Галоўны інфекцыяніст краіны: Кат - гэта стан душы

Народны лекар Беларусі выступіў са зваротам.

У афіцыйным тэлеграм-канале Міністэрства аховы здароўя апублікаваны зварот народнага лекара Беларусі Ігара Карпава: «Мяне пытаюць, як я стаўлюся да збіцця людзей у турме? А як да гэтага ставіцеся вы? А як да гэтага паставіцца ўсякі лекар і чалавек? Неабходныя аператыўныя следчыя дзеянні і жорсткія судовыя пастановы аб кожным выпадку гэтай брыдоты!», піша tut.by.

У звароце галоўны інфекцыяніст краіны адзначае: уважаю сябе за чалавека непублічнага і імкнецца не змяняць гэтаму прынцыпу. Але з усіх бакоў ідуць званкі.

«Не буду пісаць пра палітыку - ужо і так шмат сказана, скажу аб прафесіі. Гэты тыдзень быў яшчэ больш нервовы і напружаны. Усё жыццё мы прысвяцілі святой місіі збаўлення людзей. З нас многае пытаецца, але і многае дадзенае нам Богам і тымі ж людзьмі. Але ёсць тое, што забаронена, і гэтыя забароны прынятыя грамадствам. Часам маўкліва, часам голасна. Напрыклад, адмаўляць у наданні дапамогі тым, хто мае патрэбу.

Мяне пытаюцца, як я стаўлюся да збіцця людзей у турме? А як да гэтага ставіцеся вы? А як да гэтага паставіцца ўсякі лекар і чалавек? Неабходныя аператыўныя следчыя дзеянні і жорсткія судовыя прысуды ў кожным выпадку гэтай брыдоты!

Я аб'ехаў практычна ўсе турмы рэспублікі, надаючы дапамогу пацыентам з ВІЧ. Там, дзе не быў я, былі мае калегі і вучні. Ці гатовыя мы надаць дапамогу арыштаваным цяпер? Рытарычнае пытанне, у гэты самы момант і на кожным узроўні. Гэта тое, што нам дадзенае як медыкам, наша шчасце і місія!

Мае калегі і я пакуль наважылі пакуль не ісці ў адпачынак. Але нам не дадзена палярызаваць пацыентаў. Яны для нас усе роўныя - нашы і замежныя грамадзяне, якія маюць патрэбу ў дапамозе. Незалежна ад палітычнага лагера, да якога яны належаць. І яны павінны атрымаць гэтую дапамогу - нягледзячы на ўсю палярызацыю меркаванняў.

Кат - гэта стан душы. Ёсць добрая фраза: «Катам можна не быць пры ўсякай уладзе». Дадам, а можна быць і ў белым халаце - прыкладаў дастаткова. Нельга ўсіх вінаваціць агульна. Горка ўзгадваць, але мы, медыкі, чуем такія абвінавачванні часцей за іншых. Міліцыя закліканая ахоўваць спакой грамадзян кожнай краіны і за кожнай уладай. Усе мы ведаем і разумеем, нягледзячы на ўсё напружанне, жахі і эмоцыі, што большая частка нашых хлопцаў - нармальныя людзі. А вось садысты павінны быць знойдзеныя і ізаляваныя, у гэтым зацікаўленыя, па-мойму, усё!

І ніхто цяпер не патрабуе ахвярнасці, як пры каранавіруснай інфекцыі, якая пакуль яшчэ мае месца быць (мая традыцыйная фраза «думайце аб паджылых», гэта дарэчы). Проста памятайце, што белы халат да многага абавязвае.

І напрыканцы. У адной з лякарняў у невялікім мястэчку была наша кансультантка. Паджылая пацыентка з інфекцыйнай паталогіяй, мякка кажучы, недагляд. Наткнулася на здзіўленне - пайшлі іншыя прыярытэты. Дакладна як у Булгакава ў «Сабачым сэрцы»: «Надакучыла мне мая матрэна, намучыўся я з фланелевымі штанамі, цяпер прыйшоў іншы час...а замагільнага жыцця не існуе». Існуе, і часы заўсёды чымсьці падобныя. Не хачу разбірацца ў дэталях, працытую з «Фаўста»: «У пачатку была справа». І тое, што мы адказныя за здароўе ўсіх нашых грамадзян - справа нашага гонару. Усіх грамадзян!»

Акрамя прафесара Ігара Карпава ліст падпісалі лекарка вышэйшай катэгорыі Мая Казачэнка, загадчык кафедры інфекцыйных хвароб БелМАПА, Юрый Горбіч, прафесар Дзмітрый Данілаў, дацэнт Мікіта Салавей, асістэнт Дзмітрый Літвінчук.

Ігар Карпаў - трэці народны лекар у гісторыі Беларусі. Ён працуе загадчыкам кафедры інфекцыйных хвароб БДМУ.