Жыхарка Менску з сімптомамі каранавіруса не здолела дамагчыся шпіталізацыі

Ёй давялося выйсці на працу.

Усе лякарні ў Менску перапоўненыя, месцаў няма, з пнеўманіяй павезлі ў Навінкі. Жыхарка Менска Анастасія Хацяновіч піша пра тое, як яе шпіталізавалі з пнеўманіяй і сімптомамі каранавіруса ў Рэспубліканскім навукова-практычным цэнтры пульманалогіі і фтызіятрыі, паведамляе тэлеграм-канал «Баста»:

- Ну што, ці дайшоў да нас каранавірус? Ляжу ў бальніцы ў РНПЦ ў Навінках. Выклікала 19 сакавіка хуткую на працу, забалеў жывот. Лекары хуткай распыталі пра мой сухі кашаль, калі даведаліся што пару тыдняў таму хварэла, забралі праверыцца на пнеўманію, якая пацвердзілася. У Менску сказалі клінікі перапоўненыя, таму ўсіх везлі сюды. Тут два паверхі з пнеўманіяй і трэці таксама пачынаюць запаўняць. Медсястра паджылая казала, што колькі працавала тут, не бачыла столькі хворых на пнеўманію. І так. Ніякіх тэстаў на каранавірус тут нікому не рабілі і не будуць рабіць. Лекары аджартоўваюцца: магчыма ў рэанімацыі і робяць тэсты. Не ведаю.

Трапіла я да лекара пасля 19.00 у мяне была тэмпература 37.5, мне драла ў горле ад пастаяннага кашлю, лекар быў закатаваны і яму было абсалютна да ліхтара як я сябе адчуваю. Не паслухаў, не памераў тэмпературу, ён спытаў, закрываем лісток непрацаздольнасці? Я выседзела столькі на калідоры і як ўявіла, што ў панядзелак зноў сядзець, сказала так. Толькі антыбіётык папрасіла выпісаць іншы. Выпісаў кларытраміцын і да пабачэння.

У панядзелак я выйшла на працу. Тэмпература 37.3-37.4 трымалася яшчэ запар дні тры, потым стала наадварот нізкая 35.5, 36.0. Кашаль не праходзіў. Перыядычна балела галава. Была агульная слабасць. Дыхавіца. Піла антыбіётык, ад кашлю сальбутамол і амбраксол, сіропа джосет як высветлілася ў нас няма ў краіне наогул на той момант. Заўважыла што ад гэтага міксу кашаль радзейшы. І вось у такім стане я і прахадзіла да 19 сакавіка.

Я прыйшла на працу, па дарозе ўжо адчула што пачынае балець жывот (як страўнік, у раёне дыяфрагмы) не дапамаглі гастал, фестал і ношпа. Боль стаў мацнець і аддавала ў левы бок, як быццам сэрца баліць. Выклікалі хуткую. Зрабілі кардыяграму, памералі ціск, усё добра. Лекар звярнуў увагу на мой кашаль. Стаў распытваць калі хварэла, калі пачаўся. Сказаў, што гэта тыя самыя (???) сімптомы. Укалолі ў плячо абязбольвальнае, жывот перастаў балець. Павезлі ў РНПЦ з дыягназам пазашпітальная пнеўманія. Я спытала, чаму не ў пятую? Мне сказалі, там няма месцаў, усіх сказалі везці ў Навінкі. Кажу, якая пнеўманія, у мяне тэмпературы няма. А гэта таксама прыкмета, кажа. Аналіз крыві ў выніку нармальны, СОЭ 7 усяго. На здымку ўбачылі пнеўманію... Я да апошняга думала што не пакладуць і ў мяне нічога няма. З сімптомаў на дзень шпіталізацыі былі: сухі кашаль, невялікая дыхавіца, боль у спіне ў раёне лёгкіх, тэмпература за дзень мянялася ад 36.6 да 37.2, і назад.