Што вядома пра забітага інспектара ДАІ з Магілёва

25 ліпеня Яўгену Патаповічу павінна было споўніцца 23 гады.

«Спакойны, спагадны, хацеў, каб усё было справядліва». Так кажуць сябры пра інспектара ДАІ Магілёва Яўгенія Патаповіча, які загінуў 16 траўня на службе. Адзін з іх распавёў Auto.tut.by пра жонку: якім ён быў, як жыў і працаваў, пра што марыў. Ці атрымалася міліцыі за ноч затрымаць забойцаў 22-гадовага інспектара - пакуль невядома.

Аб выкраданні супрацоўніка ДПС пры выкананні сваіх службовых абавязкаў людзьмі ў чорнай «Волзе» стала вядома ўчора ўвечары. З расшыфроўкі аўдыёзапісу звестак міліцыі высветлілася, што пад 18 гадзін ён выбыў для разбору на ДТЗ. А 18.27 лейтэнант даслаў паведамленне праз Viber: «Тэрмінова. Чорная «Волга». Тры цыганы. Рэгістрацыйны знак – расейскі». Пасля гэтага ён знік з табельнай зброяй. Яшчэ праз некаторы час забітага інспектара знайшлі пад Магілёвам.

Увесь асабісты склад міліцыі Магілёўскай вобласці ўзняты на трывогу, у некалькіх рэгіёнах уведзены план «Сірэна», на дарогах усёй краіны выстаўлены блокпасты.

СК распачаў крымінальную справу паводле факту забойства супрацоўніка ДАІ паводле арт. 362 КК (Забойства супрацоўніка органаў унутраных спраў у сувязі з выкананнем ім абавязкаў аховы грамадскага парадку). Ход расследавання крымінальнай справы - на асабістым кантролі кіраўніка СК Наскевіч.

Гэтай ноччу на Магілёўшчыне людзі знерваваныя і агарошаныя навіной аб забойстве іх земляка - лейтэнанта міліцыі Яўгена Патаповіча. Інтэрнэт разрываецца ад паведамленняў і пытанняў, на якія пакуль няма адказаў: хто і навошта гэта ўчыніў?

- З Яўгенам мы сябравалі вельмі даўно, можа, з падлеткавага ўзросту. Часта размаўлялі праз тэлефон, сустракаліся, - распавёў адзін з сяброў загінулага хлопца. - Апошні раз я бачыў яго ў нядзелю, пагутарылі, Яўген папрасіў пазычыць яму грошай, падвёз мяне да хаты, размаўлялі...

16 траўня хлопец выехаў з працы пасля 18.00 і хвілін праз трыццаць патэлефанаваў жонцы на мабільнік.

- Тэлефон быў адключаны, я набраў другі нумар - тое ж самае. Гляджу, ён быў у «Вконтакте» а 18.07, заходзіў з мабільніка. Падумаў: ну добра, потым ператэлефаную, можа, ён заняты. А пасля 19.00 тэлефануе наш агульны знаёмы і пытаецца: гэта не з тваім сябрам здарылася бяда? І распавядае пра тое, што ўжо было ў навінах у той час.

Страшным чутках хлопец не паверыў, але ўсё ж надумаў зайсці ў інтэрнэт і ўдакладніць інфармацыю.

- Чытаю, а там прозвішча Яўгена... У мяне ўсё закалацілася. Пачаў пісаць нашым агульным сябрам, а тыя пацвердзілі: так, гэта нашага Яўгена забілі...

Магілёвец не разумее, што ж магло адбыцца: спакойная краіна, спакойны горад, ніякіх бандыцкіх груповак - а тут такое.

- Яўген расказваў, што на службе ў яго ёсць напарнік, з ім ён раней заўсёды выязджаў на выклікі. А ў навінах напісана, што ён кудысьці выбыў адзін. Мы ўсе вельмі здзівіліся, як жа так атрымалася? Інфармацыі ад міліцыі вельмі мала, адны здагадкі...

Яўген Патаповіч родам з Магілёва. Хлопец у сям'і - адзінае дзіця, бацькі ў разводзе. Адвучыўся ў Магілёўскім інстытуце МУС і ўжо амаль год працаваў у ДАІ.

- Цяпер мала хто хоча ў міліцыю ісці, заробак быццам там невялікі, але ў Яўгена выбару не было - адпрацоўка. А потым ужо казаў, што падабалася ў ДАІ, аднак служба няпростая, а людзей не стае, трэба многае паспяваць. Ведаю, што хацеў і далей служыць, даслужыцца да высокага рангу. Як бы ні было ў міліцыі цяжка, сыходзіць не збіраўся.

Яшчэ падчас вучобы Яўген збіраў на сваю мару - аўто. А нядаўна нядорага купіў трэці «гольф». Праўда, кажуць сябры, аўтамабіль быў праблемны – увесь час патрабаваў рамонту.

- Але ён не перажываў, рабіў гэты аўтамабіль, пераварваў, мяне часам прасіў дапамагчы. Я, вядома, згадзіўся: як жа можна было Яўгену адмовіць? Ён сам быў вельмі спагадны, калі патрэбная дапамога - заўсёды быў гатовы. Спакойны, вясёлы, хацеў, каб усё было справядліва.

Усё ў жыцці маладога міліцыянта ішло сваім парадкам: работа, каханая дзяўчына, планы на будучыню. 25 ліпеня Яўгену павінна было споўніцца 23 гады. Ён яшчэ не планаваў, як адзначаць, але з хлопцамі дамаўляліся, што, можа быць, паедуць у лес, пражыць шашлыкі.

Сябры Яўгена дамовіліся, што ў пятніцу днём паедуць да яго мамы - падтрымаць, дапамагчы. А потым будуць рыхтавацца да пахавання.