Як мара любімчыка Лукашэнкі павярнулася абломам

Новае прызначэнне абышлося хакейнаму трэнеру Міхаілу Захараву занадта дорага.

Міхаіл Захараў даўно марыў узначаліць нацыянальную каманду Беларусі. Уласна, двойчы гэта ўжо здаралася і сканчалася тым, што трэнер з трэскам вылятаў з зборнай. Але гэта не перашкаджала яму хацець трэцяга разу, паведамляе «Салiдарнасць».

Пры гэтым у Захарава з спрадвечных часоў мелася цёпленькае, любоўна наседжанае месцейка – менскі хакейны клуб «Юнацтва». Коўч выглядаў там такім самым незмяняльным, як Аляксандр Лукашэнка.

Дыктатара тут згадваюць недарэмна. Захараў у свой час парупіўся падараваць канькі Лукашэнку, пасля чаго стаў ягоным любімчыкам. Трэнер часта суправаджае дыктатара падчас ягоных вылазак у Сочы, збору ўраджаю ў Драздах і на іншых адказных мерапрыемствах.

Гэтая акалічнасць, вядома, рабіла мару Захарава цалкам сабе выканальнай. Трэцяе прышэсце здарылася ў жніўні 2019-га.

Пасля прызначэння шчаслівы Міхал Міхалыч заявіў, што будзе сумяшчаць трэнерскую працу ў нацыянальнай камандзе і «Юнацтва»:

– Я мяркую, трэнер, які працуе толькі са зборнай, – гэта няправільна. Трошкі іншым выходзіць твой ККД, ідзе паслабленне. Гэта няправільна.

Тады ніхто не запярэчыў. Але праз тры тыдні грымнуў гром: Захараў сыходзіць з "Юнацтва".

Афіцыйна гэты крок тлумачыўся жаданнем Федэрацыі хакею Беларусі, каб спецыяліст засяродзіўся на працы са зборнай. Аднак тое, наколькі пакорліва Захараў згадзіўся пакінуць клуб (што для яго надзвычай нявыгадна – пра гэта ніжэй), сведчыць: адпаведная пастанова была прынятая на значна больш высокім узроўні.

Паводле звестак «Салідарнасці», Захараву расстацца з «Юнацтвам» загадаў Лукашэнка. Пра ягоныя матывы можна толькі здагадвацца, чаго тут і цяпер мы рабіць не будзем. Увогуле, зрабіўшы падарунак кампаньёну ў выглядзе пасады ў зборнай, «хакеіст №1», трохі пазней, пазбавіў яго самога дарагога.

Журба Захарава заключаецца ў тым, што асноўнай крыніцай ягоных прыбыткаў з'яўляўся менавіта менскі клуб. А заробку ў зборнай наўрад ці хопіць нават на ўтрыманне шыкоўнага маёнтка, не кажучы ўжо пра набыццё новай «Бэнтлі» і паездкі на Сэйшэлы.

Зрэшты, не спяшайцеся шкадаваць трэнера, які раптоўна страціў «свечкавы заводзік». Ёсць падазрэнне, што галеча Захараву ў любым выпадку не пагражае. Ведаеце, раптам ён можа яшчэ адну сваю запаветную фантазію ўвасобіць у жыццё – пакіраваць клубам Кантынентальнай хакейнай лігі. Калі ў цяперашняга штаба менскага «Дынама» справы не заладзіліся...

Праўда, на даляглядзе ёсць і намёк на будучае цунамі. Менш чым праз год зборнай Беларусі трэба будзе гуляць у алімпійскай кваліфікацыі. Чарговы пралёт міма Гульняў вынікуе траплянне ў няміласць. Так што пакуль выкананне мары пра зборную абярнулася для Захарава сур'ёзнымі фінансавымі стратамі, а ў будучыні пагражае яшчэ большымі праблемамі.