Мутацыі каранавіруса: што вядома аб новым штаме

Эпідэміялагічная сітуацыя можа значна змяніцца.

Мутацыі - гэта натуральная частка эвалюцыі. Пераважная большасць з іх неістотныя, але іх выкарыстоўваюць у эпідэміялогіі для сачэння за крыніцай выбліскаў інфекцыі, піша obozrevatel.com.

Новы штам В.1.1.7 (або VUI-202012/01 ад «Variant Under Investigation») быў упершыню выяўлены ў Вялікай Брытаніі 20 верасня, аднак даволі хутка стаў дамінуючым у Лондане і прылеглых графствах. На 9 снежня ён выклікаў> 60% новых выпадкаў Covid.

Чаму гэта выклікае трывогу?

Штам В.1.1.7 хутка выцясняе іншыя штамы;

мае найбольшую дагэтуль колькасць мутацый - 17;

з іх - 8 мутацый менавіта ў гене бялку «шыпа» (S) віруса. Паводле звестак эксперыментальных даследаванняў, адна з іх, N501Y, забяспечвае павелічэнне сілы звязвання віруса з рэцэптарамі АПФ-2 абалонкі клетак. Іншая, О681Н, знаходзіцца ў бялку шыпа паблізу локуса фурына (ТМРRSS2), які адказвае за зліццё абалонак віруса і клетак;

яго распаўсюд суправаджаецца імклівым ростам ліку інфікаваных, а гэта цягне за сабой павелічэнне абсалютнай колькасці шпіталізацыі і памерлых;

ёсць рызыка «выслізгвання» што да эфектыўнасці наяўных на цяпер вакцын.

Частка са шматлікіх мутацый тэарэтычна можа выклікаць змену канфігурацыі бялку шыпа.

Хоць прэм'ер-міністр Джонсан у сваім звароце да нацыі з аб'явай аб тэрміновым узмацненні лакдаўна ў паўднёвай частцы краіны мінімум на 2 тыдні паказаў на павелічэнне заражэння на 70%, дакладна казаць аб наяўнасці прычынна-следчай сувязі навукоўцы пакуль не спяшаюцца. Ёсць звесткі, што паказваюць на павелічэнне колькасці рэпрадукцыі R~ на 0,4.

Напрыклад, увосень аналагічныя страхі былі датычна «гішпанскага» штаму В.1.177, аднак яны не спраўдзіліся. Тым больш, што адна з 17 мутацый адбылася ў гене ORF8 і асацыюецца з запаволеннем распаўсюджвання віруса SARS-CoV-2 у папярэдніх даследаваннях.

Ці пагражае новы штам і нашмат больш цяжкім цячэннем захворвання?

Аб адносным (у%) павелічэнне ўдзельнай вагі такіх выпадкаў пакуль невядома. Для «гішпанскага» штаму, нягледзячы на ўсе асцярогі, гэтага не адбылося.

Што магло спрыяць з'яўленню новага штаму?

Тэарэтычна гэта:

доўгатэрміновае, цягам 2-4 месяцаў, захаванне віруса SARS-CoV-2 у арганізме хворых з імунадэфіцытнымі станамі. Гэта значыць, гаворка ідзе аб садзейнічанні эвалюцыі віруса пры хранічным інфікаванні з наступным распаўсюджваннем;

лячэнне плазмай канвалесцэнтаў пацыентаў з высокай віруснай нагрузкай.

Што вядома пра «паўднёва-афрыканскі» штам - 501.V2, пра з'яўленне якога было абвешчана 18 снежня?

адначасова мае ад 10 да 20 новых мутацый;

паводле папярэдніх звестак, ён больш хутка распаўсюджваецца і амаль выцесніў іншыя (удзельная вага цяпер 80-90%);

ён стаў драйверам 2-й хвалі Covid у рэгіёне;

не выключаны негатыўны ўплыў на цяжар плыні Covid у маладых асоб;

2 з 3-х мутацый памяншаюць адчувальнасць віруса да некаторых антыцелаў;

ёсць рызыка неэфектыўнасці, або памяншэння эфектыўнасці, наяўных вакцын.