«Наш морг поўны»

Шакавальны аповед медсястры з Гарлемскага шпітальнага цэнтра.

"Амерыканскі штат Нью-Ёрк стаў цэнтрам глабальнай эпідэміі. ...Ад Covid-19 памерлі ўжо больш за 1 тыс. жыхароў Нью-Ёрка, – піша нямецкае выданне Die Zeit. – Умовы працы ў многіх шпіталях катастрафічныя, не хапае амаль усяго: апаратаў штучнай вентыляцыі лёгкіх, масак, ахоўнага адзення, персаналу, ложкаў. На мінулым тыдні выданне New York Post паведаміла і пра першага медбрата, сканалага ад Covid-19. Паводле інфармацыі The New York Times, усё больш лекараў у гэтыя дні пішуць тастаменты" . Журналіст Die Zeit Лукас Хермсмеер пагутарыў з Сарай Дауд, медсястрой Гарлемскага шпітальнага цэнтра, які мае блізу 270 ложкаў для пацыентаў (пераклад – inopressa.ru).

"На маім паверсе 33 пацыенты і толькі тры медсястры, гэта значыць адна на 11 пацыентаў. Пры гэтым пацыенты з Covid маюць патрэбу ў рэгулярным назіранні і доглядзе, – расказала суразмоўца выдання. – ...Я не ведаю, ці заняты кожны ложак у лякарні, але ў тым, што тычыцца пацыентаў з Covid, мы на мяжы, у тым ліку і таму, што мы павінны ізаляваць пацыентаў, і таму патрабуецца больш месца. Гэта значыць свабодных ложкаў у аддзяленнях інтэнсіўнай тэрапіі больш няма. Асабліва небяспечна тое, што на маім паверсе пацыенты з Covid ляжаць уперамешку з астатнімі. У нас ужо былі пацыенты, якія паступалі не з Covid, але ў якіх цяпер станоўчы вынік тэсту. Мае калегі і я неаднаразова спрабавалі звярнуць на гэта ўвагу кіраўніцтва лякарні, але пакуль гэта не было ўспрынята сур'ёзна".

"Наш морг поўны. Верагодна, у выніку давядзецца павялічваць яго ўмяшчальнасць», – адзначыла медсястра.

"У мяне ўжо за апошнія тры гады не было ніводнага дня, калі не было б праблемаў з абсталяваннем. І гэта было да пандэміі. Усюды не хапае сродкаў абароны. У нашым аддзяленні неадкладнай дапамогі медперсаналу давялося нават самім набываць касцюмы ў будаўнічай краме. Не хапае таксама інфузійных помпаў. І прыбораў, якія вымяраюць узровень кіслароду ў крыві. Іх недастаткова для таго, каб адначасова кантраляваць стан усіх пацыентаў, гэта значыць мы перамяшчаем прыборы паміж палатамі і пацыентамі. Хоць мы дзейнічаем асцярожна, гэта вялікая рызыка", – сказала Дауд.

"Кіраўніцтва дае нам адну маску тыпу N95, якой павінна хапіць на пяць зменаў кожная 12–14 гадзінаў. Але на самай справе мне варта было б выкідаць маску пасля кожнага выкарыстання, таму што вакол нас увесь час кашляюць пацыенты і часціцы застаюцца на нашых масках. Мы даўно не захоўваем пратакол інфекцыйнага кантролю", – расказала суразмоўца выдання.

"У сістэме, якая павінна ратаваць людзей і адначасова атрымліваць прыбытак, грашовы чыннік заўсёды пераважвае. Сістэма аховы здароўя жудасная. У сутнасці ёсць дзве сістэмы аховы здароўя. Адна для бедных, імігрантаў і бяздомных. Іншая для сярэдняга класу і багатых людзей з прыватнай медыцынскай страхоўкай. Адна сістэма мае ў сваім распараджэнні значна больш рэсурсаў – і гэта не тая, у якой я працую. Мы ў корані не забяспечаныя. І ёсць даследаванні, якія даказваюць, што тэмпы заражэння растуць, калі лякарні не ўкамплектаваныя адэкватным чынам", – падкрэсліла медсястра.

"Многія нашы пацыенты настолькі слабыя, што яны не могуць дайсці да прыбіральні і таму пакутуюць на нетрыманне. Учора адна пацыентка ўмольвала мяне памяняць ёй пасцельную бялізну, але мне трэба было рабіць пераліванне крыві іншай жанчыне. Мне давялося выбіраць паміж двума пацыентамі. Гэта жудаснае пачуццё" , – падзялілася суразмоўца выдання.