Свабода ўжо блізка

Мы прайшлі велізарны шлях, які іншыя нацыі праходзілі дзесяцігоддзямі.

«Марш супраць тэрору» паказаў фатальныя збоі ў сілавой сістэме узурпатара, піша Telegram-канал Нехта.

Паліцаям атрымалася рассекчы калону пратэстоўцаў. Але на гэтым «перамогі» лукашыстаў на сёння можна лічыць скончанымі. У дзеяннях насілавікаў чытаўся відавочны рассінхранізацыя і глыбокае неразуменне таго, што рабіць: яны бесталкова высаджваліся з транспарту і залазілі назад; то перакрывалі дарогу папярок, то выстройваліся ўздоўж ходніка; адступалі ад пратэстоўцаў, а потым беглі ўсім кагалам ў невядомым кірунку. Апагеем стаў інцыдэнт, калі міліцэйскія мікрааўтобусы чамусьці пачалі хаатычна ганяцца за людзьмі па полі.

З жорсткасцю мінулых выходных гэта не ідзе ні ў якое параўнанне. Увесь тыдзень рэжымчык удаваў з сябе хунту, пагражаў адсяканнем рук і ўводам войска, а на выхадзе атрымалася шоў у стылі Бэнні Хіла.

«Бацькі-камандзіры» і шараговыя паліцаі відавочна пачалі ўсведамляць, што калі пацучыны кароль пацерпіць канчатковае фіяска, ён выставіць іх крайнімі і «кіне» без найменшых сумневаў. Разумеюць гэта і беларусы. І больш не баяцца.

Нягледзячы на паказальныя рэпрэсіі, людзі працягваюць кожную нядзелю ўпарта выходзіць на вуліцы. Маршы сталі звыклым рытуалам. Нядзельны шпацыр уздоўж шэрагаў вайскоўцаў - ды як па хлеб у краму. Беларусы ўжо не разбягаюцца пры выглядзе ўзброеных адмарозкаў. І нават іх спалоханая страляніна ў паветра больш не палохае пратэстоўцаў.

Паказальным стаў жэст аднаго з удзельнікаў Марша. Калі паліцай наставіў на яго стрэльбу, цэлячыся ва ўпор, мужчына расшпіліў на грудзях куртку - «Страляй!». Больш не страшна.

Нягледзячы на складанасць маршруту і спробы паліцыянтаў не даць людзям дайсці да канчатковага пункту, тысячы беларусаў прарваліся і аддалі даніну памяці ахвярам савецкай улады ў Курапатах. І гэта важны сімвалізм, таму што менавіта такія рэчы робяць нас нацыяй. Хтосьці скажа, што знакі не важныя, але паглядзіце, якія рэсурсы рэжым кідае менавіта на барацьбу са знакамі. На зафарбоўванне сцен і зняццё сцягоў. У барацьбе ідэй выродлівыя прывіды саўка ўжо саступілі ідэям Новай Беларусі ўшчэнт. І таму шалеюць.

Неўзабаве будзе ўжо роўна тры месяцы, як беларусы сталі на шлях барацьбы з акупацыйным рэжымам. За гэты кароткі тэрмін мы прайшлі велізарны шлях, які іншыя нацыі праходзілі дзесяцігоддзямі. Свабода ўжо блізка. Засталося менш, чым вы думаеце.