспынны канфлікт з усімі.

Калі пра гэта нельга гаварыць - то гэта проста палітыка страуса. Тое, пра што не гавораць, таго не існуе. Інфантылізм чыстай вады. І вось гэтыя людзі са свядомасцю пяцігадовага крэціна кіруюць велізарнай краінай. Мабыць, гэта і ёсць галоўнае злачынства супраць Расеі.

Тэлеграм-канал «Запретное мнение»